"سفر به آسمانی دیگر" • نمایشگاهی از آثار داوود سرفراز در هاگن آلمان
نمایشگاهی از نقاشیهای داوود سرفراز با عنوان "سفر به آسمانی دیگر" در چارچوب فستیوالی در شهر هاگن برگزار شده است. تصاویری از برخی از آثار این هنرمند در کنار گفتوگویی درباره نقاشی مدرن:
آثاری از داوود سرفراز، نقاش ایرانی در شهر هاگن آلمان برپاست. عنوان این نمایشگاه "سفر به آسمانی دیگر" است. داوود سرفراز درباره انتخاب این نام به دویچهوله میگوید: «تاکید بر معنویت تصویری است که در هنر نقاشی با "چشم دل" سر وکار دارد .من یاد گرفتهام در لحظات ضروری، محیط پردغدغه بیرون را ترک کنم زیرا برای خلق اثر هنری نیازمند خود واقعیام هستم و به همین خاطر این نام برای آثار در نظر گرفته شده است.»
به اعتقاد داوود سرفراز، اساس نقاشی مدرن مثل تمامی عرصههای دیگر زندگی انسان در جهان امروز، تجربه مدام "آزادی" در هنر است اما پیشزمینه این تجربه مهم به نقاشانی بازمیگردد که آثارشان امروزه با عنوان هنر "کلاسیک - مدرن" ردهبندی شده است.
این نقاش مطرح ایرانی مقیم آلمان به دویچهوله میگوید: «روند تاریخی در نقاشی پس از رسیدن به "آبستراکسیون" و رهایی کامل نقاشان از وابستگی به اطلاعات تصویری، زمینهساز ذهنیت نوینی شده است که امروزه در هنر روزگار ما نقش بزرگی بازی میکند.»
آقای سرفراز معتقد است، یکی از مسائلی که در ساخت یک ذهنیت مدرن، بیش از پیش اهمیت کلیدی پیدا کرده، مسئله فردیت هنرمند و مسئولیت تاریخی او در خلق آثاری است که امضا و دستخط شخصی او را در برداشته باشند.
داوود سرفراز میگوید: «حرف هنرمند مدرنگرای امروز این است که دیگر نمیتوان بینظمی و اطلاعات انبوه در جهان معاصر را از طریق یک بایگانی سنتی، به نظمی ذهنی تبدیل کرد. آنجا که نقاش مدرنگرای امروز در قبال احساس کامل آزادی، فردیت مسئولانه خود را به کار میگیرد تا از طریق انتخاب، حذف و جابجایی اطلاعات تصویری به کشف و بیان کامل تصویری خویش نائل آید.»
نقاش ایرانی مقیم دورتموند آلمان در پاسخ به این پرسش که اهمیت زبان تصویر چقدر است، میگوید: «آنچه از واقعیت زندگی میآید، مهم بودنش را هم با خود میآورد. کار هنر با زبان و ذهنیت پس پشت آن، در هر دورهای خلق تازگی است. زبان تصویری مدرن پیش از هر چیز موسیقی چشم است، همانطور که طبیعت بدون رنگ، خاکستری و مرده است، زندگی اجتماعی ما نیز بدون رنگ و تصویر غیرقابل تصور است.»
مهاجرت در آثار بسیاری از هنرمندان خارج از ایران نقشی جدی بازی میکند و آثارشان از این موضوع تأثیر گرفته است. آقای سرفراز درباره نقش مهاجرت در آثارش میگوید: «زبان تصویری من مدرن است یعنی برگرفته از نوع نگاهی است که تاریخ حقیقی هنر غرب به آن معنا داده، در حالیکه بیشتر آثارم به لحاظ محتوا برگرفته از فرهنگ شرقی و ایرانی است.»
داوود سرفراز به دویچهوله میگوید: «زمانی که در ایران بودم، بسیاری از تکنیکهای نقاشی را در دانشکده هنرهای زیبا آموختهام اما در مجموع راه و شیوه شخصی خودم را در نقاشی پس از مهاجرت به آلمان پیدا کردهام.»
آقای سرفراز معتقد است، از آنجا که بسیاری از مردم جهان در زندگی پرشتاب، پراسترس و عصبی امروز در معرض خطر هستند، او همیشه به دنبال شگردهایی بوده که از طریق هنر به طبیعت بازگردد، به جایی که فکر، چشم، حس و بدن در وحدت و هماهنگی کامل با یکدیگر به سر میبرند.
به نظر داوود سرفراز درک معنویت مدرن در هنر و زندگی امروز، نخستین تلاش هنرمند برای رسیدن به طبیعت درونی است زیرا داوری هنرمندانه و بازآفرینی واقعیت از این نقطه است که آغاز میشود و این درست بر خلاف نظر کسانی است که حضور هنرمند را تنها در سطح زندگی روزانه تبلیغ و تئوریزه میکنند و اساسا با رد تأمل و ژرفنگری، تاریخی مصنوعی و جعلی برای هنر تدارک میبینند.
داوود سرفراز متولد تهران و فارغالتحصیل دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران است. او که هنر نقاشی را به صورت علمی و آکادمیک آموخته، تا قبل از ترک ایران بیشتر در سبکهای امپرسیونیستی و ناتورالیستی کار میکرد اما در دو دهه گذشته بیشتر به نقاشی انتزاعی (ابستره) و مدرن نزدیک شده است.
این نمایشگاه در چارچوب فستیوال Schwarz Weiß Bunt از سوی اداره فرهنگ شهر هاگن در Osthaus Museum برگزار شده و تا روز ۱۳ مه / ۲۳ اردیبهشت ادامه دارد.