1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

دایناسورها هنگام جفت‌گیری "می‌رقصیده‌اند"

SN۱۳۹۴ دی ۲۰, یکشنبه

گروهی از پژوهشگران آمریکایی می‌گویند، شواهدی را یافته‌اند که نشان می‌دهد گونه‌ای از دایناسورها پیش از جفت‌گیری پاهایشان را روی زمین می‌کشیده‌اند و همانند پرنده‌های امروزی نوعی رقص را اجرا می‌کرده‌اند.

https://p.dw.com/p/1Haxb
عکس: Xing Lida/ Yujiang Han

گروهی از پژوهشگران دانشگاه کلرادوی آمریکا شواهدی را یافته‌اند که نشان می‌دهند رفتار جفت‌یابی تروپودها شباهت بسیار زیادی به پرنده‌های امروزی داشته است. تروپودها گونه‌ای از دایناسورهای دوپا و گوشتخوار بوده‌اند که بزرگی‌شان تا ۱۵ متر می‌رسیده است.

این یافته جدید علمی از بررسی جای پاهای به جا مانده از این موجودات به دست آمده که نزدیک به ۲ متر و ۲۵ سانتی‌متر قطر دارند و به گفته پژوهشگران، متعلق به تروپودهایی به بزرگی حدود ۴ متر هستند.

این گروه پژوهشی به سرپرستی مارتین کلاکلی در مقاله‌ای که در مجله تخصصی "Scientific Reports" به چاپ رسیده، نوشته‌اند که گونه نر دایناسور‌ها با انجام نوعی رقص خود را برای جفت‌گیری آماده می‌کرده‌اند.

به گفته کلاکلی، آنها به هنگام انجام این رقص "مثل دیوانه‌ها پاهایشان را به زمین می‌کشیده‌اند."

ردپاهای به جا مانده از تروپودها در ایالت کلرادو پیدا شده‌اند که بیش از ۶۰ میلیون سال قدمت دارند.

این پژوهشگران گفته‌اند که در نزدیکی این ردپاها هیچ‌گونه اثری از تخم دایناسور یا بقایای حیواناتی که طعمه آنها شده باشند پیدا نشده است. آنها بر همین اساس نتیجه‌‌گیری کرده‌اند که توجیه دیگری برای کشیدن پا بر روی زمین، مثلا برای ساخت آشیانه یا پیدا کردن غذا، وجود ندارد و این ردپاها به احتمال بسیار زیاد حاصل روش دایناسورها برای جفت‌گیری بوده است.

Wissenschaft Artikel Nature Martin G. Lockley
ردپاهای به جا مانده از تروپودهاعکس: M. Lockley

توماس هولتز، پژوهشگر دایناسورها از دانشگاه مریلند، معتقد است که ردپاهای یافت شده متعلق به تروپودها هستند، اما با این حال او توجیه ارائه‌شده را برای اثبات این طرز رفتار دایناسورها ناکافی دانسته است.

هولتز با این همه اظهار داشته که شواهد کافی برای رد کردن این یافته علمی وجود ندارد.

به گفته او "صرف نظر از اینکه چه رفتاری در اینجا ثابت شده، این امر نشان می‌دهد که دایناسورها همانند دیگر حیوانات، عملا به طرز قابل ملاحظه‌ای توانایی‌های بیشتری به جز شکار، غذا خوردن و حمله داشته‌اند؛ برعکس آن تصوری که در افکار عمومی وجود دارد.»