دستگیری محمد صدیق کبودوند! · گفت‌وگویی با سامان رسول‌پور
۱۳۸۶ تیر ۱۱, دوشنبه
سامان رسول‌پور، روزنامه‌نگار و فعال مدنی ساکن مهاباد در گفت‌وگو با دویچه وله درباره این دستگیری و وضعیت نشریات در کردستان توضیحاتی داده است.
دویچه وله: شما از جزییات دستگیری آقای كبودوند اطلاع دارید؟
سامان رسول پور: بله! آقای كبودوند رییس سازمان دفاع از حقوق بشر كردستان، روز گذشته ساعت یك بعد از ظهر در حالی كه در محل كار مشغول بودند، توسط لباس شخصی‌ها كه گفته می‌شود ماموران وزارت اطلاعات بوده‌اند بازداشت شده‌اند. ایشان بلافاصله به منزل شان در میدان آذربایجان تهران هدایت شده‌اند و ماموران با ورود به خانه، همه جا را زیر و رو كرده‌اند و چند كیس كامپیوتر، مدارك شخصی آقای كبودوند و چندین جلد كتاب را صورتجلسه كرده‌اند و با خود آقای كبودوند به بازداشتگاه برده‌اند. گفته می‌شود كه ایشان به احتمال بسیار زیاد به بند ۲۰۹ در زندان اوین انتقال داده شده‌اند.
این مواردی را كه تعریف می‌كنید، چه كسی شاهد بوده است؟
خانواده ایشان! وقتی ماموران آقای كبودوند را به خانه می‌برند، ایشان هنگام تفتیش منزل شان، این توضیحات و اطلاعات را به اعضای خانواده داده است.
از قرار آقای كبودوند در رابطه با نشریه‌ای كه چاپ می‌كردند، حكمی داشته‌اند...
پرونده ایشان مربوط به سال ۸۳ است كه سردبیرهفته‌‌نامه پیام مردم بودند. این نشریه پس از انتشار ۱۳ شماره با شكایت وزارت اطلاعات توقیف شده و پرونده‌ای هم مفتوح شد برای آقای كبودوند و سایر مسئولان نشریه. رای دادگاه منجر به سه سال توقیف هفتهنامه و ایجاد محدودیت‌هایی برای فعالیت‌های مطبوعاتی آقای كبودوند شد. بعد از تجدیدنظرخواهی آقای كبودوند، حكم ایشان به چهارماه حبس تعزیزی تقلیل یافت و دیوان عالی كشور هم این حكم را تایید كرد. اما به نظر می‌رسد بازداشت اخیر ربطی به این حكم نداشته باشد.
آقای كبودوند وكیل دارند؟
بله. ایشان به خانواده خود گفته‌اند كه پیشتر هماهنگی كرده‌اند كه كانون مدافعان حقوق بشر وكالت شان را بپذیرند.
از فرد خاصی نام نبرده‌اند؟
چرا! گفته‌اند یكی از این وكلا آقای سیف زاده هستند.
الان که صحبت نشریه و گرفتاریهای مطبوعاتی آقای کبودوند است، سوال پیش می‌آید كه چه تعداد نشریه و گاهنامه و مجله در كردستان منتشر می‌شود؟
متاسفانه تعداد اندكی نشریه در كردستان منتشر می‌شود. آن تعداد هم كه منتشر می‌شود به مسئولان حكومتی وابسته‌اند.متاسفانه آخرین خبری هم كه به دست ما رسیده، هیأت تحریریه هفتهنامه دیدگاه (اجلال قوامی، امید احمدزاده) با فشار وزارت اطلاعات کار خود را تعطیل کرده‌اند. هفته‌‌نامه‌های معتبر چندانی در كردستان منتشر نمی‌شود و از این لحاظ فضای مطبوعاتی در كردستان راكد است.
این نشریه دیدگاه كه گفتید، در منطقه و به زبان كردی چاپ می‌شد؟
بله! تنها نشریه سراسری فارسی و كردی بود كه در مناطق كردنشین و سراسر كشور منتشر می‌شد.
نیاز مردم به كسب خبر چگونه تامین می‌شود؟ از نشریات مركزی استفاده می‌كنند؟ به اینترنت دسترسی دارند؟
بله دسترسی به اینترنت هست اما نیازها تنها با اینترنت رفع نمی‌شود. مردم در حال حاضر در غیاب نشریات مستقل كردی، یا از اینترنت یا از روزنامه‌های كثیرالانتشارمركزی استفاده می‌كنند.
میزان استقبال مردم از مطالعه و روزنامه‌خوانی قابل توجه است؟
بله! قشر فرهیخته، دانشجو، طیقه متوسط و جوانان علاقه زیادی به مطالعه دارند. در حال حاضر نبود یا كمبود نشریات مستقل یكی از بزرگترین مشكلات مطالعه مردم كرد است و متاسفانه مردم به آنچه می‌خواهند، دسترسی ندارند اما كمبود امكانات و انتشارهای گوناگون است كه مانع می‌شود.
در شهرهای كردنشین كتابخانه‌های عمومی به اندازه كافی هست؟ مردم استفاده می‌كنند؟
بله! در بسیاری شهرها، كتابخانه‌های عمومی فعالیت می‌كنند و طرفدارانی هم دارند. اما تعداد این كتابخانه‌ها و ترتیب كتابها و مجموعه‌ای كه در آنجا هست، تعریف چندانی ندارد و كتابها بیشتر مال چندین سال قبل هستند و به روز نشده‌اند. از این لحاظ كمبود هست.
مصاحبه‌گر: مهیندخت مصباح