رئیس جمهور لهستان و قرارداد لیسبون
۱۳۸۷ تیر ۱۲, چهارشنبه
روزنامه "لوكزامبورگر ورت" درباره موضع لخ كاچينسكی، رئيس جمهور لهستان پيرامون قرارداد اصلاحات اروپا می‌نويسد:
« لهستان در زمينه همكاری با اروپای شرقی نقش مهمی ايفا می‌كند، اما عقبگرد كاچينسكی سبب سلب اعتماد ازاين كشور می‌شود. كاچينسكی به عنوان رهبر كشور لهستان در مذاكرات قرارداد اروپا شركت داشته و آنرا امضا كرده است، اما حال اعلام می‌كند كه اين قرارداد ديگر موضوعيت ندارد. تصميم رئيس جمهور لهستان سبب تقويت نيروهای طرفدار اتحاديه اروپا در كشورهای اوكرايين و گرجستان نخواهد شد. پذيرش پيمان اتحاديه اروپا آشكارا به نفع لهستان است. اين پيمان عملاً در لهستان به تصويب رسيده و كاچينسكی برغم اظهارات خود مجاز نيست كه در لحظه پايانی از امضای آن سر باز زند. پيش شرط برای امضای اين قرارداد از سوی رئيس جمهور لهستان روشن شدن وضعيت در ايرلند و جمهوری چك اعلام شده است. جای تاسف اينجاست كه نفوذ حزب اپوزيسيون در لهستان (PiS) بر كاچينسكی بر رابطه وی با ساركوزی، به عنوان رئيس شورای اتحاديه اروپا، می‌چربد.»
روزنامه آلمانی "وست دويچه تسايتونگ" درباره بحران جديد در اتحاديه اروپا می‌نويسد:
«وضعيت در لهستان متناقض است. دولت و مردم لهستان هيچ ترديدی درباره قرارداد اروپا ندارند، اما تنها رئيس جمهور اين كشور كه به لحاظ سياسی مردی منزوی است، با اين قرارداد مخالفت دارد. در اصل اكثر مردم لهستان بخاطر رئيس جمهور خود شرمنده اند. لهستانی ها خواستار زندگی در كشوری ليبرال هستند، كه درهای خود را بر روی اروپا گشوده است. موفقيت كاچينسكی در اين زمينه نمونه ديگری از روند غم‌انگيز اصلاحات در اروپاست، كه تنها به لهستان خلاصه نمی‌شود. اكثريت غالبی طرفدار ايده اروپا هستند، اما قاطعيتی پرشور وجود ندارد، تا كسانی كه سبب ترس و توقف و يا ايجاد مانع می‌شوند را، از ميدان بدر كرد. اقليت خواهان سكوت اكثريت است و اكثريت نيز بدان تن داده است.»
روزنامه "لا رپوبليكا" چاپ ايتاليا با اشاره به آغاز دوره رياست فرانسه در اتحاديه اروپا پيرامون بحران كنونی می‌نويسد:
«وضعيت كنونی اروپا برای بسياری يادآور مراسم خاكسپاری است. با هر بحرانی عده‌ای بيل بدست درصدد كندن گوری برای اروپا هستند، گرچه اين افراد می‌دانند كه اين گور خالی خواهند ماند. حفر قبری كه بتواند تمام اروپا را در خود جای دهد، عملاً غير ممكن است. نمی‌توان تمامی احساسات كم و بيش عميق مردم را به خاك سپرد، نمی‌توان خاطرات تاريخی و غم انگيز پانصد ميليون زن و مرد اروپايی، را پس از صدها سال جنگ و شصت زندگی صلح‌آميز به رغم تمامی مشكلات دفن كرد. نيكلا ساركوزی يك اروپايی واقعی است. پدر او از مجارستان و مادرش يونانی تبار است. همسر سابق وی اجداد اسپانيايی داشت و همسر كنونی اش اهل ايتاليا است. ساركوزی به عنوان رئيس جمهور فرانسه در راس كشوری قرار دارد كه برای اروپا بسيار تعيين كننده است. فرانسه طرفدار شديد اروپا نيست اما به اروپا با ترديد نيز نمی‌نگرد. رياست شورای اتحاديه اروپا از سوی فرانسه باشكوه خواهد بود.»
روزنامه "زود دويچه تسايتونگ" چاپ آلمان درباره تلاش های ساركوزی برای رفع بحران كنونی در اروپا می‌نويسد:
«استراتژی ساركوزی در مقابل رای منفی مردم ايرلند ارائه پاسخ مثبت و قاطع از سوی ۲۶ كشور ديگر و تغيير موضع دوبلين بود، اما اين استراتژی در نخستين روز رياست فرانسه بر اروپا نقش بر آب شد. لخ كاچينسكی، رئيس جمهور لهستان حاضر نشد كه قرارداد اروپا را، كه از سوی پارلمان اين كشور به تصويب رسيده بود، امضا كند. اين امر سبب خواهد شد كه تمايل به رد اين قرارداد در جمهوری چك نيز افزايش يابد. در اينصورت اين خطر وجود دارد كه مقاصد اصلاحی در اروپا پايان پذيرد. چگونگی برخورد با بحران نشان خواهد داد كه آيا ساركوزی به عنوان يك فرانسوی بزرگ همزمان يك اروپايی بزرگ همانند شارل دوگل نيز هست؟»