برادرکشی، قصاص، انتخاب... این سه واژه‌ای است که پس از دیدن فیلم "خانه‌ای در خیابان چهل و یکم" بیش از همه در ذهن می‌ماند.
حمیدرضا قربانی، کارگردان فیلمی است که بر اساس یک رویداد واقعی و با بازیگری علی مصفا، مهناز افشار و سهیلا رضوی ساخته شده است. برادری در نزاع بر سر یک چک، برادر دیگر را ناخواسته می‌کشد. حالا مادر به عنوان ولی دم باید تصمیم بگیرد که خواهان قصاص فرزند دیگرش شود یا او را ببخشد و تا آخر عمر نگاه ملامت‌بار عروس و نوه ۱۲ ساله‌اش را تحمل کند.
حمیدرضا قربانی در گفت‌وگو با دویچه‌وله تاکید می‌کند که فیلمش درباره قصاص نیست. او می‌گوید قصاص تنها لایه‌های رویی فیلم‌نامه است و لایه‌های زیرین آن موضوع انتخاب است.
برخی تماشاگران در جلسه پرسش و پاسخ پس از فیلم در جشنواره فیلم‌های ایرانی در شهر کلن معتقد بودند فیلم به اندازه کافی زشتی و تحجر قانون قصاص را نشان نداده است. قربانی در پاسخ به این تماشاگران می‌گوید: «من اصلا نمی‌خواستم فیلمی درباره قصاص بسازم. فیلم درباره قصاص بسیار ساخته شده و حرف و حدیث در این باره فراوان است. من تنها ناظر بی‌طرف یک قصه بودم و قصد نقد قانون قصاص را نداشتم.»
به گفته کارگردان، قتل و قصاص تنها محملی برای ورود به قصه اصلی بوده‌اند.
"خانه‌ای در خیابان چهل و یکم" اولین فیلم بلند حمیدرضا قربانی است. این فیلمساز در فیلم "درباره الی" دستیار اصغر فرهادی بوده است.
گفت‌وگو با حمیدرضا قربانی را می‌توانید در فایل صوتی ضمیمه بشنوید