نیم‌نگاهی به ورزش آلمان و جهان در سال ۲۰۰۹: <br> کامیابی‌های فراوان، رسوایی‌ای تاریخی و یک مورد مرگ
۱۳۸۸ آذر ۳۰, دوشنبه
غم‌انگیز‌ترین لحظات جهان ورزش در سال ۲۰۰۹، بی‌تردید خودکشی روبرت انکه، دروازه‌بان شماره یک تیم ملی فوتبال آلمان و کاپیتان باشگاه هانوفر بود که چندین سال از بیماری افسردگی رنج می‌برد. این رویداد نه تنها جهان فوتبال که سراسر آلمان را شوکه کرد.
حضور همسر سوگوار وی در برابر خبرنگاران، یک روز پس از خودکشی روبرت انکه در روز ۱۰ نوامبر و برگزاری مراسم وداع با این فوتبالیست محبوب در حضور ۴۰ هزار تماشاگر در ورزشگاه هانوفر از صحنه‌هایی فراموش‌نشدنی سال ۲۰۰۹ هستند. این رویداد غم‌انگیز تئو سوانسیگر، رئیس فدراسیون فوتبال آلمان را بر آن داشت که بار دیگر در مراسم یابود انکه خاطرنشان کند: «فوتبال همه چیز نیست.»
چندی از این رویداد نگذشته بود که رویدادی دیگر جهان فوتبال را متزلزل کرد که بزرگترین تبانی و کلاهبرداری تاریخ فوتبال محسوب می‌شود: دادستانی شهر بوخوم در آلمان در پی تحقیقاتی گسترده اعلام کرد که نتیجه ۲۰۰ دیدار در لیگ‌های مختلف اروپا، از جمله ۳۲ بازی در لیگ دسته دوم آلمان به احتمال قوی نتیجه‌ی یک تبانی و برنامه‌ریزی از پیش به‌دست آمده است.
سالی موفق برای ملی‌پوشان آلمان
فوتبال آلمان در کنار این رویدادهای تلخ شاهد موفقیت‌های مهمی نیز بود. حدود یک سال پیش از برگزاری مسابقات جام جهانی ۲۰۱۰ آفریقای جنوبی، ملی‌پوشان آلمان توانستند در پیکارهای سرنوشت‌ساز و تعیین‌کننده، عملکردی موفق از خود نشان دهند و با برتری، از جمله با پیروزی مهم یک بر صفر در برابر روسیه، بلیت ورود به دور نهایی جام جهانی را کسب کنند.
در واپسین هفته‌های سال ۲۰۰۹ نیز مراسم قرعه‌کشی جام جهانی ۲۰۱۰ آفریقای جنوبی برگزار شد که در طی آن آلمان با تیم‌های استرالیا، صربستان و غنا در گروه D قرار گرفت. به گفته‌ی یوآخیم لوو، سرمربی تیم ملی فوتبال آلمان، شاگردانش ماموریتی دشوار، اما انجام‌پذیر در پیش رو دارند.
تیم ملی فوتبال جوانان زیر ۲۱ سال آلمان در پیکارهای قهرمانی فوتبال اروپا که در سوئد برگزار شد، توانستند در دیدار پایانی، ملی‌پوشان جوان انگلیس را ۴ بر صفر در هم بکوبند و قهرمان اروپا شوند.
موفقیت‌های باشگاهی
در سطح باشگاهی، تیم ولفزبورگ با سرمربی نوآورش، فلیکس ماگات توانست برای نخستین بار در تاریخ خود به عنوان قهرمانی بوندس‌لیگا دست یابد. البته ماگات پس از این موفقیت تاریخی به همکاری خود با ولفزبورگ پایان داد و سکان کشتی تیم شالکه را در دست گرفت.
تیم بایرن مونیخ که با به خدمت گرفتن یورگن کلینسمان، سرمربی پیشین تیم ملی فوتبال آلمان در تلاش آغاز فصلی تازه بود، به علت ناکامی تیم، کلینسمان را چند هفته پیش از پایان فصل برکنار کرد و مسئولیت را به یوپ هاینکس، یکی از مربیان باتجربه و کارکشته آلمان سپرد. حاصل این تغییر و تحول، کسب عنوان نایب‌قهرمانی بود.
