تآکید بر نیاز ا یران به دمکراسی و انتخابات آزاد در سالگرد ۱۸ تیر
۱۳۸۹ تیر ۱۷, پنجشنبهمیرحسین موسوی که در جمع جوانان متمایل به جنبش سبز حاضر شده بود، ابراز تأسف کرد که عاملان واقعه ۱۸ تیر در سال ۱۳۷۸ به صورت آشکار محاکمه نشدند و کیفر ندیدند. به گزارش تارنمای "کلمه" آقای موسوی گفت که اگر با عاملان ۱۸ تیر برخورد قانونی صورت گرفته بود، وقایعی مانند حمله به خوابگاه دانشجویی پس از انتخابات دوره دهم ریاست جمهوری پیش نمیآمد.
میرحسین موسوی در بخش دیگری از سخنان خود گفت: واقعه ۱۸ تیر "یکی از وقایع دلخراش تاریخ ماست که همه نیروهای علاقمند به جمهوریت نظام در مورد آن به قضاوت فرا خوانده میشوند." آقای موسوی افزود: «ایستادگی در برابر کژیها جنبۀ حیاتی و اساسی برای اصلاح واقعی دارد.»
میرحسین موسوی همچنین گفت: «جنبش سبز از گوناگونی اندیشهها استقبال میکند و همواره گفته است که این تکثر یک فرصت برای آینده ملت ماست و ما نقطه اتصال این گوناگونی گفتمانها را ظهور و بروز یک رهبر تعریف نکردهایم.» وی در توضیح افزود: «ما نقطه اتصال را پایبندی به یک متن و آن اجرای بی کم و کاست قانون اساسی گرفتهایم و راه تحول را از طریق یک انتخابات آزاد و رقابتی غیرگزینشی پیشبینی کردهایم.»
آقای موسوی تأکید کرد که در پایبندی به قانون اساسی با هدف به دست آوردن حاکمیت مردم بر سرنوشت خود، میتوان ملت ایران را از خطر استبداد در امان نگه داشت.
سالگرد حمله به دانشجویان
میرحسین موسوی در یازدهمین سالگرد حمله مأموران انتظامی و لباس شخصی به مجموعه خوابگاههای دانشگاه تهران با جوانان و دانشجویان به گفتگو نشسته است. روز ۱۸ تیر سال ۱۳۷۸ و در پی اعتراض گروهی از دانشجویان به تعطیل شدن روزنامه "سلام" مأمورانی که از طرف نهادهای مسلح بسیج شده بودند، به کوی دانشگاه تهران حمله کردند، و با بیرحمی بیسابقهای با دانشجویان روبرو شدند. پس از آن چند روز در تهران آشوب پدید آمد.
چندی پس از این حمله که طی آن خون عدهای از دانشجویان ریخته شد، گروهی از مأموران و فرمانده وقت پلیس تهران توسط سازمان قضایی نیروهای مسلح مورد پیگرد قانونی قرار گرفتند، اما این پیگرد تنها به محکومیت یکی از مأموران پلیس انجامید و توطئهای برای مخدوش کردن ابعاد جنایت دانسته شد.
شب دوشنبه ۲۵ خردادماه سال گذشته و در کوران اعتراضات انتخاباتی نیز گروهی از مأموران انتظامی و لباس شخصی به چند خوابگاه دانشجویی حمله کردند. این حملات بازتاب گسترده داشت و حتی سید علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی به آن اعتراض کرد. اما مانند بار قبل، نه درباره چند و چون حمله تحقیق روشنی به عمل آمد و نه عاملان حمله به درستی شناخته شدند.
خواستهایی که عمومی شدهاند
در همین حال، در آستانهی سالکرد ۱۸ تیر، نزدیک به ۳۰ گروه مدنی و حقوق بشری و دانشجویی با صدور بیانیهای ضمن تشریح محدودیتها برای دانشجویی در شرایط کنونی، بعید میدانند که این تلاشها دانشگاهها را از نقش آگاهگرانه و از تلاش و دیدهبانی نسبت به حقوق مدنی، سیاسی و حقوق بشری جامعه ایران بازدارند.
در این بیانیه از جمله درارتباط با وجه جنسی محدودیتهای جاری در دانشگاهها آمده است: « برنامه حاکمیت تمامیتخواه برای تضعیف جایگاه دانشگاه و بالاخص جنبش دانشجویی تنها به یورشهای شبانه و برخوردهای امنیتی محدود نمیشود. یکی از اساسیترین گامهای تمامیتخواهان جنسیت گرا اجرای طرحهای سهمیهبندی جنسیتی و بومیسازی دانشگاههاست. علاوه بر ماهیت ناعادلانه این طرحها، حاکمیت با ایجاد محدودیت در دسترسی گروههای اجتماعی روبه رشد به امکانات دانشگاهی، سعی دارد از قدرت فزاینده مطالبات زنان ایرانی بکاهد و به بهانه «بومیسازی»، از افزایش آگاهی در مناطق محروم کشور جلوگیری کند.»
بیانیه تشکلهای مدنی و دانشجویی در ادامه از عمومیشدن خواستهای ۱۸ تیر در جامعهی امروز ایران سخن میگوید و مینویسد: «امروز پس از گذشت یازده سال شاهدیم که خواستهها و رویکرد دانشجویان معترض در ۱۸ تیر ۱۳۷۸، برای داشتن جامعه مدنی متکثر و ایستادگی در برابر مراکز قدرت تمامیتخواه، تبدیل به خواستههای عمومی مردم ایران و رویکرد فعالان جنبش سبز شدهاست. جنبش دانشجوئی در ایران همواره در مبارزه عليه استبداد و برای تامين آزادی و استقرار دمکراسی در کشور پيشقدم بوده و به عنوان نقطۀ اتصال جنبش های اجتماعی عمل کرده است . جنبش دانشجوئی ایران این بار در پیوند با جنبش سبز مردم ایران بیش از پیش تعمیق یافته و دیگر تنها محدود به شهرهای بزرگ ایران نیست و نه تنها در سراسر کشور بله در سراسر جهان گسترده شده است.»