زنان در زندگی پرفراز و نشیب فرانک سیناترا

فرانک سیناترا طی ۶ دهه فعالیت هنری موفق شد به سبکی منحصربه‌فرد دست یابد و ترانه‌ها و فیلم‌هایی فراموش‌نشدنی از خود به جای گذارد. او البته تنها به خاطر نقش پررنگ‌اش در صحنه فیلم و موسیقی خبرساز نبود. روابط شخصی و عاشقانه سیناترا نیز از دیگر دلایلی توجه رسانه‌ها به او بود. مروری تصویری بر زنان زندگی ستاره‌ای که به "صدا" و "آقای چشم‌آبی" شهرت داشت و یک قرن پیش زاده شد.

فرانک سیناترا و نخستین همسرش، نانسی بارباتو در سال ۱۹۳۴ در یک اردوی تابستانی با یکدیگر آشنا شدند. در حالیکه نانسی ناخن‌هایش را لاک می‌زد، فرانک هم با گیتاری کوچک برای او می‌نواخت و می‌خواند. این دو در سال ۱۹۳۹ با هم ازدواج کردند. سه فرزند حاصل این زناشویی بود. نانسی با این که شوهرش به او وفادار نبود، در کنار او ماند و وفاداری‌اش به او را حفظ کرد. این دو در سال ۱۹۵۱ از هم طلاق گرفتند.

در سال ۱۹۴۶ بود که سیناترا شاهد بازیگری لانا ترنر (تصویر) در فیلم "پستچی همیشه دو بار زنگ می‌زند" بود. در زندگی‌نامه سیناترا به قلم جی رندی تارابورولی آمده که سیناترا بلافاصله شیفه‌ی لانا ترنر شد و تمامی تلاش خود را کرد تا "دل و بدن" او را به دست آورد و سرانجام هم به دست آورد. او حتی به خاطر ترنر حاضر شد، نخستین همسرش را ترک کند. سیناترا البته به این رابطه پایان داد و به دامان همسرش بازگشت.

زندگی مشترک سیناترا و عشق دوران جوانی‌اش اما ابدی نبود. او همسرش را در سال ۱۹۵۱ طلاق داد تا در همان سال با آوا گاردنر، چهره‌ی زیباروی هالیوود ازدواج کند. زناشویی پرتلاطم این زوج که خالی از رویدادهای خبرساز و جنجالی هم نبود، در کانون توجه رسانه‌ها قرار داشت. زندگی مشترک سیناترا و آوا گاردنر بیش از دو سال دوام نداشت. آنها در سال ۱۹۵۳ از هم جدا شدند و در سال ۱۹۵۷ رسما از هم طلاق گرفتند.

لورن باکال، ستاره‌ی مشهور هالیوود در سال ۱۹۵۷ پس از مرگ همسرش همفری بوگارت مورد توجه و دلداری دوست مشترک‌شان فرانک سیناترا قرار گرفت و در نهایت نیز عاشق او شد. سیناترا پس از قدری شک و تردید با نامزدی‌ای مخفیانه موافقت کرد. پس از آنکه رسانه‌ها از این موضوع بو بردند و ماجرا را برملا کردند، سیناترا معتقد شد که لورن باکال نامزدی آنان را لو داده و به همین خاطر به این رابطه پایان داد.

فرانک سیناترا و مریلین مونرو نه تنها دوستان خوبی بودند، بلکه مدتی هم در کنار یکدیگر در یک خانه زندگی می‌کردند. می‌گویند که سیناترا در سال ۱۹۶۱ حتی از او تقاضای ازدواج کرد. در بیوگرافی سیناترا هم آمده که "عشق افلاطونی" او با مونرو در لحظه‌ای پایان یافت که سیناترا ستاره زیبا را "یک روز در حالیکه که مونرو با بدنی برهنه جلوی در باز یخچال ایستاده و مشغول مکیدن انگشت شست خود بود، رویت کرد".

فرانک سیناترا در سال ۱۹۶۰ در جریان تهیه فیلم موزیکال "کن‌کن" (Can Can) با چولیت پروز آشنا شد که بازیگر و رقصنده بود. این دو در سال ۱۹۶۲ نامزدی خود را اعلام کردند و مدتی بعد هم این نامزدی را به هم زدند. به نوشته نشریه گاردین، پروز قصد داشت زندگی و نیروی خود را بر فعالیت‌های هنرپیشگی متمرکز کند و از آنجایی که ظاهرا از ته دل هم عاشق سیناترا نبود، ترجیح داد که این رابطه پایان یابد.

سیناترا‌ در سال ۱۹۶۶ با میا فارو ازدواج کرد؛ رویدادی که از دید رسانه‌های آن زمان رسوایی‌برانگیز بود. سیناترا در آن سال ۵۰ ساله بود و میا فارو ۲۰ ساله! عمر این زناشویی پس از ۲ سال به پایان رسید؛ خواه به خاطر اختلاف سن آن دو، خواه به خاطر استقلال‌طلبی روزافزون میا فارو. البته فارو در همین مدت کوتاه دوستان تازه‌ای پیدا کرد: فرزندان سیناترا، هر چه باشد او و نخستین فرزندان سیناترا هم سن و سال بودند.

همه فرزندان سیناترا استعداد هنری و رگه‌ی موسیقایی پدرشان را به ارث بردند. فرانک جونیور، پسر سیناترا خود نوازنده بود و بعدها نیز رهبر ارکستر پدرش شد. تینا، یکی از دختران سیناترا پا به عرصه فیلم گذاشت. نانسی (تصویر) اما تنها فرزند سیناترا است که با پدرش ترانه‌ای دوصدایی اجرا کرد. این ترانه عاشقانه که somethin‘ stupid نام داشت، در سال ۱۹۶۷ به انتشار رسید و شهرت و موفقیتی جهانی به دست آورد.

اگر چه این ماجرا در همان سطح شایعه باقی ماند، اما گفته می‌شود که فرانک سیناترا یک شب را با ثریا، همسر سابق محمد رضا پهلوی گذرانده است. این شایعه با توجه به علاقه‌اش به زنان زیبارو چندان هم دور از واقعیت نیست. جودی گارلند و جکی اوناسیس از دیگر زنانی هستند که می‌گویند سیناترا با آنان "رابطه‌ای یک‌شبه" داشته است.

باربارا مارکس چهارمین و آخرین همسر فرانک سیناترا بود. این دو در سال ۱۹۷۶ با یکدیگر ازدواج کردند. باربارا مارکس در زندگی‌نامه خود تحت عنوان "بانوی چشم‌آبی" می‌نویسد: «من در مدار سیناترا قرار گرفتم و مشخص بود که قدرت جاذبه او دیر یا زود مرا جذب می‌کند. دیگر دست خودم نبود.» زناشویی این دو تا پایان عمر سیناترا در سال ۱۹۹۸ ادامه یافت.

گریس کلی و فرانک سیناترا در ربودن دل "همکاران سینمایی" به یک اندازه مهارت داشتند. در زندگی‌نامه گریس کلی به قلم وندی لی از وجه تیره‌ی چهر‌ی درخشان شهبانوی موناکو سخن رفته است. گفته می‌شود که بی‌وفایی رینیه سوم، دوک موناکو و همسر گریس کلی، باعث شد که ستاره پیشین هالیوود گاهی دست به تلافی‌جویی بزند و شب‌هایی را در آغوش همکاران سابق خود از جمله مارلون براندو، گری کوپر و فرانک سیناترا بگذراند.