در فینال جام حذفی آلمان در سال ۲۰۰۹ نیز تیم وردر برمن توانست با پیروزی بر بایر لورکوزن، فصل کم و بیش ناموفق خود را با موفقیتی نسبی به پایان ببرد و دست‌کم جواز حضور در مسابقات لیگ باشگاه‌های اروپا را به دست آورد.
دیدار پایانی لیگ قهرمانان باشگاه‌های اروپا در سال ۲۰۰۹ نیز از جذابیت و هیجانی خاص برخوردار بود: دوئل میان اف ث بارسلونا از اسپانیا و منچستر یونایتد، قهرمان لیگ برتر انگلیس. بارسلونا در این دیدار با یاری ستاره‌ی جوان خود لیونل مسی منچستر را شکست داد و قهرمان این رقابت‌ها شد. مسی نیز به نوبه خود، کریستیانو رونالدو را پشت سر گذاشت و به عنوان بهترین فوتبالیست اروپا برگزیده شد.
نمایش تک‌نفره
مهمترین رویداد ورزشی سال ۲۰۰۹ در آلمان به نمایشی یکنفره بدل شد. در مسابقات دو و میدانی قهرمانی جهان که در برلین برگزار شد، یوسین بولت، تیزپای جامائیکایی و یکی از ستارگان بازی‌های المپیک پکن در سال ۲۰۰۸، شگفتی آفرید و با پشت سرگذاشتن ۱۰۰ متر در عرض ۵۸ / ۹ ثانیه و ۲۰۰ متر در عرض ۱۹ / ۱۹ ثانیه رکوردهایی تازه به پا کرد.
با توجه با سرعت چشمگیر بولت، همواره بحث دوپینگ در ارتباط با این دونده‌ی خارق‌العاده همواره مطرح بود، اما هیچگاه به اثبات نرسید.
شهر رم، پایتخت ایتالیا نیز میزبان برگزاری مسابقات شنای قهرمانی جهان بود. شناگران آلمانی در این بازی‌ها عملکرد نسبتا موفقی داشتند و چندین مدال برای کشورشان به ارمغان آورند. یکی از ستارگان بی‌چون و چرای آلمان، بریتا اشتفن بود که در شنای آزاد زنان در ۵۰ و ۱۰۰ متر، رقیبان خود را پشت سر گذاشت و به دو مدال طلا دست یافت.
در قسمت مردان نیز پاول بیدرمان، شناگر آلمانی در رشته ۴۰۰ متر و ۲۰۰ متر، از مایکل فلپس، ابرمرد شنای جهان پیشی گرفت و با کسب طلا، سهم بزرگی در موفقیت انفردای و تیمی آلمان داشت.
سایه سیاه دوپینگ
در سال ۲۰۰۹ نیز مانند سال‌های پیش از آن جهان ورزش عاری از سایه‌ی سیاه دوپینگ نبود. جنجال‌برانگیزترین مورد رسوایی به کلاودیا پش‌اشتاین، ورزشکار ۳۷ ساله‌ی آلمانی مربوط می‌شد که در ماه ژانویه در رشته پاتیناژ سرعت به قهرمانی اروپا دست یافته بود.
او که در طول فعالیت خود، پنج بار قهرمان المپیک شده بود، به خاطر استفاده از مواد انرژی‌زا، در تابستان امسال به مدت دو سال از حضور در صحنه‌ی رقابت‌ها محروم شد. پش‌اشتاین کوشید که در رای‌صادر شده تجدید نظر شود، اما دادگاه بین‌المللی ورزشی در ماه نوامبر رای خود را مورد تایید قرار داد.
درخور توجه آنکه بر خلاف سال‌های گذشته معضل دوپینگ بر این دوره از مسابقات دوچرخه‌سواری دور فرانسه سایه‌ی چندانی نیافکند، اگر چه ظن و تردید در مورد شماری از رکاب‌زنان از جمله آلبرتو کونتادور، قهرمان این رقابت‌ها مطرح بوده است. ناگفته نماند که لنس آرمسترانگ، اسطوره‌ی دوچرخه سواری جهان نیز در مسابقات سال ۲۰۰۹ بازگشت خود را به صحنه جشن گرفت و به مقام سوم دست یافت.
SA/DK