جام جهانی؛ زمانی برای کشف دیدنیهای روسیه
هزاران هزار تماشاگر فوتبال به خاطر جام جهانی به روسیه رفتهاند اما این سرزمین به جز استادیومهای ورزشی، دیدنیهای دیگری هم دارد: از گنبدهای طلایی، شبهای سفید تا دریاهای لاجوردی و دشتهای پهناور.
کرملین در زبان روسی به معنای قلعه است. اکثر شهرهای روسیه قلعه دارند اما کرملین مسکو با کلیساها، قصرها و قورخانههایش بیش از همه میدرخشد. کرملین و میدان سرخ در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار گرفتهاند.
مسکو شهری است پر از تناقض. آسمانخراشهای مسکونی و دفاتر اداری پرزرق و برق در کنار یادبودها و بنای تاریخی قرار دارند. مسکو آمیزهای است از سرمایهداری، کمونیسم، فقر و ثروت و دو سیستم اجتماعی کاملا مغایر با یکدیگر. شاید این همان چیزی باشد که روسیه را نزد گردشگران متقاوت میکند.
سن پترزبورگ به مدت دو قرن، کانون حاکمیت روسیه بوده است. شهری پر از شکوه و جلال و نمادهای هنری و فرهنگی که به ویژه به خاطر شبهای سفیدش شهرت دارد. در ماه ژوئن خورشید در این شهر غروب نمیکند. این زیبایی را هم اینک تماشاگران مسابقات جام جهانی تجربه میکنند.
یکی از مقصدهای محبوب گردشگران، حلقه طلایی در شمال مسکو است. جایی متشکل از هشت شهر تجاری کهن. بخشی که گنبد صومعهها و کلیساهای ارتدوکس آن هنوز تلالو دارند.
کالینینگراد در غرب روسیه واقع است؛ شهری با ریشه آلمانی که مرکز پروس شرقی بود و در جنگ دوم جهانی ویران شد. این شهر زادگاه امانوئل کانت فیلسوف بزرگ آلمانی است و تا سال ۱۹۴۵ کونیگزبرگ نام داشت. دیدنیترین بنای این شهر، کلیسای جامع کونیگزبرگ، متعلق به قرن چهاردهم است که آن را به خوبی مرمت و بازسازی کردهاند.
شبه جزیره کامچاتکا در منتهی الیه شرقی روسیه قرار دارد. جایی که پیشتر منطقه حفاظت شده بود اما امروزه گردشگران میتوانند از عجایب طبیعی آن مثل چشمههای آب معدنی و آتشفشانهای پر شمار لذت ببرند. دستکم ۸ هزار خرس قهوهای هم در این منطقه زندگی میکنند. آنها البته کاری به توریستها ندارند بلکه حواسشان به شکار و خوردن ماهیهای قزل آلاست که در رودخانههای منطقه وول میخورند.
رود ولگا به طول ۳۵۰۰۰ کیلومتر، بزرگترین رود اروپاست و گهواره روسیه محسوب میشود. کمتر ترانه وغزلی در روسیه هست که نام ولگا در آن نباشد. کشتیهای تفریحی در کرانههای ولگا در شهرهای کوچک و بزرگ پذیرای مسافران هستند. پنج شهر میزبان بازیهای جام جهانی ۲۰۱۸ نیز در حاشیه این رود قرار دارند: سامارا، سارانسک، نیشنی نووگورود و ولگوراد.
ولگوگراد که پیشتر استالینگراد نامیده میشد، صحنه تعیینکننده ترین نبرد در جنگ دوم جهانی بود. مجسمه ۸۰ متری "مام میهن" در این شهر یادآور ۷۰۰هزار نفری است که در جنگ جان باختند. بازسازی استالینگراد که در جنگ با خاک یکسان شد، در دهههای ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ انجام گرفت. این شهر سمبل سبک زندگی و ارزشهای دوران "اتحاد جماهیر شوروی" است.
ترانزیب با ۹۲۸۸ کیلومتر، طویلترین خط آهن دنیاست. سفر از مسکو به ولادی وستوک با این خط آهن بین هفت تا نه روز طول میکشد. اگر بخواهید این مسیر را طی کنید، میتوانید در هتل یا نزد خانوادهای مهماننواز ، یا حتی در قطار شب بخوابید. هر چه باشد، تجربه دیدن پهناورترین کشور دنیا با چنین قطاری را نباید از دست بدهید.
سیبری حدود سه چهارم وسعت روسیه را اشغال کرده است. جایی که اروپا تمام و آسیا آغاز میشود؛ یعنی کوههای اورال. جایی آکنده از استپها و مرغزارهای بیانتها، جنگلهای تاریک، قومیتها و بومیان مهربان و صمیمی. جایی که زمستانهایش با منفی ۷۰درجه، سردترین نقطه زمین میشود و تابستان از همه جای دیگر دنیا در آن زودتر فرا میرسد. تنوع جانوری، جغرافیایی، قومی و آب و هوایی سیبری بیهمتاست.
دریای بایکال در جنوب سیبری با ۶۳۶ کیلومتر طول، ۴۸ کیلومتر عرض و ۱۶۳۷ متر عمق، قدیمیترین و عمیقترین دریاچه آب شیرین دنیاست. طبیعت منطقه فوقالعاده است و هتلها و مهمانسراهای زیادی در منطقه پذیرای گردشگران و مسافران هستند. آبتنی در دریاچهای با دمای ۱۰درجه سانتیگراد اما شهامت میخواهد.
سوچی پایتخت تابستانی روسیه محسوب میشود. شهری دعوتکننده با آب و هوای نیمه گرمسیری در امتداد دریای سیاه، در دل رشته کوههای قفقاز و آکنده از نخلهای ساحلی. سوچی آفتابیترین میزبان بازیهای جام جهانی ۲۰۱۸ است. هیچ تضمینی نیست که هواداران تیمهای فوتبال بتوانند با شنا در دریا، خودشان را در روزهای داغ خنک کنند.