جنگ بی‌پایان: جنون ما برای اسلحه‌سازی از کی آغاز شد؟
انسان‌ها از چه زمان شروع کردند به جنگیدن؟ آیا جنگ بخشی از طبیعت انسان است و بنابراین ناگزیر؟ نمایشگاه جدیدی در وین، چشم‌اندازهای باستان‌شناسانه بسیار مهمی را برای پاسخ دادن به این سوال ابدی گشوده است.
قدرت و حماقت شمشیر
آنتون کرن، مدیر بخش پیشاتاریخی موزه تاریخ طبیعی وین که نمایشگاه سیر تکامل اسلحه‌سازی را برپا کرده، می‌گوید: «حماقت مردمان، به نظر می‌تواند بی حد باشد. این امر را آرزوی آنان برای ساخت سلاح‌های بهتر از عصر پارینه سنگی تا امروز ثابت می‌کند." تصویر، سیر تبدیل شمشیر به اسلحه برای جنگ را نشان می‌دهد که از سنگ‌های چخماقی دوران پیشاتاریخی تا شمشیر افسانه‌ای آرتورشاه را در برمی‌گیرد.
چماق مرگ
در عصر نوسنگی، ابزارهای روزمره مانند تبرهای سنگی به سلاحی برای کاربرد در منازعات بدل شد. (عکس مجموعه‌ای از این ابزار را در فاصله پنج هزار و ۳۰۰ تا سه هزار و ۳۰۰ سال قبل از میلاد مسیح نشان می‌دهد که در اتریش و جمهوری چک یافته شده‌اند.) گمان می‌رود که چماق کهن‌ترین اسلحه‌ای است که انسان از آن برای دفاع یا حمله استفاده کرده است.
حفره‌ای در جمجمه
جمجه مردی ۲۰ تا ۳۰ ساله با حفره‌ای در قسمت جلو که احتمالا بر اثر اصابت چماقی چوبی ایجاد شده. این جمجمه در کهن‌ترین میدان نبرد در اروپا در شمال آلمان در کناره رود تولن‌زه یافت شده و تاریخ آن به سه هزار و ۲۰۰ سال قبل از میلاد برمی‌گردد. تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که در این نبرد که در دوران برنز رخ داد، هزاران جنگجوی مسلح به هزاران نیزه، شمشیر و چماق ساخته شده از سنگ چخماق، برنز یا آهن شرکت داشتند.
جنگ ۳۰ ساله
این کنده‌کاری، اثر مریان، از نبرد لوتزن در منطقه ساکسون در سال ۱۶۳۲ به کارگیری گسترده سلاح‌های آتشین در خط مقدم جبهه را در ۴۰۰ سال پیش نشان می‌دهد. گوستاو آدولف، پادشاه سوئد از جمله کسانی بود که در این نبرد خونین با شلیک گلوله کشته شد؛ هرچند طرفداران پروتستان او در نهایت برنده جنگ شدند. در جریان این جنگ مذهبی در منطقه‌ای که امروزه آلمان را شکل می‌دهد حدود هشت میلیون نفر کشته شدند.
نخستین سلاح‌های آتشین
در این موزه، دو هزار و ۷۰۰ سر فشنگ آتش شده از اولین تفنگ‌ها به نمایش گذاشته شده است. این گلوله‌ها مربوط به نبرد لوتزن، یکی از بزرگ‌ترین نبردهای جنگ سی ساله هستند که در آن حدود ۲۲ هزار نفر کشته شدند. بسیاری از آنها به دلیل اصابت گلوله به سر و یا متلاشی شدن جمجمه کشته شدند. جنگجویان معمولا سر دشمن را هدف می‌گرفتند و به همین دلیل، در مقایسه، جراحت بدن بسیار کمتر دیده می‌شد.
سربازان گمنام
بقایای اجساد انسان در منطقه نبرد لوتزن، زندگی سربازان گمنامی را زنده می‌کند که بدون هیچ مراسمی به گورهای جمعی پرتاب شده بودند. ۴۷ سرباز در تصویر، در سال ۲۰۱۱ کشف شدند و با فن‌آوری‌های جدید مورد بررسی قرار گرفتند تا بتوان جزییات هر چه بیشتری از داستان زندگی قربانیان و علت مرگ آنان را کشف کرد. حدود نیمی از مردان بین ۱۵ تا ۵۰ ساله، بر اثر جراحت ناشی از شلیک گلوله کشته شده‌اند.