بنيانگذار بداهه‌نوازی و اجراهای نامتعارف
۱۳۹۸ شهریور ۱۴, پنجشنبه
۵ سپتامبر ۱۹۱۲، ۱۰۷ سال پيش در چنين روزی جان كِيج در لسآنجلس زاده شد. می‌گفت: «هنرمند بايد از مرزها و قاعده ها درگذرد و آزادانه خود را به تصادف‌ها واگذارد».
پدر جان كيج John Cage مهندس و مخترع دستگاه‌های الكتريكی و مادرش گزارشگر روزنامه "لسآنجلس تايمز" بود.
شاگرد ممتاز بود و از هشت سالگی آموزش پيانو را نزد خاله‌اش آغاز كرد و ۱۰ ساله بود كه يك روزنامه فرانسوی‌زبان در دبستانی كه در آن درس می‌خواند منتشر می‌كرد.
۱۶ ساله بود كه در دانشگاهی در لسآنجلس ادبيات خواند و می‌خواست كشيش شود ولی بعد به شعر و نقاشی رو كرد.
۱۸ ساله بود كه به پاريس رفت و در كنار تحصيل تاريخ هنر باستان، آموزش موسيقی را ادامه داد.
۱۹ ساله بود كه نخستين آثار موسيقی اش را آفريد ولی آنها را مشقی می‌دانست و منتشر نكرد.
۲۳ ساله بود كه نزد آرنولد شونبِرگ پايه‌گذار موسيقی نوين "۱۲ آوايی" به آموزش هارمونی و چم و خم آهنگسازی مدرن پرداخت و از آن‌پس به ساختن و نواختن موسيقی نامتعارف رو آورد.
او به سيم‌های پيانو پاك‌كن، مو و چيزهای ديگری كه پيوندی با موسيقی نداشتند چسباند و صداهای ناآشنايی از پيانو درآورد و آثاری برای اين پيانو دستكاری‌شده ساخت.
۴۰ ساله بود كه از اين هم فراتر رفت و در اثر "چهار و نيم دقيقه موسيقی" از حاضران در كنسرت خواست به جای اركستری كه روی صحنه آماده اجرا بود، اثر را با پيشنهادها، نواها، خنده‌ها و حتا سرفه‌های خود بيافرينند و اجرا كنند.
او نام اين كار را "هاپِنينگ" Happening رويداد گذاشت و از آن‌پس تماشاچيان را در اجرای برخی از آثارش مستيما شركت داد.
بخش ديگر كار او جنبش فلوكسوس Fluxus بود كه آنهم اجرای بداهه و تصادفی آثار موسيقی بود.
هدف او از اين كارهای نامتعارف، بيرون آوردن هنر از دست "فرد نابغه و برگزيده" و سپردن آن به دست همگان بود.
او به جز رشته موسيقی به نوشتن درباره نقاشی، ادبيات، گياهان به ويژه قارچ‌ها و خوراكی‌ها پرداخته است.
او از منتقدان سرسخت نظام آمريكا بود و نافرمانی مدنی را تبليغ ميكرد.
جان كيج در ۷۹ سالگی در نيويورك درگذشت.