بلندآوازه‌ترین قربانی بمب اتم
۱۳۹۸ آبان ۳, جمعه
ساداکو ساساکی (Sadako Sasaki) در هیروشیما در جنوب ژاپن زاده شد. پدرش یک آرایشگاه کوچک داشت و مادرش پس از جنگ جهانی دوم و پایان کار اجباری‌اش در کارخانه جنگ‌افزارسازی نيروی دريایی، به پرورش چهار فرزندش مشغول شد.
ساداکو دو ساله بود که در ششم اوت ۱۹۴۵ نخستین بمب اتم تولید آمريکا بر زادگاهش فرود آمد و آنجا را با خاک یکسان کرد.
کارل برون در تازه‌ترين کتابی که درباره ساداکو نوشته و در آن زندگی او و همشهریانش در آن زمان را بازآفریده می‌نویسد: «در آن یک ثانیه ۸۶۱۰۰ تن سوختند، ۷۲۰۰۰ تن سخت زخمی شدند، ۶۸۰۰ خانه خاکستر شدند و بسیاری که تعدادشان نامعلوم ماند دچار اشعه سمی و در پی آن سرطان خون شدند.»
ساداکو اما در آغاز تندرست و ورزیده می‌نمود و همه آرزویش این بود که عضو ذخیره تیم مدرسه نباشد و به عنوان عضو اصلی در مسابقات دو شرکت کند.
۱۱ ساله بود که به سرطان خون دچار شد ولی امید بهبودی‌اش را از دست نداد.
بهترین دوست و همشاگردی‌اش به او گفت که بر پایه افسانه‌های ژاپنی درنا نماد بهروزی و جاودانگی است و اگر کسی بتواند با بهره‌گیری از هنر اوریگامی یعنی تا کردن کاغذ، هزارتا از این پرنده بسازد، يکی از آرزوهای بزرگش برآورده خواهد شد.
ساداکو که آرزوی بزرگش بهبودی و شرکت در مسابقات دو بود توانست ۶۴۴ یا به قولی ۹۹۰ پرنده بسازد.
او شاید به این خاطر نتوانست هزار پرنده بسازد که برای هموندان بیمارش هم درنا می‌ساخت.
همشاگردی‌هایش کار او را ادامه دادند و او را با هزار درنا به خاک سپردند.
از آن پس ساداکو و درنای طلایی که در دست داشت به نماد نبرد علیه جنگ‌افزارهای اتمی تبدیل شد و پیکره او را در هیروشیما و سیاتِل در ایالات متحده آمریکا به عنوان نماد صلح در موزه‌های صلح این دو شهر برافراشتند.
ساداکو ساساکی در ۱۲ سالگی در زادگاهش درگذشت.