بنيانگذار نخستين مجله مستقل موسيقی
۱۳۹۹ اردیبهشت ۳, چهارشنبه
بهمن هيربد در تبريز زاده شد و در خانواده متوسطی رشد كرد.
پدرش در كار توليد و فروش دخانيات و "رسومات" (نوشابه‌های الکلی) بود.
او در كنار درس، نخست خودجوش و سپس در هنگام خدمت سربازی مقدمات سازهای آكوردئون و ويولون و نیز نت‌نويسی را آموخت.
۲۰ ساله بود كه به تهران رفت و پس از خواندن چندين واحد درسی اقتصادی در دارالفنون به استخدام وزارت دارايی درآمد و تا پايان عمر در اين وزارتخانه خدمت كرد.
اما شور و شوق اصلی‌اش موسيقی بود و همه اوقات فراغتش را صرف ادامه آموزش ویولون نزد استاد بنام اين ساز ابوالحسن صبا كرد.
۳۸ ساله بود كه با هزينه شخصی نخستين مجله مستقل موسيقی ايرانی "مجله موزیک ايران" را متشر كرد و اين كار را بيش از ۲۰ سال ادامه داد.
پيشتر "مجله موسيقي" با پشتيبانی دولت وقت منتشر می‌شد اما چون دست هنرمندان مستقل و منتقد از نگارش در آن كوتاه بود، "مجله موزیک ايران" بسياری از آنان را گرد هم آورد. در پيشگفتار شماره نخست مجله نوشت: «مجله افتخار دارد كه قدمی تازه برای پیشرفت موسیقی در ایران بر می‌دارد. امروز در كشور ما در هر خانواده و فامیل یک یا چند نفری هستند كه به یكی از آلات موسیقی آشنايی دارند و یا مشغول فرا گرفتن آن هستند، ولی نشریه‌ای كه از لحاظ مطالب علمی و گوناگون بتواند به آنها کمک نماید در دسترس مردم نیست.»
ابتكار او در اين مجله كه افزون بر كارشناسان موسيقی، مورد پسند خوانندگان عادی هم بود، درج مطالب گوناگون از هواداران موسيقی سنتی مانند صبا و نی‌داود در كنار نوگرايان اين رشته مانند حسين دهلوی و فريدون فرزانه بود.
در اين نشريه گزارشهای سرگرم‌‌‌‌‌كننده، لطيفه‌های موسيقايی و ستون انتقادها هم بود كه گاه پای دست اندركاران را به سازمان امنيت هم می‌كشاند.
او در كنار انتشار مجله‌‌اش چند جزوه حاوی تصنيف‌‌‌‌‌های روز با نت، "كتابچه تئوری موسیقی" و نخستين خودآموز آكوردئون به فارسی را هم منتشر كرد.
بهمن هيربد در ۶۰ سالگی در تهران درگذشت.