درگذشت گونتر کونرت، از نویسندگان آلمانی مهم دوره پس از جنگ

گونتر کونرت، شاعر و نویسنده آلمانی، شامگاه شنبه ۲۱ سپتامبر (۳۰ شهریور) در ۹۰ سالگی در شهرک کایسبورستل واقع در ایالت شلسویگ-هولشتاین آلمان درگذشت.

کونرت ده روز پیش از آن از بیمارستان مرخص شده بود چون گفته بود می‌خواهد در خانه خود بمیرد.

به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید

او یکی از مهم‌ترین نویسندگان آلمانی عصر حاضر به شمار می‌رود. آثار کونرت بسیار متنوع و شامل شعر، داستان کوتاه، رمان، جستار، قصه، نمایشنامه رادیویی، فیلمنامه و کتاب کودکان است.

میشاییل کروگر، ناشر آثار کونرت، او را "یکی از مهم‌ترین شاعران دوره پس از جنگ" و شاعری که راه هاینریش هاینه، شاعر بزرگ آلمانی را پی گرفته، نامیده است.

کونرت در ماه مارس گذشته ۹۰ سالگی‌اش را جشن گرفت و آخرین کتابش "زن دوم" را منتشر کرد. او این کتاب را ۴۵ سال پیش در صندوقچه‌ای پنهان کرده بود، چون فکر می‌کرد به حدی انتقادی است که اجازه انتشار در آلمان شرقی سابق را نخواهد یافت. او زمانی که داشت اسباب و اثاثیه‌ به طور معمول دور از چشمش را پس از سالها مرتب می‌کرد این کتاب را یافت و تصمیم به انتشار آن گرفت.

زندگی

گونتر کونرت در سال ۱۹۲۹ در برلین به دنیا آمد و چون مادرش یهودی بود در زمان حکومت دیکتاتوری نازی اجازه تحصیل در دبیرستان را نیافت. پس از جنگ به تحصیل گرافیک پرداخت اما درسش را به اتمام نرساند، زیرا بیشتر به نویسندگی علاقه داشت. نخستین شعری که نوشت در سال ۱۹۴۷ منتشر شد.

او در سال ۱۹۴۹ عضو حزب اتحاد سوسیالیستی آلمان (SED) شد و برتولت برشت، نویسنده مشهور آلمانی، از جمله مشوقان او بود.

کونرت به حکومت جمهوری دمکراتیک خلق آلمان انتقاد می‌کرد و در سال ۱۹۷۶ یکی از نخستین امضاکنندگان نامه‌ای در اعتراض به خلع تابعیت از دوست ترانه‌سازش، وولف بیرمان بود که در غرب آلمان ترانه‌هایی در انتقاد از حکومت آلمان شرقی اجرا کرده بود. یک سال پس از آن کونرت از حزب اتحاد سوسیالیستی آلمان اخراج شد. او در سال ۱۹۷۹ با همسرش ماریانه به آلمان غربی (سابق) مهاجرت کرد.

پس از آن، گونتر کونرت و همسرش به کایسبورستل رفتند و در آنجا به مدت ۴۰ سال زندگی کردند. در همانجا کونرت آثار متعدد و متنوع ادبی‌اش را آفرید. او عضو آکادمی زبان و شعر بود و زمانی هم ریاست مرکز انجمن قلم نویسندگان آلمانی‌زبان در خارج از این کشور را بر عهده داشت.

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

کونرت وصیت کرده بود که در کنار مزار همسرش در گورستان برلین – وایس‌زه به خاک سپرده شود.

از کونرت از جمله فیلمنامه "در ایستگاه قطار مرکزی" به فارسی ترجمه شده است. همچنین معدود داستان‌های کوتاهی که از او به فارسی ترجمه شده را می‌توان در "مجموعه‌ی نامرئی" و "چهره غمگین من" یافت.