مسافر تبریز و معتمد نوه چنگیز

تاریخ و حتی محل تولد مارکو پولو (Marco Polo) احتمالی است و درباره واقعیت در سفرنامه‌های او نیز تردید است اما سفرنامه‌هایش الهام‌بخش بسیاری از پژوهندگان بعدی بوده است.

پدرش از بازرگانان بنام نه چندان توانگر منطقه ونیز و شیفته سفر به سرزمین‌های ناشناخته بود. مادرش که درگذشت او نزد عمه و عمویش بزرگ شد چون پدرش اغلب در سفر بود.

در "شگفتی‌های جهان" یا "توصیفی بر جهان" نوشته که پدر و عمویش پیش از او آسیا را درنوردیده‌اند.

۱۷ ساله بود که همراه پدر و عمویش به نخستین سفر دریایی و تجاری رفت و از ونیز تا پکن سه سال در راه بود.

آنها در میان راه تجارت می‌کردند و با وسایل حمل و نقل آن دوران راه‌های درازی را می‌پیمودند.

۲۰ ساله بود که با قوبلای خان نوه چنگیزخان مغول فرمانروای شرق و خاقان چین دیدار کرد و خاقان او را به عنوان کارآگاه ویژه به سرزمین‌های زیر فرمانش فرستاد تا از اوضاع و احوال مردم سرزمین‌های زیرفرمانش آگاهش کند.

۵۰ ساله بود که پس از ۲۴ سال سفر و حضر در خاورزمین به زادگاهش بازگشت و به عنوان فرمانده یک کشتی جنگی در کارزار میان ونیز و جنوا شرکت کرد و به زندان افتاد.

در زندان دیده‌هایش از شرق را برای همسلولی‌اش روستیکلو دا پیزا تعریف کرد و پس از آزادی آنها را نوشت.

او در سفرنامه‌اش فلسطین، چین، ترکستان، عراق و ایران را بسیار دقیق توصیف کرده است. از بندر هرمز وارد ایران شده، از دشت هرمز و رودخانه میناب و یزد و کرمان گذر کرده و بیش از همه به تبریز پرداخته و این شهر را "از معتبرترین و شریف‌ترین شهرها و مرکز تجارت و هنر" دانسته است.

در زمان او مردم اروپا باور نمی‌کردند که کشورهایی خاورزمین وجود داشته باشند و داستان‌ها را بیشتر تخیل می‌پنداشتند ولی به دلیل جذابیت داستان‌ها به شنیدن و خواندن آنها علاقه نشان می‌دادند تا سر انجام کاوشگران و کشورگشایان رد پای او را برای یافتن سرزمین‌های تازه گرفتند.

هم اکنون یکی از دره‌های کره ماه را به یاد او نامگذاری کرده‌اند.

مارکو پولو در ۷۰ سالگی در زادگاهش درگذشت.