موقعیت اجتماعی زنان ایرانی در لبنان
۱۳۸۶ اسفند ۱۸, شنبه
قدیمی‌ترین سندی که از اتباع ایرانی مقیم لبنان وجود دارد، مدارک صدور گذرنامه‌ای متعلق به سال ۱۲۸۸ و متعلق به بازرگانی ایرانی است که در لبنان سکونت داشت.
مهاجران ایرانی به لبنان را عموما چهار دسته از مردم تشکیل می‌دهند. دسته اول کسانی هستند که با توجه به سطح بالای دانشگاه‌های لبنان به خصوص وجود دانشگاه آمریکایی بیروت در این کشور بسر می‌برند. دانشگاه آمریکایی از سال ۱۸۶۶ در این کشور برپا شده و ایرانیان بسیاری را در طول سال‌ها برای ادامه تحصیل به لبنان کشانده است.
گروه دوم ایرانیانی هستند که پس از انقلاب اسلامی کشور را ترک کرده و لبنان را برای زندگی انتخاب کرده‌اند. گفته می‌شود که بیشتر بهائیان ایران در سال‌های اولیه پس از پیروزی انقلاب به لبنان مهاجرت کردند.
گروه سوم افرادی هستند که خود یا همسرانشان در نهادهای ایرانی در لبنان کار می‌کنند و به شکل موقت ساکن این کشور هستند.
دسته چهارم زنان یا مردانی هستند که همسر لبنانی اختیار کرده و در این کشور اقامت گزیده‌اند.
چهره‌های نامدار
زنان ایرانی در لبنان، بسته به این که در کدام‌یک از گروه‌های یاد شده قرار داشته باشند، شرایط اجتماعی متفاوتی دارند.
به شکل کلی زنان ایرانی به جز تنها یک نفر هیچکدام موفق نشده‌اند، در جامعه لبنان مطرح شوند و نقشی به عهده بگیرند. از میان زنان ایرانی، تنها رباب صدر موفق شده است چهره‌ای بانفوذ و تاثیرگذار از خود به نمایش بگذارد.
وی ریاست مجموعه بزرگ آموزشی و پرورشی "امام موسی صدر" را بر عهده دارد و از احترام بسزایی در میان تمامی طوائف و احزاب لبنانی برخوردار است.
عدم دخالت رباب صدر در دعواهای سیاسی و شیوه اداره منحصر به فرد موسسات "امام موسی صدر"، وی را به عنوان الگویی از یک زن ایرانی در لبنان جای داده است.
در عرصه رسانه‌‌ها نیز تنها یک زن مطرح است:شهرزاد فرامرزی خبرنگار ایرانی آسوشیتدپرس. او سال‌هاست که در لبنان زندگی می‌کند. فرامرزی جزو خبرنگاران بسیار موفق در کشوری است که رسانه حرف اول را در آن می‌زند.
دختران و زنانی که لبنان را برای ادامه تحصیل انتخاب کرده‌اند یا به این کشور مهاجرت نموده‌اند، با گروهایی که وابسته به نهادهای ایرانی هستند تماس زیادی ندارند.
شرایط اجتماعی و سیاسی خاص حاکم بر لبنان باعث شده تا اتباع خارجی با احتیاط با یکدیگر برخورد کرده و به راحتی به همدیگر نزدیک نشوند.
دولت ایران چندی پیش انجمن ویژه‌ای برای دانشجویان ایرانی مقیم لبنان تشکیل داد. با این حال به دلیل دوری گزیدن طبقات مختلف ایرانیان ساکن لبنان از یکدیگر اینچنین انجمن‌هایی موفقیت زیادی نداشته‌اند. مسایلی چون باورهای مذهبی یا حجاب زنان و دختران اولین نکته‌ای است که باعث دوری گزیدن بسیاری از زنان ایرانی از یکدیگر می‌شود.
این معضل در میان پیروان بهائیت بیش از دیگران مشاهده می‌شود بطوری‌که آنها اکثراً هیچگونه ارتباطی با دیگر ایرانیان مقیم لبنان ندارند.
در نگاهی کلی می‌توان گفت، زنان ایرانی در لبنان نقش چشمگیر و قابل توجهی در این کشور ندارند و از نزدیکی بیش از حد به یکدیگر نیز بنا به دلایل اعتقادی یا سیاسی پرهیز می‌کنند.
علی مهتدی / بیروت