"قهرمان آسیا باید حداقل یک زمین تمرین داشته باشد"

دویچه‏وله: آقای کرمعلی ناظر، در آستانه‏ی جام جهانی بسکتبال ۲۰۱۰ در کشور ترکیه هستیم. چشم‏انداز حضور تیم ملی بسکتبال ایران در این مسابقات را چگونه می‏بینید؟

مجید کرمعلی ناظر: با عدم وجود آقای صمد نیکخواه بهرامی و حامد آفاق، نتیجه‏ی درخشانی را نمی‏توانم پیش‏بینی کنم. ولی امیدوارم موفق باشند و بتوانند بازی‏های خوب و جوان‏مردانه‏ای انجام بدهند. ضمن این‏که من فکر می‏کنم فقط بتوانند یک پیروزی از تونس کسب کنند.
البته تیم ملی بسکتبال ما از جوانان خیلی خوبی تشکیل شده و دوران طلایی خود را دارد سپری می‏کند و خیلی مناسب است که فدراسیون برای این جوانان عزیز ما پشتوانه‏سازی کند که بتوانند همین راه را ادامه بدهند. چون ما الان در سطح اول آسیا هستیم و خیلی هم سخت است که بتوانیم این سطح را نگاه داریم. به همین خاطر باید پشتوانه‏سازی عالی‏ای در میان جوانان داشته باشیم. یعنی در هر شهری بگردیم و از بازیکنان قدبلند استفاده کنیم که بتوانند جانشین آقای حامد حدادی، جابر روزبهانی و امثالهم باشند.

تیم ملی بسکتبال ایران در گروه دوم این مسابقات، با تیم‏های ملی بسکتبال ایالات متحده‏ی آمریکا، کورواسی، برزیل، اسلوانی و تونس هم‏گروه است. تک‏تک حریفان ایران را چطور ارزیابی می‏کنید؟

تک‏تک حریفان ما که خیلی قدر هستند. امیدوارم تیم ما فقط یک بازی خوب انجام بدهد. وگرنه در اکثر بازی‏ها، فکر نمی‏کنم جوانان ما پیروز از میدان خارج بشوند.

بسکتبال ملی ایران در حالی دارد در عرصه‏ی جهانی خودنمایی می‏کند و در بین بهترین‏های بسکتبال جهان قرار گرفته که دیگر ورزش‏های محبوب ایران، مانند فوتبال و یا کشتی آزاد، به علت ضعف شدید مدیریتی، هم‏چنان در بحران هستند. به نظر شما، بسکتبال ایران حالت به اصطلاح «تافته‏ی جدا بافته» را در میان رشته‏های ورزشی ایران دارد؟

متاسفانه تمام فکرها و اندیشه‏ها روی فوتبال است و این خیلی بد است. بارها از رییس فدراسیون، جناب آقای مشحون در صدا و سیما شنیده‏ام که می‏گوید فدراسیون به دنبال یک زمین بسکتبال است. اما متأسفانه تاکنون اقدامی برای این‏کار نشده است. امیدوارم دست اندرکاران هرچه سریع‏تر برای تهیه‏ی یک زمین ورزش که در مرکزیت شهر قرار بگیرد، اقدام کنند. تا این ورزش بتواند رشد بیشتری داشته باشد. هرچند رشد آن عالی بوده است. زمانی که ما در تیم ملی بازی می‏کردیم، اصلا فکر نمی‏کردیم که بسکتبال ما بتواند در حد بالای آسیا رشد داشته باشد. اما الان تیم ما به‏ راحتی تیم قوی چین را با بیست اختلاف می‏زند و این می‏تواند آینده‏ی درخشانی را برای بسکتبال ما رقم بزند. به شرطی که دست‏اندرکاران نیز مقداری همت کنند و در این مورد به فدراسیون ما کمک کنند. چون فدراسیون به نحو احسن دارد زحمت‏اش را می‏کشد و بچه‏ها هم تلاش خود را می‏کنند. فقط در مورد سالن ورزشی مقداری مشکل وجود دارد که فکر نمی‏کنم چیز خاصی باشد. یک سالن برای تیمی که قهرمان آسیا شده، اصلاً نباید مهم باشد. تیم باشگاهی‏اش هم که بارها قهرمان آسیا شده، یعنی در حد کامل رسیده است. این سطح از بسکتبال را باید به صورتی حفظ کرد. واقعاً حیف است. این تیم آبروی فوتبال و ورزش‏های دیگر را نیز خریده است.

