لودویگ فان بتهوون در آینه آثار نقاشان و هنرمندان
چهره بتهوون از سوژههایی بود که اندی وارهول، یکی از بنیانگذاران صاحبنام هنر پاپ در واپسین ماههای عمر خود به آن پرداخت. بتهوون که از بزرگترین آهنگسازان تاریخ موسیقی محسوب میشود، الهامبخش بسیاری از نقاشان بوده است.
شخصیتی طغیانگر
نگاهی نافذ و قیافهای عبوس با موهایی آشفته ویژگیهایی است که در بسیاری از تصاویر و نقاشیهایی که از لودویگ فان بتهوون خلق شده، به چشم میخورد. به ویژه پرترههایی که بعدها از او کشیده شدند، هماهنگی بیشتری با تصوراتی دارند که امروزه از بتهوون به عنوان یک آهنگساز انقلابی و شخصیتی پیچیده و طغیانگر در ذهنها نقش بسته است.
ستاره موسیقی در وین
تابلویی از بتهوون جوان که در سال ۱۸۰۳ خلق شد. در این نقاشی هم میتوان لبخند ملیح بتهوون را دید و هم انرژی و قدرتی که در چهرهی او نهفته است. بتهوون پس از آمدن به وین توانست نظر شماری از اشراف پرنفوذ پایتخت اتریش را به خود جلب کند و از حمایت آنان برخوردار گردد.
هنرنمایی در خانه اشراف
کارل فون لیشنووسکی، یکی از اشراف معروف و پرقدرت در وین از شخصیتهایی بود که بتهوون را مورد پشتیبانی قرار داد، اگر چه بعدها دعوا و شکافی میان او و بتهوون پدید آمد. در این تابلو که آن را یولیوس اشمیت در سال ۱۹۰۰ خلق کرد، بتهوون در حال نواخت پیانو برای مهمانان در خانه لیشنوسکی است.
مغرور و با اعتماد به نفس
در سال ۱۸۱۲ بتهوون و یوهان ولفگانگ فون گوته، ادیب و شاعر مشهور آلمان در "تپلیتس" دیداری با یکدیگر داشتند. قدم زدن آنان در پارک در پی بروز یک صحنه سروصدای زیادی به پا کرد. در حالیکه گوته پس از روبرو شدن با یکی از اشراف میایستد و سر خود را برای احترام خم میکند، بتهوون بیاعتنا از این رویارویی به قدم زدن خود ادامه میدهد. این تابلو برداشت کارل روهلینگ، نقاش آلمانی از این صحنه است.
آهنگسازی انقلابی
بتهوون نه تنها از هواداران پرشور انقلاب فرانسه بود، بلکه در تلاش بود که عرصه موسیقی و آهنگسازی نیز انقلابی پدید آورد. این اراده راسخ و قصد مصمم را از جمله میتوان در اثری دید که یوزف مهلر، نقاش آلمانی آن را آفریده است.
نسخهی اصلی
شکی نیست که بتهوون یکی از محبوبترین و معروفترین هنرمندان عصر خود محسوب میشد. پرترههای بیشماری که از چهرهای او خلق شدهاند، شاهدی هستند بر این مدعا. یکی از مشهورترین آثار تابلویی است از یوزف کارل اشتیلر که در سال ۱۸۲۰، یعنی هفت سال پیش از مرگ بتهوون خلق شد.
نسخه به سبک هنر پاپ
تصویری که اشتیلر در اثر خود از بتهوون به دست میدهد، در مقایسه با دیگر آثاری هنری چهرهای ایدهآلیستی از این آهنگساز را نشان میدهد. البته این تابلو الهامبخش هنرمندان بعدی بوده است، از جمله اندی وارهول که نسخهی اشتیلر را برای خلق اثر خود به سبک هنر پاپ برگزید.
نسخهی گرافیتی
در نقاط شهر بن، زادگاه بتهوون نیز میتوان چهرهی بتهوون را دید که با الهام از اثر اشتیلر آفریده شدهاند، خواه در قالب مجسمه و خواه در قالب نقاشیهای دیواری و گرافیتی.
آهنگساز وسواسی
اینکه بتهوون در عرصه آهنگسازی شخصیتی سختگیر و وسواسی داشته است، نکتهای است که پس از مرگ او در سال ۱۸۲۷ به آن پی برده شد. این ویژگی بتهوون نیز در برخی آثار هنری و نقاشیها به تصویر کشیده شده و نماینگر آن است که این آهنگساز برجسته با چه دقت و وسواسی نتها را کنار هم میچیند.
نبوغ و جنون
همعصران بتهوون نیز از نبوغ این آهنگساز شگفتزده بودند. نسلهای بعدی آهنگسازان از این بیمداشتند که نتواند معیارها و مرزهایی را که بتهوون با نبوغ و خلاقیت خود به وجود آورده، پشت سر گذارند. هرمان توگلر، نقاش آلمانی برای خلق پرترهای از بتهوون ماسک مرگ او را اساس قرار داد؛ اثری هنری که میتوان در آن ویژگیهای شخصیت بتهوون را حس کرد.
دیگر عرصهها
کمتر آهنگساز کلاسیکی در جهان به اندازهی بتهوون شناختهشده است، به خاطر خلق آثاری خواه رمانتیک مانند "برای الیزه" و خواه حماسی چون سمفونیهای معروفاش. بتهوون دستمایههای داستانهای مصور و همچنین فیلمهای انیمیشن نیز بوده است. زندگی او نیز در فیلمهای سینمایی متعددی به تصویر کشیده است.