دانشنامه‌نویس شش هزار مقاله‌ای
۱۳۹۸ مهر ۱۳, شنبه
پدر دنی دیدرو (Denis Diderot) آهنگر و سخت باورمند بود و همه تلاشش را کرد تا او را مانند خویشاوندان همسرش یک روحانی بار آورد.
۱۲ ساله بود که او را به اسقف زادگاهش سپردند، لباس روحانیان پوشاندند و اسقف او را به مقام فرودست کلیسایی "آبه" منسوب کرد.
۱۶ ساله بود که بر خانواده شورید و می‌خواست پنهانی به پاریس بگریزد که پدرش فهمید و او را شخصا به پاریس برد و به مدرسه عالی لویی بزرگ سپرد.
۱۹ ساله بود که در رشته هنر دیپلم گرفت و ۲۲ ساله بود که این رشته و الاهیات را در دانشگاه به نام سوربن به پایان رساند.
۲۲ ساله بود که پدرش از دادن کمک مالی به او سر باز زد و او ۱۱ سال به عنوان دستیار یک وکیل و سپس نویسنده وعظ برای یک کشیش و آموزگار یک توانگر پاریسی روزگار می‌گذراند.
دیری نپایید که در کنار کار از روی یک فرهنگ لاتین انگلیسی این زبان را آموخت و یک کتاب مفصل تاریخ یونان را به انگلیسی ترجمه کرد.
۳۴ ساله بود که ۱۴۰ دانشمند و فیلسوف بنام فرانسه را فراخواند که به همراه او یک دانشنامه بزرگ همه‌فهم تألیف کنند و اینگونه "روشنگری و اندیشه کنجکاو، پرسشگر و این‌جهانی را به جای جزم اندیشی مذهبی" بنشانند.
۳۶ ساله بود که از جمله به خاطر نوشتن "نامه درباره نابینایان برای آگاهی بینایان" که از جمله بحث هستی خدا و نگاه فلسفی به زندگی را مطرح می‌کرد، به زندان افتاد.
به کوشش او در مدت ۲۵ سال یک دانشنامه ۲۸ جلدی با ۷۲ هزار مقاله در رشته‌های گوناگون پدید آمد که ۶۰۰۰ مطلب آن به قلم او است.
او در کنار کار دانشنامه‌نویسی چند رمان و نمایشنامه هم نوشته و در آنها هم به روشنگری و نبرد با خشک اندیشی پرداخته است.
دنی دیدرو در ۷۱ سالگی در پاریس درگذشت.