فعالان سیاسی و مدنی خطاب به دولت: به داد کولبران عادی برسید!
۱۳۹۵ بهمن ۱۸, دوشنبه
گروهی از فعالان مختلف اجتماعی، سیاسی و رسانهای در نامه‌ای که در رابطه با کولبران به مسئولان نوشته‌اند، به نکاتی قابل‌تعمق درباره وضع آنان اشاره کرده‌اند، از جمله‌این که "حساب کولبرانی که با حداقل درآمد و با بیشترین خطر در جهت کسب روزی خانواده به این کار مشغولند از حساب کارتل‌های اقتصادی و عاملان و حامیان پشت‌پرده‌ی پدیده‌ی شوم قاچاق کالا" جدا شود و حکومت روش برخورد متفاوتی با آن‌ها در پیش گیرد.
این فعالان هم‌چنین خواسته‌اند که مقام‌های محلی دست به اقدامات دلجویانه و حمایتی از قربانیان حادثه سردشت بزنند.
روز یکشنبه گذشته (۱۰ بهمن) با سقوط بهمن در نزدیکی روستای بیوران سردشت ۱۶ کولبر زیر برف ماندند. ۴ تن از آنان زیر بهمن کشته شدند و چند نفر زخمی.
این حادثه نگاه‌ها را به سوی یکی از جانکاه‌ترین کارهایی برگرداند که قشری از فقیرترین شهروندان ایران به جبار به آن تن می‌دهند. کولبری یکی از خطرناک‌ترین شغل‌ها به حساب می‌آید. برای دولت آن‌ها قاچاقچی محسوب می‌شوند و تا کنون صدها کولبر توسط مرزبانان و نیروهای انتظامی ایران کشته شده‌اند.
بیشتر بخوانید:۱۶ کولبر در سردشت گرفتار بهمن شدند
در نامه از دولت خواسته شده است: «نسبت به برخورد با پدیده کولبری تمهیدات ویژه‌ای قائل شده و از برخوردهای خشن و سلیقه‌ای مسبوق به سابقه ممانعت به عمل آید و با خاطیان احتمالی برخورد صورت گیرد.» نویسندگان نامه با اشاره به کشته شدن تعداد از کولبران بر اثر برخوردهای شدید، گفته‌اند: «مواجهه با پدیده‌ی قاچاق باید سراغ عاملان اصلی رفت و روی فساد ریشه‌ای برخی از مراکز مرتبط با قدرت متمرکز شد و نه مردمان بی‌چاره‌ای که در غم تامین روزی خانواده‌شان پای در مسیر پرخطر کولبری می‌گذارند.»
نویسندگان نامه درباره علل پدیده‌هایی مانند کولبری از "برنامه‌های اقتصادی نامتوازن و مرکزگرای سال‌های گذشته" انتقاد کرده‌اند که عقب ماندن شاخص‌های توسعه در مناطق کردنشین و برخی از استان‌های مرزی، بسیار کمتر از میانگین سایر نقاط ایران است.
آن‌ها به آمار بیکاری در استان‌های کرمانشاه، کردستان و ایلام اشاره کرده‌اند که "بیشترین درصد را در میان استان‌های کشور دارد و سرمایه‌گذاری در زمینه احداث مراکز تولیدی و صنعتی در این مناطق، کمتر از سایر نقاط کشور می‌باشد. نتیجه این موارد به ناچار روی‌آوردن مردمان این خطه به شغل‌های کاذب و پرخطری مانند کولبری است".
بیشتر بخوانید: «کشته شدن کولبران کرد به دلیل خشونت نیروی انتظامی ایران»
آن‌ها از دولت خواسته‌اند که برای حل ریشه‌ای معضلات اقتصادی تلاش کند، از جمله با "اجرای سیاست‌های اقتصادی حمایتی، ایجاد مناطق آزاد تجاری، توسعه بازارچه‌های مرزی و افزایش تسهیلات و تشویقات سرمایه‌گذاری در مناطق مرزی غرب کشور" تا به گفته آن‌ها "دیگر شاهد تکرار تراژدی‌های شبیه حادثه اخیر نباشیم".
این اولین نامه‌ای نیست که در روزهای اخیر در حمایت از کولبران نوشته شده است. هفته گذشته نیز ۶۰ تن از چهره‌های مطرح سیاسی و رسانهای کرد به حسن روحانی و نمایندگان مجلس نامه‌ای با همین مضمون نوشته بودند.
آن‌ها تاکید کرده بودند: «بین قاچاقچی که تنها در فکر اندوختن مال و سرمایه با هر وسیله ممکن و افراد کولبر که از روی ناچاری متحمل سخت‌ترین، پرزحمت‌ترین و خطرناک‌ترین کار برای امرار معاش خود و خانواده‌شان هستند تفاوت بسیار است، لذا می‌توان گفت کولبری شغل نیست و صرفا تلاشی است برای زیستن، اما نه زندگی مرفهانه بلکه تحمل محنت‌های فراوان همراه با قناعت و زندگی روزمرگی…
این زحمتکشان گمنام از روی طمع یا جاه‌طلبی به این کار پرزحمت روی نیاورده‌اند بلکه برای قوام یک زندگی بخور و نمیر، مجبورند شبانه‌روز کوله‌بارهای سنگین و طاقت‌فرسا را در فضایی پرمخاطره بر دوش بکشند و گاهی هم در این راه جان خود را از دست دهند.»
در میان کسانی که این نامه را امضا کرده‌اند نام برخی از اعضای جبهه مشارکت، از جمله عبدالله رمضان‌زاده، قائم مقام دبیرکل جبهه مشارکت، اجلال قوامی، سخنگوی سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان، جلال جلالی‌زاده، دبیر شورای هماهنگی اصلاح‌طلبان کرد و بسیاری دیگر به چشم می‌خورد.
بیشتر بخوانید: "تعدادی از کاسبکاران کرد ایران پس از بازداشت کشته شده‌اند"