مخالفت با افزایش جمعیت ایران
۱۳۸۹ دی ۱۵, چهارشنبهمعاون پژوهشهای فرهنگی و اجتماعی مرکز تحقیقات پژوهشهای استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام اعلام کرده که تئوری محمود احمدینژاد برای افزایش جمعیت کشور راهبردی منطقی برای حل مشکلات نیست.
سید رضا صالحی امیری تاکید کرده که مرکز یادشده در جایگاهی قرار ندارد که بتواند به صورتی مستقیم در سیاستهای دولت دخالت کند و فقط میتواند نتایج تحقیقات خود را به اطلاع مسئولان و رییس جمهوری برساند.
نخستین بار در ۲۵ فروردین سال ۸۹ بود که محمود احمدینژاد از قابلیت کشور برای داشتن ۱۵۰ میلیون نفر جمعیت سخن راند. او در گفتگویی تلویزیونی اعلام کرد که شعار دوبچه کافی است را قبول ندارد و آن را سیاست غربیها میداند.
احمدینژاد در همین گفتوگو اعلام کرد که دولت برای همه کودکانی که از اول فروردین سال ۸۹ متولد شدهاند، حساب سرمایهگذاری با موجودی یک میلیون تومان باز میکند.
رییس دولت دهم کمی بعد در ۹ اردیبهشت گفت که اصرار بر کافی بودن دوبچه در خانوادههای ایرانی به معنای آن خواهد بود که ۴۰ سال دیگر نامی از ایران وجود نداشته باشد.
وی در ماه آبان در دفاع از ازدیاد جمعیت و در سفر به قزوین گفت«جمعیت ما کجا زیاد شده است که بعد دستور میدهیم که آن را کنترل کنند. غربیها رشد جمعیتشان منفی شده است و از ترس اینکه جمعیت به آنجا سرریز شود دستور کنترل جمعیت را به ما میدهند.»
وی در ۸ آذر سال ۸۹ سخنان خود برای دو برابر شدن جمعیت ایران را پس گرفت اما باردیگر در ۸ دیماه گفت که «شعار دو بچه کافی است، شعار فرمول انقراض یک ملت است، نه بقای آن.»
مواضع احمدینژاد در مورد افزایش جمعیت ایران از همان آغاز با مخالفت بسیاری نمایندگان مجلس و کارشناسان آموزشی و تربیتی مواجه شد.
بیشتر مخالفان، به نرخ بالای بیکاری و کمبودهای آموزشی و بهداشتی موجود در کشور اشاره کردهاند و دولت را به برآورده ساختن نیاز جمعیت کنونی فرا میخوانند. آنان هشدار میدهند که توسعه جمعیت با چالشهای یادشده، بسیار خطرناک خواهد بود.
آمارهای رسمی نشان میدهند که دو میلیون کودک در ایران به دلایل اقتصادی و فرهنگی از تحصیل بازماندهاند و طلاق نیز رشدی ۱۳۴ درصدی داشته است. کارشناسان تربیتی میگویند خانوادهها و جوانان پیش از هر چیز به امنیت اقتصادی، مهارتهای شغلی، فرهنگ، تغذیه و بهداشت مناسبت نیاز دارند و دولت باید بهجای تشویق زاد و ولد، نیازهای اولیه شهروندان موجود را تامین و تضمین کند.
ابراهیم رشیدی، مدیرکل آمار و اطلاعات جمعیتی سازمان ثبت احوال تاکید کرده که تشویق کل جامعه به افزایش موالید، موجب میشود که خانوادههای کم درآمد با سطح فرهنگی پایین اقدام به زاد و ولد بیشتر کنند و این نتیجه معکوس اقتصادی و اجتماعی دارد.
سیاست کنترل جمعیت و تنظیم خانواده در ایران با پیروزی انقلاب در سال ۱۳۵۷ متوقف شد. پیامد این توقف، رشد سریع جمعیت در دهه شصت بود که از جمله به چند نوبتی شدن مدارس منجر شد. جمعیت کنونی ایران که هفتاد درصد آن زیر سی سال سن دارد، محصول همین دوران ارزیابی میشود.
کارشناسان هشدار میدهند که ازدیاد هرچه بیشتر جمعیت در شرایط عدم بهبود ساختارهای توسعه، به بیکاری، فقر، آسیبهای اجتماعی و افت آموزشی و بهداشتی آحاد جامعه خواهد انجامید.
MDM/FW