بنيانگذار عكاسی انتقادی اجتماعی

میگفت: «روزی می‌رسد كه عكس‌های من تنها يادگار گذشته‌ها باشند».

لويس هاين Lewis Hine در شهرك اوشكوش در ايالت ويسكونسين در شمال شرقی آمريكا زاده شد.

پدرش رستوران كوچكی داشت و مادرش آموزگار بود.

۱۸ ساله بود كه پدر را از دست داد و با كارهای سخت روزمزد هزينه خانواده را تأمين میكرد.

۲۶ ساله بود كه به شيكاگو رفت و توانست به دانشگاه برود، جغرافیا بخواند و در نيويورك آموزگار اين رشته شود.

شيفته عكاسی بود و نخست پيوسته از شاگردان و كار روزانه در مدرسه عكس‌هايی با چشم‌اندازهای ويژه می‌گرفت. اما آنچه از او باقی مانده عكس‌هايی است كه از مهاجران تازه وارد به آمريكا و كار طاقت‌فرسای آنان پس از ورود به آن كشور گرفته است.

۳۱ ساله بود كه عكس ماندگار مادری را كه كودكش را در آغوش دارد و چهره معصومش به مريم مقدس میماند را منتشر كرد.

درونمايه عكس‌های او انسانی است كه بيننده او را همتراز عكاس با چهره‌ای گشاده و مهربان می یبيند. او همواره از فرودستان و ستمديدگان جامعه عكس میگرفت و با این کار تصوير ماندگاری از جامعه آمريكای آغاز سده بيستم به دست داد.

ماندگارترين كار او عكس‌هايی است كه از كودكان كار در معدن‌های زغال‌سنگ گرفته كه به آنها "پسركان شكننده" میگفتند. آنها با دست خالی سنگ‌ها را از زغال‌سنگهايی كه در معدن از اين سو به آنسو روان بودند، جدا می‌كردند و روزی تنها هشت سِنت مزد می‌گرفتند.

۳۲ ساله بود كه پس از به پايان رساندن رشته جامعه‌شناسی در نيويورك كارش را رها كرد و به پيشنهاد "كميته ملی ضد كار كودكان" به سراسر آمريكا سفر كرد و از دستان خون‌الود و پيكرهای نحيف كودكان معدنچی پرده برداشت. او برای اين كار گاه در سال تا ۱۲۰ هزار كيلومتر راه می پيمود.

او سپس به انتشار عكس‌هايی از كودكان كار در شغل‌های ديگر پرداخت و از آنجا كه عكس‌هايش ديدنی بودند و با استقبال رسانه ها روبرو میشدند، نقش تعيين‌كننده ای در ممنوعيت كار كودكان در آمريكا ايفا كرد.

۵۳ ساله بود كه در بحبوحه بحران اقتصادی در آمريكا كتاب "مردان به هنگام كار" را منتشر كرد كه كارگران را از موضع قدرت نشان می‌دهد.

سال‌های آخر عمر را در تنگدستی گذراند چون كار و سفارشی به او داده نمی‌شد.

لويس هاين در ۶۶ سالگی در نيويورك درگذشت.