هوگو چاوز ستاره‌ى جديد «انقلاب» آمريكاى لاتين
۱۳۸۵ آذر ۱۴, سه‌شنبه
چاوز و كاسترو
روزنامه‌ى فرانسوى «لوموند» پيروزى هوگو چاوز در انتخابات رياست‌جمهورى ونزوئلا و همزمان بيمارى فيدل كاسترو رهبر كوبا را چنين تفسير مى‌كند: «ستارهاى در آسمان «انقلاب» آمريكاى لاتين تثبيت شده است، در حالى كه ستارهاى ديگر در حال افول است. هوگو چاوز به عنوان رييس‌جمهورى ونزوئلا براى دومين بار از سال ۱۹۹۸ با ۶۱ درصد آرا انتخاب شد. همزمان هواداران فيدل كاسترو پنجاهمين سالگرد بازگشت وى به كوبا را جشن مى‌گيرند. اما خود رهبر كبير غايب است. سياست كشورهاى آمريكاى لاتين نمى‌تواند خود را فقط در مخالفت با ايالات متحده‌ى آمريكا تعريف كند. براى همين است كه خود رائول كاسترو در سخنرانى رسمى خود در تاريخ دوم دسامبر اشاره‌اى در جهت آمريكا كرد. او آمادگى خود را براى مذاكرات برپايه‌ى اصول برابرى، عدم مداخله و احترام متقابل اعلام نمود. تفسيرها با هم متفاوتند. آيا موضوع بر سر يك فرمول ساده است يا واقعا يك گشايش؟».
بحران آمريكاى لاتين
روزنامه‌ى اسپانيايى «ال پريوديكو» پيروزى هوگو چاوز را نتيجه‌ى بحران آمريكاى لاتين مى‌داند و مى‌نويسد: «ساده‌لوحانه است اگر پيروزى انتخاباتى هوگو چاوز را فقط در رابطه با عوامفريبى پوپوليستى او بدانيم. غلط تر از آن اينست كه در نتيجه‌ى انتخابات ترديد كنيم. هيچكس شفافيت انتخابات را زير پرسش نمى‌برد. ونزوئلايى‌ها آزادانه انتخاب كردند. موفقيت چاوز يك هوا و هوس تاريخ نبود، بلكه پيامد بحران شديد اجتماعى در آمريكاى لاتين بود كه زمينه‌ى مناسبى براى پوپوليسم است. اين امكان كه چاوز دراز مدت در قدرت بماند البته نگران‌كننده است. اينكه مساله به اينجا منجر گرديد، نتيجه‌ى سياست مصيبت‌بار گذشته است. اما همه‌ى كسانى كه امروز ناراحت‌اند، در آن زمان سخنى نگفتند».
چاوز و قيمت نفت
روزنامه‌ى روسى «كومرسانت» در مورد گزينش دوباره‌ى هوگو چاوز به رياست‌جمهورى ونزوئلا مى‌نويسد: «پشتيبانى كنونى در ونزوئلا از چاوز و حضور چشمگير او در صحنه‌ى جهانى، در اصل فقط به خاطر قيمت نفت است. فقط با چنين شرايطى است كه چاوز مى‌تواند به خود اجازه دهد برنامه‌اى عظيم عليه امپرياليسم آمريكا طراحى و در افكار عمومى راجع به زمامدارى نامحدود خود تامل كند. به محض آنكه قيمت نفت در بازارهاى جهانى سقوط كند، وضعيت براى چاوز در ونزوئلا كاملا دگرگون خواهد شد».
وارث برحق فيدل كاسترو
روزنامه‌ى اتريشى «زالتسبورگر ناخريشتن» در تفسير خود، چاوز را وارث قانونى كاسترو ارزيابى مى‌كند و مى‌نويسد: «مخالفان او از كوبايى‌شدن ونزوئلا سخن مى‌گويند. اما اين كشور نفتخيز آمريكاى لاتين فاصله‌ى زيادى با مناسبات كوبايى دارد. در ونزوئلا انتخابات آزاد، آزادى عقيده و مطبوعات و نيز اقتصاد خصوصى وجود دارد. اما ناديده نمى‌توان گرفت كه كنترل دولتى افزايش مى‌يابد. براى چاوز مرزهاى كشورش مدتهاست تنگ شده است. او مى‌خواهد ايده‌ى خود را در مورد يك آمريكاى لاتين چپ، عادلانه و منتقد آمريكا به سراسر اين قاره گسترش دهد. به همين منظور دست به ائتلاف‌هايى با رهبران و جنبش‌هاى چپ مى‌زند. فقط از اين منظر است كه هوگو چاوز وارث قانونى فيدل كاسترو رييس سخت بيمار دولت كوبا به شمار مى‌آيد».
پيروزی چاوز مديون قيمت نفت است
روزنامه‌ى فرانسوى «فيگارو» در تفسيرى بر پيروزى چاوز در انتخابات ونزوئلا مى‌نويسد: «آيا بايد از هوگو چاوز ترسيد؟ او خيلى دلش مى‌خواهد كه همه جا روح انقلابى را بيدار كند. او به طالع خود معتقد و مايل است در پيروزى انتخاباتى احزاب چپ در آمريكاى لاتين، تاثير و اقتدار اخلاقى خود را ببيند. خوشبختانه آرزوهاى او و هوادارانش واقعيت نيست. چاوز درخشش خود را مديون تنش‌هاى خاور نزديك است كه قيمت نفت را بالا مى‌برد. اما سياست او آينده ساز نيست. يك روز مردم ونزوئلا مى‌توانند به اين واقعيت پى ببرند. در آن روز همسايگانش از دست يك همسايه‌ى مزاحم راحت خواهند شد. و متحدانش در جهان عربى ـ اسلامى كه حافظه‌ى ضعيفى دارند، با مشكلات مربوط به بقاى خود مشغول خواهند شد».