هفتهنامه "یالثارات" از اتهام توهین به زنان تبرئه شد
۱۳۹۵ مهر ۱۸, یکشنبهعلی اکبر کساییان، سخنگوی هیئت منصفه دادگاه مطبوعات به خبرگزاری میزان گفته است که در روند رسیدگی به اتهامات علیه هفتهنامه "یالثارات"، هیئت منصفه دادگاه اتهام توهین به رئیسجمهور را وارد و این نشریه را مجرم شناخته است.
کساییان افزود، در مورد اتهام توهین به اشخاص و مسئولان، توهین به معاون رئیس جمهور در امور زنان و نشر مطالب خلاف واقع و پخش شایعات با اکثریت آرا مجرم شناخته نشد.
سخنگوی هیئت منصفه دادگاه مطبوعات تصریح کرد: «ضمنا هیئت منصفه مطبوعات استان تهران با اکثریت آرا متهم را مستحق تخفیف دانسته است.»
بیشتر بخوانید: انتقاد مطهری از "حاکمیت دوگانه" در عرصه مطبوعات
هفتهنامه "یالثارات" که ارگان انصار حزبالله ایران است، در مطلبی که دوم دی۹۴ منتشر شد معاون رئیس جمهور در امور زنان و خانواده را فمینیست و طرفدار "به رسمیت شناختن روسپیگری زنان" خواند.
ارگان انصار حزبالله حسن روحانی را دارای دیدگاههای لیبرالی خوانده و او و شهیندخت مولاوردی را متهم میکند که به برخورد با "زنان لاابالی و بیحیا و حجاب" اعتقاد ندارند.
مولاوردی روز یکشنبه، ششم دیماه با انتشار یادداشتی ضمن اشاره به حملههای قبلی این نشریه به خود نوشت: «این بار قلم را به الفاظ شنیعی آلوده کردهاند که حتی در تاریخ روزنامهنگاری قبل از انقلاب هم بیسابقه است، لذا بر آن شدم برای ثبت در تاریخ نکاتی را متذکر شوم.»
شکایت هنرمندان از "یالثارات"
پس از برگزاری "جشن حافظ" که سینماگران در آن حضور داشتند، نشریه "یالثارات"، ارگان "انصار حزبالله" عکسهای زنان سینماگر را که از نظر نویسندگان این روزنامه "بدحجاب" بودند، در کنار همسرانشان بازنشر کرد و در کنار آن تیتر زد: "دیوث کیست؟"
این واژه البته پیشتر از سوی یکی از مراجع تقلید شیعه و در یک وزن دیگر با عنوان "دیاثت سیاسی" استفاده شده بود. آیتالله جوادی آملی در دیدار با نمایندگان مجلس، عمل سیاستمدارانی را که باعث "ورود بیگانه" به کشور میشوند، مصداق "دیاثت سیاسی" دانسته بود.
بیشتر بخوانید: شکایت سه تن از هنرمندان سینما از نشریه یالثارات
البته عدهای دولت محمود احمدینژاد را آغازگر قبحزدایی از چنین واژههایی دانستهاند. به عنوان نمونه روزنامه اعتماد نوشته است: «از نیمههای دهه ٨٠ مشی و منشی حکمفرما شد که قبح دروغ و تهمت و توهین را ریخت. از تریبونهای عمومی توسط مسئولان ردهبالای اجرایی کلماتی بر زبان رانده شد که پیش از این کسی توقع شنیدنش را از آدمهایی در آن سطح نداشت و بیاخلاقیهایی شد که پیش از آن بینظیر بود. به تدریج توهین و اهانت مستقیم، بدون آنکه هزینهای داشته باشد، سکه رایج بازار شد.»
برای مثال میتوان به ادبیات محمود احمدینژاد در جایگاه رئیسجمهوری ایران اشاره کرد که جملات و واژههایی را در سخنانش به کار میبرد که تا آن زمان از زبان هیچ رئیسجمهوری در ایران شنیده نشده بود.
در عرصه سینما نیز در چند سال اخیر به کار بردن این واژهها از سوی کسانی که خود را "اصولگرا" و "ارزشی" میخوانند، رواج پیدا کرد. مشهورترین نمونه فرجالله سلحشور بود که سینمای ایران را "فاحشهخانه" نامید.
از قرار معلوم هیئت منصفه دادگاه مطبوعات این نوع فحاشیها را امری بدیهی و جزوی از فرهنگ ارزشی اسلامی میداند و به همین دلیل رأی به برائت هفتهنامه "یالثارات" داده است.