دادگاه ایران چهار وبلاگنویس را به زندان محکوم کرد
۱۳۸۷ بهمن ۲۳, چهارشنبهاحکام دادگاه در سوم فوریهی ۲۰۰۹ (۱۵ بهمن) صادر شدند. سازمان دیدبان حقوق بشر و کمپین بینالمللی حقوق بشر ایران، طی بیانیهای اعلام کردند، این احکام در شرایطی صادر میشوند که این چهار وبلاگنویس توسط بازجویان دادستانی برای اعترافگیری تحت فشارهای جسمی و روحی قرار گرفته بودهاند.
اعترافگیری زیر فشارهای جسمی و روحی
مقامات قضایی جمهوری اسلامی ایران امید معماریان، روزبه میرابراهیمی، شهرام رفیعزاده و جواد غلام تمیمی را در سپتامبر و اکتبر ۲۰۰۴ بازداشت و آنها را بدون محاکمه زندانی کردند. این چهار نفر بعدها اعلام کردند، به هنگام بازجویی مورد شکنجههای جسمی و روانی قرار گرفتهاند. این افراد در مدت بازجویی اجازهی هیچ گونه تماسی با خانوادهی یا وکیل مدافع خود را نداشتهاند.
با بالا گرفتن خبر برخوردهای خشونتآمیز با این افراد، سه نفر از آنها در ملاقاتی که در ژانویهی ۲۰۰۵ با آیتالله محمود هاشمی شاهرودی، رئیس قوهی قضاییه، داشتند، از شکنجههای خود توسط بازجویان گزارش دادند.
تأیید اعمال شکنجه از سوی قوهی قضاییه
در ۲۰ آوریل ۲۰۰۵ سخنگوی قوهی قضاییه اعلام داشت که پس از تحقیقاتی که این بالاترین نهاد قضایی بهعمل آورده است، مشخص شده که این افراد زیر فشار وادار به اعتراف شدهاند. در آن زمان سخنگوی قوهی قضاییه تأیید کرد که بازجویان و مقامات دادستانی تأیید کردهاند که در مورد این افراد سوءرفتارهایی صورت گرفته و در چنین شرایطی از زندانیان اعتراف گرفته شده است.
جو استورک، معاون مدیر سازمان دیدبان حقوق بشر در امور خاورمیانه، دربارهی این احکام گفت: «این احکام مجازات تکاندهنده است، بهویژه که رئیس قوهی قضاییه خود تأیید کرده است که این افراد را وادار به اعتراف کرده بودند.»
وی افزود: «قاضیان میبایستی عاملان سوءرفتار را مورد پیگرد و مجازات قرار میدادند و نه قربانیان را.»
سازمان دیدبان حقوق بشر و کمپین بینالمللی حقوق بشر ایران دادگاه تجدیدنظر را فراخواندهاند تا این احکام را لغو کند. آنها از دولت جمهوری اسلامی خواستهاند، در مورد شکنجهی این افراد توسط بازجویان تحقیق کند.
این چهار خبرنگار در اواخر ۲۰۰۴ به قید وثیقه از زندان آزاد شدند. سه تن از آنها، امید معماریان، روزبه میرابراهیمی، شهرام رفیعزاده، در این میان، ایران را ترک گفتهاند. جواد غلام تمیمی همچنان ساکن ایران است.
دادگاه این احکام را به اطلاع وکیلهای مدافع این چهار نفر رسانده است. هر یک از این چهار خبرنگار به سه سال و سه ماه حبس محکوم شدهاند. دادگاه جرم آنها را "شرکت در تشکیلات سازمانهای غیرقانونی"، "عضویت در سازمانهای غیرقانونی"، "تبلیغ علیه نظام"، "نشر اکاذیب" و "اخلال در نظم عمومی" تعریف کردهاند. جواد غلام تمیمی علاوه بر اینها به خیانت نیز متهم شده است.
هدف اعترافگیری: "پروندهسازی علیه اصلاحطلبان و فعالان مدنی"
در ملاقاتی که در ۱۰ ژانویهی ۲۰۰۵ میان آیتالله شاهرودی و سه تن از بازداشتشدگان، امید معماریان، روزبه میرابراهیمی، شهرام رفیعزاده صورت گرفت، رئیس قوهی قضاییه گزارش هر یک از شکنجهشدگان را شنید.
این قربانیان گزارش دادند که بازجویی که از سوی دادستانی شکنجه میکرده، فردی بوده که خود را "کشاورز" مینامیده است. دادگاه وی را به نام "مهدیپور" میشناسد.
در بیانیهی دیدبان حقوق بشر آمده است که این بازجویان قربانیان خود را تحت فشار گذارده بودند تا آنها اعتراف کنند که سیاستمداران اصلاحطلب و فعالان جامعهی مدنی جاسوسان عوامل بیگانه هستند و علیه امنیت ملی اقدام میکنند.