بلندآوازه‌ترین خواننده سوپرانوی اپرا در سده بیستم
۱۳۹۸ آذر ۱۱, دوشنبه
پدر و مادر ماریا کالاس (Maria Callas) از مهاجران یونانی بودند.
از کودکی بیش از آنکه درس بخواند آواز می‌خواند.
۱۴ ساله بود که به همراه مادر و خواهرش به آتِن رفت و در آنجا تحصیل موسیقی به ویژه آواز کرد و یک سال پس از آن نخستین بار کنسرت داد و سپس نزد استادان آواز وقت ماریا تریوِلا و اِلویرا دِهیدالگو آموزش حرفه‌ای دید.
۲۶ ساله بود که با بازرگان ایتالیایی جوانی باتیستا مِنِجینی ازدواج کرد و تابعیت کشور همسرش را پذیرفت.
۲۸ ساله بود که در تالار هنرهای زیبا در مِکزیکو سیتی در نقش آئیدا خواند که نقطه عطفی در کارش به شمار آمد.
هنگامی که قرار بود آئیدا با نُت "لا بِمُل" آهنگ بخش دومش را پایان دهد، در برابر شنوندگان حیرت‌زده، صدایش را یک اوکتاو بالا برد و آن نُت را گرفت؛ کاری که تا آن روز هرگز شنیده نشده بود. این کنسرت تاریخی توسط بنگاه سرشناس نشر موسیقی اِمی ضبط شده و با وجود اشکالات صوتی، به عنوان آئیدای زنده منتشر شده است.
از آثار ماندگار دیگر او نقش‌های آوازی مِدِآ، ویولِتا در اپرای لا تراویاتا و نقش کونستانسه در اپرای مشهور موتزارت "ربایش از سرای سلطان" است.
از فرازهای کار او افزون بر تکنیک بی‌همتا در خوانندگی، تحویل کلام در سخت‌ترین بخش‌های آوازی، اجرای نرم آهنگین نقش‌ها در اپرا و انعطاف در بیان نقش‌های گوناگون است.
از کنسرت‌های او تنها پنج فیلم باقی مانده که از جمله آنها کنسرت‌های ماندگارش در سال ۱۹۵۸ در پاریس و ۱۹۶۲ در کاوِنت گاردِن لندن‌اند.
او با اوناسیس میلیاردِر سرشناس آن زمان، سر و سِری عاشقانه داشت که به جدایی از همسرش انجامید. رسانه‌ها از فرزند این دو نوشته‌اند که گویا در سال ۱۹۶۰ در میلان ایتالیا زاده شده است.
۴۸ ساله بود که به عنوان استاد آواز اپرا در آموزشگاه عالی نیویورک "جولیارد اسکول" تدریس کرد ولی یک سال بیشتر دوام نیاورد.
در سال‌های آخر زندگی، چند رسیتال ماندگار به همراهی هم‌آواز پیشینش جوزِپه دی استِفانو اجرا کرد و با وجود کاهش قدرت صدا، با حضور بی‌مانندش در صحنه، هزاران هزار مشتاق را به تالارها و سالن‌های کنسرت کشاند.
ماریا کالاس در ۵۳ سالگی در پاریس درگذشت.