ناميده همين نام سزاوارش بود
۱۳۹۹ شهریور ۳, دوشنبه
علی اصغر حكمت در سال ۱۲۷۱ در شيراز زاده شد.
مادرش باسواد و از خانواده‌ای فرهيخته و پدرش پيشكار مالياتی بود: «خداوند متعال برای من در زمان طفوليت و در سن شباب معلم‌های متعدد و اساتيد دانشمند و كتاب‌های خطی و چاپی فراهم ساخت و من در مهد پدر مقدمات فارسی، عربی و زبان انگليسی را فرا گرفتم.»
۱۱ ساله بود كه نخستين شعرش را سرود: «آسمان پالوده‌سازی می‌كند / غم به چشمم اشک‌سازی می‌كند»
۱۶ ساله بود كه به نوشتن خاطرات روزانه‌اش "روزنامه حيات" پرداخت و اين كار را با چند وقفه كوتاه تا یک سال پيش از درگذشتش ادامه داد كه با عنوان‌هايی چون "ره‌آغاز حكمت" و ره‌انجام حكمت" به كوشش محمد دبيرسياقی چاپ شده‌اند.
۲۲ ساله بود كه به تهران رفت تا تحصيلات خود را هم در رشته‌های قديم مانند فقه و علوم معقول و هم در دانش‌های نوين و زبان انگليسی در كالج آمريكایی‌ها تكميل كند.
۲۶ ساله بود كه دبير زبان انگليسی دبيرستان‌های تهران شد و ۲۹ ساله بود كه به خدمت دولتی (اداره كارگزينی) وارد شد.
۳۸ ساله بود كه به پاريس رفت و در دانشگاه سوربن ادبيات خواند: «روزانه ۱۶ ساعت به خواندن و نوشتن و استماع زبان فرانسه مشغول بودم.»
سه سال بعد ليسانس گرفت و به ايران بازگشت، اما تحصيل را متفرقه ادامه داد و به درجه دكتری رسيد.
۴۱ ساله بود كه وزير معارف (آميزه‌ای از آموزش و پرورش، آموزش عالی و فرهنگ و هنر) شد و پيشنهاد گشايش دانشگاه تهران را طرح و اجرا كرد و نخستين سرپرست آن بود.
افزون بر اين، كتابخانه ملی و ورزشگاه امجديه را بنياد نهاد و هزاره‌های فردوسی و ابن سينا و همايش‌های سعدی و حافظ را برگزار كرد.
او يكی از پركارترين سياستمداران و اديبان زمان خود بود و وزير هفت وزارتخانه و سفير ايران در هند شد و چندين مقام افتخاری و رسمی مانند سرپرستی يونسكو در ايران، استادی دانشگاه تهران و مديريت مجله "فروغ تربيت" و "وزارت خارجه" را داشت.
در كنار اين كارها تأليف‌ها و ترجمه‌های بسياری مانند ترجمه "تاريخ ادبيات" ادوارد براون "از سعدی تا جامی" و "سرزمين هند" را به چاپ رساند.
۸۵ ساله با بروز انقلاب ۵۷ بيمار و زمين‌گير و فراموش شد و در دفتر خاطراتش نوشت: «الا ای كه عمرت ز هشتاد و پنج / فزون رفت در درد و اندوه و رنج / خدا گر به "حكمت" ببندد دری / بر آن در زند قفل محكم‌تری»
علی اصغر حكمت در ۸۸ سالگی در تهران درگذشت.