آیا در حال حاضر، در آستانه‏ی جام جهانی ۲۰۱۰ ترکیه، با حضور تیم ملی بسکتبال ایران، شور و شوقی در این مورد در میان جامعه‏ی ورزش ایران دیده می‏شود؟ آیا مطبوعات پیشاپیش استقبال لازمه را از این روی‏داد به عمل آورده‏اند؟

متأسفانه روزنامه‏ها را که می‏خوانم، آن‏چنان به بسکتبال نمی‏پردازند. چندی پیش والیبال ما نیز قهرمان آسیا شد، ولی انعکاسی آن‏چنانی نداشت. نمی‏گویم مانند فوتبال، چون تب فوتبال در همه‏ جای دنیا شدید است. اما باید مقداری هم به این ورزش‏ برسند و روحیه‏ای به ورزش بسکتبال بدهند. تا جایی که من روزنامه‏ها را دیده‏ام، حضور تیم بسکتبال ما در ترکیه، انعکاس آن‏چنانی‏ای ندارد. یعنی تب و تابی مانند فوتبال ندارد. البته ما هم انتظار نداریم که مانند فوتبال باشد، اما در حد خودش، چون دارد به جام جهانی می‏رود، بالاخره باید وسعتی داشته باشد.

رویارویی تیم‏های ملی بسکتبال ایالات متحده‏ی آمریکا و ایران در مرحله‏ی گروهی، یکی از حساس‏ترین دیدارها به‏شمار می‏رود. شما چه پیش‏بینی‏ای برای این دیدار دارید؟

همان‏طور که می‏دانید، مهد بسکتبال دنیا آمریکا است. یعنی بازیکنانی که از آمریکا می‏آیند، کامل‏ترین بازیکنان بسکتبال هستند. نمی‏گویم بسکتبال ما برای تجربه‏اندوزی دارد می‏رود، چون دیگر جای تجربه نیست. بلکه جای آن است که باید برود خود را محک بزند و بالا بکشد. هم‏چنین باید خود را در سطح اروپا نشان بدهد. تیمی که در آسیا توانسته است با بیست اختلاف، تیم چین را شکست بدهد، دیگر برای تجربه‏اندوزی نباید برود. باید به آن‏جا برود که خود را ثابت کند. البته تیم آمریکا، همان‏طور که گفتم، تیمی بسیار قوی‏ است و مقابله با این تیم بسیار سخت است. فقط امیدوارم بچه‏ها بتوانند بازی قشنگی ارائه بدهند. هرچند می‏دانم بازی یک‏طرفه خواهد بود، ولی امیدوار هستم که تیم ملی ما خوش بدرخشد. یعنی بتواند با روحیه و بدون حاشیه، بازی خود را انجام بدهد. البته حاشیه‏ی خاصی نیست، فقط همان استرس به خاطر اسم آمریکا است. حاشیه‏ی آن فقط همان استرس است، وگرنه فکر نمی‏کنم در اردوی تیم ملی ما مسئله‏ی خاصی باشد. الحمدالله بچه‏ها همه یک‏دل و صمیمی هستند.

برای شنیدن گفت‌وگو با مجید کرمعلی ناظر بر لینک پایین صفحه کلیک کنید!

مصاحبه گر: فرید اشرفیان
تحریریه: بهمن مهرداد