شبح بحران اقتصادی بر سر کنفرانس بین‌المللی محیط زیست
۱۳۸۷ آذر ۲۱, پنجشنبه
وزرای محیط زیست ۱۹۰ کشور جهان، همراه با هیئت‌های نمایندگی سازمان‌های غیردولتی حافظ محیط زیست و بیش از ۱۱ هزار کارشناس و روزنامه نگار، از روز چهارشنبه دهم دسامبر درشهر "پوزن" لهستان گرد آمده‌اند تا راه‌کارهائی برای کاهش گازهای سمی پراکنده در فضا و مقابله با گرمایش کره زمین بیابند.
یازده سال پیش، هنگامی که در روز ۱۱ دسامبر سال ۱۹۹۷ پیمان کیوتو در ژاپن به امضا رسید، دغدغه سیاستمداران جهان، تنها خطراتی بود که افزایش گازهای سمی و گرمایش زمین، آینده بشریت را تهدید می‌کرد. اما امروز، شبح بحران کمرشکن اقتصادی جهانی بر کنفرانس بزرگ پوزن سایه افکنده است.
وزیران محیط زیست حدود ۱۹۰ کشور عضو سازمان ملل متحد، از بامداد امروز ( پنجشنبه یازدهم دسامبر)، رایزنی‌های خود را در چارچوب کنفرانس پوزن آغاز کردند. در آستانه این نشست، بان کی‌مون دبیرکل سازمان ملل متحد، بر نقش رهبری‌کننده اتحادیه اروپا، در عرصه مقابله با گرمایش زمین تاکید ورزید، اما در عین حال آرزو کرد که ایالات متحده آمریکا نیز در این زمینه پیشقدم شود.
یک راه حل مشترک برای دو مشکل بزرگ
بان کی‌مون، طرح‌های دولت آینده آمریکا را، در عرصه رویکرد به انرژی‌های جایگزین شونده و حفاظت از محیط زیست، شجاعانه خواند و گفت: « این شانس وجود دارد که جهان راه‌حل مشترکی برای مبارزه با بحران مالی و گرمایش زمین بیابد. حل بحران مالی جهان نیازمند سرمایه‌گذاری کلان است. بخشی از این سرمایه می‌تواند در عرصه تولید انرژی‌های جایگزین شونده به کار افتد. این سرمایه‌گذاری، میلیون‌ها فرصت شغلی ایجاد می‌کند».
دبیرکل سازمان ملل متحد به این واقعیت اشاره کرد که بحران مالی جهانی بسیار جدی است، اما مساله گرمایش زمین، در دراز‌مدت، حتی اهمیتی فراتر از آن دارد. هدف اصلی برگزاری کنفرانس پوزن یافتن کارپایه‌ای برای کنفرانس جهانی دیگری است که قرار است در سال ۲۰۰۹ در کپنهاگ دانمارک تشکیل شود. پیمانی که در این کنفرانس امضا می‌شود، جایگزین پیمان کیوتو خواهد شد که در دسامبر سال ۱۹۹۷ به امضای بسیاری از کشورها رسید.
چشم‌اندازهای روشن‌تر
تفاوت اساسی فضای حاکم بر کنفرانس پوزن با روندی که یازده سال پیش کنفرانس کیوتو طی کرد، این است که در آن زمان آمریکا، چین و هند به عنوان بزرگترین بلعندگان انرژی جهان حاضر به پذیرش تعهدات تازه‌ای برای حفاظت از محیط زیست نشدند، اما اکنون علاوه بر دولت آینده آمریکا، دولت‌های چین، هند، دانمارک و برزیل نیز، طرح‌هائی برای همسو ساختن صنایع خود با محیط زیست تهیه کرده‌اند.
در میان کشورهای عضو اتحادیه اروپا، آلمان همچنان نقش پیشروی خود را در کاهش گازهای گلخانه‌ای حفظ کرده است. روز چهارشنبه، "پتر لوشر" رئیس کنسرن آلمانی زیمنس در کنفرانس پوزن گفت: « نتایج بحران مالی جهانی می‌تواند بشریت را برای چند سال همراهی کند، اما نتایج گرمایش زمین، ده‌ها سال با ما خواهد بود. بنابر این، رشد اقتصادی باید به موازات حفاظت از محیط زیست تحقق یابد».
صنایع آلمان فرصت می‌خواهند
اما مدیران صنایع آلمان، با توجه به بحران اقتصادی فعلی، خواستار آن شده‌اند که فشار بر سر رعایت معیارهای زیست‌محیطی مدرن، برای مدتی محدود کاهش یابد. " ورنر شناپ آوف" مدیرکل اتحادیه صنایع آلمان، در تماس با خبرگزاری آلمان گفت: « تا زمانی که آمریکا، چین و سایر رقبای بین‌المللی صنایع ما، راه‌حلی برای کاهش آلودسازهای صنعت خود نیافته‌اند، باید فشار کمتری بر صنایع آلمان وارد شود. ما، به خاطر رعایت استانداردهای زیست‌محیطی سالانه ۸ تا ۹ میلیارد یورو هزینه می‌کنیم، در حالی که صنایع چین و آمریکا از این هزینه معاف هستند».
از دید وزیر محیط زیست آلمان، کنفرانس پوزن خواهد توانست کارپایه‌هائی برای تصمیمات کنفرانس سال ۲۰۰۹ دانمارک فراهم کند، اما به نتایج بزرگ و فوری نخواهد رسید. به گفته این مقام، یکی از برنامه‌هائی که در دستور کار قرار دارد، تامین کمک عمرانی برای کشورهای درحال توسعه‌ای است که رشد اقتصادی خود را با حفاظت محیط زیست هماهنگ می‌کنند.
به گزارش آسوشیتدپرس، یک نظرسنجی تازه نشان داده است که ۵۰ درصد آلمانی‌ها، چشم‌انداز پیش‌گیری از گرمایش زمین را، نسبت به دو سال پیش، روشن‌تر و امیدبخش‌تر می‌بینند، اما تنها نیمی از آن‌ها به نقش رهبری‌کننده آلمان در این عرصه باور دارند.