خاکسپاری آلمانیها چگونه است؟
هر انسانی بالاخره روزی میمیرد و هر جامعهای فرهنگ خاکسپاری خود را دارد. آیا این فرهنگ تغییرپذیر است؟ تا ۲۰ سال پیش ۷۰ درصد آلمانیها دفن میشدند اما حالا تغییرات گستردهای صورت گرفته است.
در سال ۲۰۱۷ در آلمان ۹۳۲ هزار و ۵۳۸ نفر درگذشتند. در این کشور بیش از ۳۲ هزار گورستان با تقریبا ۳۲ میلیون قبر وجود دارد. تقریبا ۵ هزار شرکت خاکسپاری وظیفه ساماندهی مراسم را برعهده دارند.
در سالهای اخیر بر تعداد افرادی که تمایل دارند جسدشان سوزانده شود افزوده شده و تقربیا به نیمی از شمار درگذشتگان رسیده است. تا ۲۰ سال پیش تعداد افرادی که دفن میشدند ۷۰ درصد درگذشتگان بوده است.
خاکستر افرادی که تمایل به سوزاندن جسدشان داشتهاند درون یک گلدان ریخته و در گورستان دفن میشود. ایالت برمن تنها ایالت آلمان است که از سال ۲۰۱۵ "الزام دفن در گورستان" در آن لغو شده و خانوادهها میتوانند خاکستر فرد درگذشته را در هرجایی که مایل باشند نگهداری و دفن کنند.
گورستانهای آلمان بیشتر به پارک و فضای سبز شباهت دارند. برخی از درگذشتگان وصیت میکنند تا خاکسترشان در پای یک درخت در گورستان ریخته شود.
درگذشتگانی هم وجود دارند که خواستار دفن بصورت ناشناس هستند. در جایی که این افراد دفن میشوند هیچ نام، نشان، گل، شمع، عکس و سنگ قبری دیده نمیشود و طبیعتا هزینهای هم در زمان دفن و در آینده برای نگهداری قبر برای بازماندگان ایجاد نمیکند.
در آلمان امکان برگزاری مراسم خاکسپاری و یادبود برای افراد غیر مذهبی نیز فراهم است. در مراسم این افراد نمایندگان کلیسا حضور ندارند و از هیچ نماد مذهبی نیز استفاده نمیشود.
عکس هوایی از گورستان تیم فوتبال شالکه در شهر گلزنکیرشن. در این گورستان فقط هواداران تیم شالکه دفن میشوند تا نشان دهند تا مرگ هم عاشق این تیم فوتبال هستند.
در گورستان شهر اسن حتی امکان دفن مشترک انسان و حیوانات خانگیشان را هم فراهم کردهاند.
در شهر کاسل تنها موزه کفن و دفن، گورستان، عزاداری و مراسم یادبود آلمان قرار دارد. این موزه از سال ۱۹۹۲ دایر شده و فقط به فرهنگ خاکسپاری و عزاداری در آلمان و تغییرات آن در گذر زمان میپردازد. (عکس: دو نعشکش در موزه شهر کاسل که یکی مربوط به سال ۱۸۸۰ است و از دیگری در سالهای ۱۹۷۸ استفاده میشده است).
در آلمان برای افرادی که تمایل دارند در عرصه خاکسپاری به عنوان شغل و محل درآمد فعالیت کنند از سال ۲۰۰۳ به صورت رسمی یک آموزشگاه تاسیس شده که گذراندن دورههای علمی تخصصی آن سه سال طول میکشد. نحوه برخورد با بازماندگان، ساخت تابوت، سازماندهی مراسم و بسیاری نکات دیگر از مواد آموزشی در این دوره است. اخیرا حتی کارآموزانی از چین و روسیه نیز در سمینارهای بینالمللی آن شرکت کردهاند.
اینجا هم تنها گورستان آموزشی آموزشگاه خاکسپاری در آلمان است. جایی که کارآموزان نحوه برخورد با بازماندگان، حفر اصولی قبر، ساخت تابوت، نصب سنگ قبر، سازماندهی مراسم و بسیاری نکات دیگر را میآموزند.
بعد از درگذشت یک فرد، اقوام و دوستان او بصورت رسمی در کنار آگهی درگذشت در روزنامه از طریق کارت دعوت که حتی با تمبر درگذشتگان میتواند همراه باشد با خبر و به مراسم خاکسپاری دعوت میشوند. تعداد معدودی نیز به صرف غذا پس از برگزاری مراسم دفن دعوت میشوند.
پس از برگزاری مراسم دفن، تعداد معدودی از دوستان و اقوام به یک رستوران یا کافه برای صرف غذا دعوت میشوند. چای یا قهوه، یک کاسه سوپ، نان و پنیر و معمولا یک کیک که به آن "اشترویزل کوخن" (Streuselkuchen) میگویند بر روی میز قرار میگیرد که از سادگی سفره حکایت دارد.