موسوی: سرکوب، سطح مطالبات مردم را بالا خواهد برد
۱۳۸۹ دی ۲۱, سه‌شنبه
میرحسین موسوی، یکی از رهبران مخالف دولت در گفت‌‌وگویی با سایت کلمه ارزیابی خود را پیرامون افزایش «اتهامات و حملات» حامیان دولت در روزهای گذشته علیه منتقدان و معترضان مطرح کرد. موسوی بار دیگر خواستار آزادی تمامی زندانیان سیاسی، آزادی مطبوعات و برپایی انتخابات غیرگزینشی شد.
به گفته موسوی حملات و تبلیغات دهه اول دی ماه به رهبران منتقد دولت نظیر کروبی، خاتمی و شخص وی، شگردهایی قدیمی و متعلق به رژیم‌های توتالیتر است. موسوی تصریح کرد که «تبلیغاتی از این قبیل متعلق به دوران قدیم است و از شگردهایی استفاده می‌کند که در رژیم‌های توتالیتر شبیه شوروی دوران استالین و یا رومانی زمان چائوشسکو استفاده می‌شد. کسانی که این تبلیغات را سازمان دادند نه جامعه خودمان را می‌شناسند و نه درکی از فضای متحول بین‌المللی دارند. آنها در فضای قبل از گسترش تکنولوژی ارتباطات زندگی می‌کنند.»
احمد جنتی، دبیر شورای نگهبان و امام جمعه‌ی موقت تهران در هفدهم دی‌ماه ۸۹، محمد خاتمی، رئیس جمهور پیشین را یکی از "سران فتنه" خواند و گفت آنها فهمیده‌اند که باید بروند و خواهند رفت.
دلیل این اظهارات جنتی اعلام پیش‌شرط‌هایی از سوی خاتمی برای حضور مجدد اصلاح‌طلبان در صحنه‌ی کشور بود. خاتمی به عنوان حداقل مطالبات، خواستار آزادی زندایان سیاسی، آزادی فعالیت احزاب و انتخابات آزاد شده بود.
گسترش دروغ و "گوبلزهای" وطنی
موسوی با اشاره به «غیرمنصفانه بودن» حملات حامیان دولت، ادعاهای جنتی مبنی بر دریافت کمک یک میلیارد دلاری جنبش سبز از عربستان سعودی را بی‌اساس خواند و افزود: «هنوز این آقا (جنتی) علیرغم این بهتان و دروغ، موقعیت رسمی خود را حفظ کرده است. به همین دلیل، اثرات این تبلیغات خارج از عرف توام با فحاشی‌های سخیف و تهدید، بیشتر از آنکه به جنبش رو به گسترش سبز لطمه بزند، حقانیت و سرزندگی جنبش سبز را نشان داد.»
موسوی بار دیگر به رواج دروغ، فریب از سوی حامیان دولت تاکید کرد و تهمت‌زنی به خاتمی و دیگر همکارانش را بخشی از «دیانت متحجرانه و توام با خرافات» خواند. او گفت: «اینها روی گوبلز را در جعل و دروغگوئی سفید کرده‌اند.(...) آنها هنوز باور به شعور ملت ندارند و متاسفانه در خلوت خود حتی از تصور حقوق شهروندی برای همه مردم و کرامت ذاتی برای همه انسانها وحشت می کنند.»
درخواست آزادی زندانیان سیاسی
موسوی خطاب به مخالفان خود گفت: «شما امثال بنده را ندیده بگیرید و خودتان بی اعتنا به ما زندانی‌ها را آزاد و اعلام کنید که پایبند به همه اصول قانون اساسی هستید و رسانه ها را آزاد کنید، انتخابات آزاد غیر گزینشی داشته باشید. خواهید دید افق روشن خواهد شد.»
نخست‌وزیر پیشین ایران سرکوب جنبش اعتراضی را محرکی برای افزایش خواسته‌های مردم و سرخوردگی و گذار شهروندان از چارچوب قانون اساسی جمهوری اسلامی ارزیابی کرد.
موسوی تصریح کرد که «سرکوب، سطح مطالبات را بالا خواهد برد. این نوع تبلیغات دروغ و ناشیانه که همزمان با ادامه سرکوب و دستگیری‌ها انجام می‌گیرد جز آنکه مردم را روز به روز بیشتر از اصلاح در چارچوب قانون اساسی مایوس سازد فایده‌ای نخواهد داشت.»
برخی منتقدان جنبش سبز، التزام رهبران جنبش به قانون اساسی جمهوری اسلامی را دلیلی بر بن‌بست سیاسی کنونی دانسته و لزوم تغییر آن را گوشزد می‌کنند. به نظر منتقدان، قانون اساسی فعلی فاقد ظرفیت‌های لازم برای دگرگونی‌های ساختاری در ایران است.
فرهنگ تواب‌سازی و "اعدام‌های فلهای"
موسوی در ارزیابی وضعیت کنونی جامعه و جنبش سبز، بربالندگی آن به‌رغم بکارگیری گسترده ابزار سرکوب و ایجاد وحشت از سوی حکومتگران تاکید کرد. به گفته‌ی وی خواسته‌‌ها و مطالبات این جنبش در جهت احقاق حق مردم است.
موسوی ضمن اعتراض به ادامه اعدام‌های زندانیان گفت: «حجم تحریف و دروغ و تهدید بالا رفته است. اعدام‌های فلهای و محکومیت‌های عجیب و غریب ظالمانه هم برای کمک به مرعوب کردن بکار گرفته می‌شود. مهم‌تر، گسترش فرهنگ اعتراف‌گیری و تواب سازی است که از درون زندانها به فضای سیاسی بیرون منتقل شده است.»
استراتژی جنبش سبز
میرحسین موسوی بار دیگر «انتقال آگاهی و اطلاع‌رسانی» درباره وضعیت کشور را یکی از محورهای اصلی جنبش سبز دانست. وی «مبارزه با دروغ و جهل» از یکسو و «حفظ وحدت و همدلی میان گروه‌های اجتماعی» از سوی دیگر را وجه دیگر استراتژی جنبش سبز نامید. موسوی بار دیگر بر تکثرگرایی در جنبش سبز تاکید کرد و آن را وجه تمایز این جنبش، با عملکرد انحصارطلبان خواند.
موسوی گفت: «امروز هم باید تا آنجا که می‌توانیم با زنده نگاه داشتن فضای بحث و گفت‌وگوی ملی، تحمل و مدارای یکدیگر را تمرین کنیم و نظرات و آرای همدیگر را بشنویم تا بر شکاف‌های تحمیل شده از سوی رسانه‌های رسمی غالب شویم. سبز بودن ما به این معنا نیست که می‌خواهیم همه را به رنگ خود درآوریم و یک رنگ کنیم، آن طور که انحصارطلبان و اقتدارگرایان برای همه رنگ و رای خویش را تجویز می‌کنند. سبز بودن زیستن در کنار یکدیگر با درک تفاوت‌ها و اختلاف آرا و نظرات و سلایق یکدیگر است.»
SI/MM