«با تعویق انتخابات و با قرنطینه قم مهار کرونا ممکن بود»
۱۳۹۹ فروردین ۱۵, جمعه
بهرام پارسایی، نماینده اصلاح طلب مجلس روز جمعه ۱۵ فروردین (۱۲ مارس) به خبرگزاری ایلنا گفت: «می توانستیم شیوع بیماری را پیش از این ها مهار کنیم».
بنا به گفته این نماینده شیراز «در همان روزها به وزارت کشور پیشنهاد شد انتخابات را کلاً به عقب بیندازد و اصرار شد اگر این کار را انجام نمی‌دهند حداقل انتخابات قم به تعویق بیفتد که هیچ‌کدام از این کارها صورت نگرفت.»
عبدالرضا رحمانی فضلی، وزیر کشور یک روز پس از انتخابات در جلسه ای به این واقعیت اشاره کرده و گفته است: «از ما خواستند انتخابات را به خاطر کرونا عقب بیندازیم و یا حداقل در قم به تعویق بیفتد که ما به عنوان مجری انتخابات مقاومت کردیم و از این صحبت‌ها تمکین نکردیم و پیشنهادات را نپذیرفتیم.»
نه فقط عقب انداختن انتخابات مورد پذیرش مسئولان قرار نگرفته بلکه آنطور که بهرام پارسایی گفته «بعدهم بحث قرنطینه قم و شهرهای شمالی و تهران مطرح شد که انجام نشد. که اگر می شد قطعاً ما می‌توانستیم شیوع بیماری را پیش از این‌ها مهار کنیم.» واقعیتی که دیگر تازگی ندارد و در طول هفته‌های گذشته بارها از زبان دیگر مسئولان، کادر درمانی بیمارستان‌ها و کارشناسان در درون ایران مطرح شده است.
به رغم تمام تلاش‌ها برای به پای صندوق‌آوردن مردم حتی با وجود خطر شیوع بیشتر کرونا، انتخابات اسفندماه مجلس رکورد کمترین میزان مشارکت مردم در ۴۱ سال گذشته را به نام خود ثبت کرد.
دویچه وله را در اینستاگرام دنبال کنید
وزارت کشور روز ۲۵ اسفند در نامه ای به شورای نگهبان از این نهاد خواست به دلیل شیوع ویروس کرونا مرحله دوم انتخابات مجلس را که قرار بود ۲۹ فروردین امسال برگزار شود، به شهریور ماه موکول کند. این خواست پذیرفته شد و شورای نگهبان آنرا به ۲۱ شهریور موکول کرد.
اگرچه دور دوم انتخابات چندان اهمیتی مانند دور اول ندارد، اما به تعویق انداختن آن تا پایان شهریور نشان دهنده این واقعیت است که دولت تا چه اندازه نسبت به پیامدهای گسترش این بیماری واقف بوده است. بهرام پارسایی به ایلنا گفته است: «قبل از آنکه مراجع رسمی اعلام کنند که بیماری کرونا وارد کشور شده است، یک پزشک بعداز آنکه تست برادرش مثبت شد، اعلام کرد این بیماری در کشور وجود دارد. بعدها هم گفته شد در شهر قم به صورت قطعی کرونا ویروس شیوع پیدا کرده است.»
"بحث خطر کرونا از اواخر آذر"
پیش‌تر وزیر پیشین بهداشت ایران هم در یادداشتی که دوم فروردین در صفحه اینستاگرام خود منتشر کرد نوشت که حدود یک ماه پیش از اعلام رسمی شیوع کرونا در قم، نگرانی خود در مورد این مسئله را به مسئولان منتقل کرده است.
حسن قاضی‌زاده هاشمی نوشته که او "از اوایل دی و بلکه اواخر آذر ماه" نگرانی‌ها، نظرات و پیشنهادهایش درباره شیوع ویروس کرونا را "به سمع و نظر" مسئولان ارشد، از جمله رئیس جمهوری حسن روحانی و پیش از همه به اطلاع برخی مدیران وزارت بهداشت رسانده است.
او در مورد علت دقیق نگرانی‌های خود چیزی ننوشته زیرا اعتقاد دارد "اظهار نظر علنی و عمومی" در مورد این مسئله می‌تواند موجب نگرانی بیشتر شهروندان شود و "نصیحت محرمانه و بی سر و صدا موثرتر است".
دویچه وله را در تلگرام دنبال کنید.
وزیر پیشین بهداشت ابراز تاسف کرده که تلاش‌هایش "کم‌اثر" بوده است. او در پیامی دیگری نوشت: «در مورد ويروس كرونا و مديريت بحران پيش آمده، نظراتی داشته و دارم كه به مصلحت نمی‌دانم در فضای عمومی مطرح شود. ولی برحسب وظیفه آنها را به‌صورت غير مستقيم، خدمت رئیس محترم دولت و برخی همكاران سابق، گفته يا نوشته ام، که البته تاكنون موثر واقع نشده است.»
مجلس تعطیل، دولت متهم به ناتوانی و پنهانکار و رهبر متهم به دروغگویی
همه این داده‌ها پیش از پیش حکومت ایران را مظان این اتهام قرار داده است که با تمام توان کوشیده شیوع بیماری کرونا را تا برگزاری راهپیمایی ۲۲ بهمن و تا قبل از برگزاری انتخابات مجلس پنهان نگهدارد. همچنین این اتهام مطرح می‌شود که مجلس را هم تعطیل کرده‌اند تا تک صداهای معترض نیز کمتر شینده شوند، رویکردی که اخیرا با اعتراض گروهی از نمایندگان روبرو شد. رهبری جمهوری اسلامی و دولت حسن روحانی تاکنون حاضر نشده اند به مسئولیتی که در قبال شیوع بیماری کرونا دارند اذعان کنند. حسن روحانی و اعضای دولتش حتی مدعی اند که وضع در ایران از سایر کشورهای جهان بهتر است، «تخت های بیمارستان ها خالی است» و ایران حاضر است به آمریکا کمک رسانی کند.
آیت الله خامنه ای نیز در سخنرانی های خود ابتدا کرونا را بی اهمیت خواند، سپس آنرا توطئه بیولوژیک آمریکا و حتی از آن هم فراتر کار «اجنه» دانست. هفته گذشته ده‌ها استاد دانشگاه و کنشگر سیاسی و مدنی، با انتشار یک بیانیه، مسئولیت شیوع تصاعدی کرونا در ایران را متوجه خامنه‌ای و نگاه توطئه محور او کرده و روحانی را دنباله رو و گوش به فرمان او در پنهان‌کاری خوانده‌اند.