سوفیا لورن؛ واپسین الهه سینما
چشمهای گربهای و پیکر خوشتراش سوفیا لورن او را به شهرت جهانی رساندند. شور و سختکوشی این هنرپیشه ایتالیایی احترام فیلمسازان دنیا را نسبت به او برانگیخت. سوفیا لورن، مظهر زیبایی ایتالیایی، ۲۰ سپتامبر ۸۵ ساله شد.
کمال
با حرکاتی خرامان و گربهمانند و جذابیت فوقالعاده زنان مناطق جنوب اروپا، سوفیا لورن پردههای سینمای سراسر دنیا را تسخیر کرد. فیلمسازان از زیبایی شکیل و هماهنگ او در فیلمهایشان بهره میگرفتند – تصویر صحنهای از فیلم "لباس حاضری"، ساخته رابرت آلتمن (۱۹۹۴) را نشان میدهد. لورن در زمینه طراحی عینک و جواهرات هم فعالیت داشته است.
پیشرفت شغلی رؤیایی
سوفیا شیکولونه جوان در رؤیاهایش میدید که هنرپیشه شده است. او نخستین گام را برای تحقق آرزویش با پیروزی در مسابقه ملکه زیبایی در ایتالیا برداشت. در ۱۶ سالگی به عنوان سیاهی لشکر در "کجا میروی" بازی کرد. ۱۹۵۴ نخستین نقش سینماییاش را در "حیف که آدم بیسر و پایی هستی" (تصویر بالا) ایفا کرد. بعدها در هالیوود در کنار ستارگانی چون پل نیومن، کلارگ گیبل و مارلون براندو به ایفای نقش پرداخت.
هالیوود
سوفیا لورن با ایفای نقش اصلی در فیلم "طلای ناپل" اثر ویتوریو دسیکا در سال ۱۹۵۴ به شهرت رسید. او درباره همکاریاش با دسیکا با امتنان گفته است: «بدون دسیکا کسی که امروز هستم نمیبودم.» او در سال ۱۹۵۷ در نخستین فیلمش برای هالیوود بازی کرد که "غرور و شهوت" نام داشت و فرانک سیناترا و کری گرانت نقشهای اصلی را در آن بازی میکردند.
تجربههای جنگ
بزرگترین موفقیت او در اوج فعالیت سینماییاش بازی در درام جنگی "دو زن" (۱۹۶۰) بود. او به خاطر بازی در نقش مادر جوانی که با دختر سیزده سالهاش ناامیدانه برای ادامه بقا مبارزه میکند، جایزه اسکار بهترین بازیگر زن را دریافت کرد. او خود مصائب و رنجهای حاصل از جنگ را در کودکی تجربه کرده است: «سرم پر از تصاویری بود که هیچگاه نتوانستهام پاکشان کنم.»
نظم و سرسختی
سوفیا لورن در جشنوارههای سینمایی بینالمللی و افتتاحیههای نمایش فیلم، مثل اینجا در سال ۱۹۶۰ در زوریخ، در مرکز توجه تهیهکنندگان فیلم بود. پیشرفت شغلی او بسیار سریع بود. در بیش از ۱۰۰ فیلم جلوی دوربین نقشآفرینی کرد. در اواخر دهه ۱۹۷۰ فعالیت حرفهای خود را کاهش داد. او خود درباره کارهایش گفته است: «همه چیز ثمره نظم و ایثار و سرسختی است.»
وسوسهگری با لباسهای ابریشمی
در فیلم جاسوسی - کمدی "نقش عربی" (۱۹۶۶) سوفیا لورن استعدادها و جذابیتهایش را با ظرافت تمام به نمایش گذاشت. برای هنرپیشه مرد فیلم گریگوری پک، همپایی با شور و حرارت لورن کار راحتی نبود. ابتدا قرار بود کری گرانت نقش هنرپیشه اصلی مرد فیلم را بازی کند. لباسهای باشکوه و زیبای فیلم طراحی کریستین دیور بود.
زوج افسانهای
نام سوفیا لورن و مارچلو ماسترویانی به عنوان زوج افسانهای سینمایی در تاریخ سینما ثبت شده است. این دو چندین فیلم معروف با یکدیگر بازی کردند (تصویر: صحنهای از لباس حاضری؛ ۱۹۹۴). لورن دیگر به ندرت نقشی را برای بازی در فیلم میپذیرد. مرگ دوستش مارچلو در اواخر ۱۹۹۶ بحرانی را در زندگی او پدید آورد.
بانوی خانواده
نقش مورد علاقه سوفیا لورن، مادر ایتالیایی است. او علاقه زیادی نیز به آشپزی دارد. لورن در سال ۱۹۵۷ با تهیهکننده پرنفوذ ایتالیایی، کارلو پونتی، ازدواج کرد. این موضوع جنجال برانگیخت چون مقامات ایتالیا طلاق پونتی از همسر سابقش را به رسمیت نشناخته بودند. پونتی و لورن ۱۹۶۶ با تابعیت فرانسوی دوباره ازدواج کردند. هنگامی که پونتی در سال ۲۰۰۷ درگذشت، ثروتی هنگفت برای لورن بر جای گذاشت.
سفیر ویژه سازمان ملل
لورن کودکان را دوست دارد. سازمان ملل متحد در نوامبر ۱۹۹۲ او را به عنوان سفیر ویژه کمیساریای کمک به آوارگان و پناهجویان و جانشین آدری هپبورن، هنرپیشه مشهور سینمای هالیوود که به سختی بیمار شده بود، برگزید. انجام این وظیفه درک و فعالیت انساندوستانه بالایی را میطلبد. تصویر بالا لورن را در سال ۱۹۹۲ در سومالی نشان میدهد. او همچنین در زمینه مبارزه با سوء استفاده جنسی از کودکان فعال بوده است.
نگرشی ساده
هم اکنون سوفیا لورن بیشتر اوقات زندگیاش را در سوئیس میگذراند. در ۸۵ سالگی چیزهای کوچک زندگی روزانه به او حس خوشبختی میبخشند: «نگرش من به زندگی بسیار ساده است. من از همه خبرهای خوبی خوشحال میشوم که بچههایم برایم درباره زندگیشان تعریف میکنند.»