مادر و پیشتاز جنبش استقلال فیلیپین

ملچورا اكینو در كالوكان در شمال پایتخت فیلیپین زاده شد. پدر و مادرش رعیت‌های تنگدستی بودند و به علت نارسایی‌های مالی نتوانستند او را به مدرسه بفرستند، اما او با تلاش بسیار توانست خواندن و نوشتن را نزد این و آن بیاموزد.

صدای خوبی داشت و در مجلس‌های خصوصی و كلیسا آواز می‌خواند و خودش هم مجلس‌های بزم ترتیب می‌داد. ازدواج او با كدخدای روستایی در نزدیكی زادگاهش به دلیل مرگ زودرس همسرش ناكام ماند. او با كشت نیشكر شش فرزندش را بزرگ كرد و با این حال همیشه برای كمک به نیازمندان وقت داشت و در طرح‌های عام‌المنفعه شركت می‌كرد.

پسر بزرگش او را با جنبش مخفی نبرد با استعمارگران اسپانیایی به نام كاتیپونان آشنا كرد و از آن پس او را به خاطر همكاری خستگی‌ناپذیریش با افراد آن جنبش «مادر كاتیپونان‌ها» می‌نامیدند.

۸۴ ساله بود كه به دلیل پشتیبانی از جنبش استقلال و برگزاری نشست‌های آن جنبش در خانه‌اش دستگیر و در مانیلا پایتخت فیلیپین زندانی شد. چون كوشید از زندان بگریزد، او را به جزیره دور افتاده‌ای تبعید كردند و تازه در ۹۱ سالگی توانست نزد دخترش در كویزونسیتی برود و آزاد زندگی كند.

كشور فیلیپین در آن زمان از دست اسپانیایی‌ها به چنگ آمریكایی‌ها افتاده بود و ملچورا كه لقب «تاندانگسورا» یعنی «سالمند بزرگ» گرفته بود شجاع و نستوه به تلاش برای استقلال كشور، ادامه می‌داد. آمریكایی‌ها فیلیپینی‌ها را تا اندازه‌ای در اداره كشور شركت داده بودند، اما ملچورا كمک‌های مالی و مقام‌هایی را كه به او پیشنهاد شد رد كرد.

هم اكنون یك منطقه در كویزونسیتی و چند بنا و خیابان به یاد او در فیلیپین نامگذاری شده است. ملچورا اكینو در ۱۰۷ سالگی در بزرگ‌ترین جزیره فیلیپین درگذشت.