1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

نامه به سازمان جهانی بهداشت:ایران زندانیان سیاسی را آزاد کند

۱۳۹۹ فروردین ۶, چهارشنبه

جمعی از فعالان سیاسی و مدنی داخل و خارج از ایران در نامه‌ای خطاب به سازمان‌های مدافع حقوق بشر و سازمان جهانی بهداشت خواستار آزادی زندانیان سیاسی در ایران شده‌اند.

https://p.dw.com/p/3a18n
عکس: FF

نویسندگان این نامه با اشاره به اظهارات رسمی مقامات جمهوری اسلامی ایران مبنی بر اعطای مرخصی موقت به ۸۵ هزار زندانی در آستانه عید نوروز و تصریح بر دادن مرخصی به نیمی از زندانیان امنیتی، نوشته‌اند: «در واقعیت اما، فقط از آزادی کمتر از بیست نفر زندانیان سیاسی خبر میرسد که اغلب نیز به شرط وثیقه‌های سنگین عملی شده است. به علاوه، دستگیری فعالان مدنی و سیاسی همچنان حتی در این شرایط بحرانی، ادامه داشته است.»

پس از همه‌گیری ویروس کرونا در ایران، خانواده‌های زندانیان سیاسی از شرایط نگاهداری آنها در زندان‌ها و احتمال ابتلا به بیماری در محیط سربسته و آلوده، ابراز نگرانی کرده و خواهان مرخصی فرزندان و بستگان‌شان شدند. رئیس قوه قضاییه نیز با صدور بخشنامه‌ای اعلام کرد که برخی از زندانیان امنیتی که احکام‌شان کمتر از پنج سال است، می‌توانند با صلاحدید ضابط پرونده به مرخصی بروند. هر چند اعلام شد که ۷۰ هزار زندانی طبق این بخشنامه به مرخصی رفته‌اند، اما تعداد زندانیان سیاسی در میان آنها انگشت ‌شمار است.

دویچه وله را در اینستاگرام دنبال کنید

امضاکنندگان این نامه به زندانیان شناخته‌شده‌ای اشاره کرده‌اند که تا کنون هرگز مرخصی نداشته‌اند؛ کسانی مثل زینب جلالیان، فعال سیاسی کرد و نرگس محمدی فعال حقوق بشر.

فعالان نویسنده این نامه به اعتصاب غذای برخی از زندانیان سیاسی در اعتراض به همین موضوع اشاره کرده‌اند؛ از جمله این زندانیان نسرین ستوده، سهیل عربی و چندین تن دیگر هستند.

در این نامه از قول سهیل عربی یکی از زندانیان اعتراضات آبان ماه در زندان فشافویه آمده است: «در حالی که تعداد زیادی اختلاس گر، دزد،... آزاد هستند، ما را که هیچ کار خلاف و غیر قانونی مرتکب نشده‌ایم به جز اعتراض علیه فساد، سیاست‌های ناکارآمد، و شرایط سخت اقتصادی، به عمد در زندان اسیر نگاه داشته‌اند تا با ویروس کرونا زنده به گور شویم.»

دویچه وله را در تلگرام دنبال کنید

امضاکنندگان این نامه در پایان از سازمان‌های مدافع حقوق بشر و سازمان جهانی بهداشت خواسته‌اند تا از جمهوری اسلامی ایران بخواهد "هرچه زودتر آزادی حداقل موقتی تمامی زندانیان سیاسی-عقیدتی را عملی سازد."

نویسندگان این نامه تامین بهداشت و امنیت جانی همه زندانیان، اعم از سیاسی و غیر سیاسی، را از مسئولیت‌های قانونی هر دولت و حکومتی دانسته‌اند.

اعظم خاتم، احمد کریمی حکاک، الهه امانی، احترام شادفر، بیژن پیرزاده، فرزانه میلانی، فاطمه حقیقت‌جو، ناهید میرحاج، ناهید توسلی، ناهید مطیع، نیره توحیدی، محبوبه عباسقلی‌زاده، منصوره شجاعی، کاظم علمداری و فرهاد خسروخاور از جمله امضاکنندگان این نامه هستند.

پرش از قسمت در همین زمینه

در همین زمینه