1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

بحث اجلاس جهانی حفاظت از جو زمین: وظیفه اخلاقی کشورهای غنی

Bernd Musch-Borowska۱۳۸۶ آذر ۱۳, سه‌شنبه

چگونه می‌توان از فاجعه در جو زمین جلوگیری کرد؟ کشورها در چه موارد مشخصی می‌توانند برای کاهش تولید دی اکسید کربن با هم به توافق برسند؟ اینها پرسش‌های اصلی مورد بحث در اجلاس جهانی حفاظت از جو زمین هستند.

https://p.dw.com/p/CX8j
نمایی از ا جلاس جهانی حفاظت از جو زمین در بالی
نمایی از ا جلاس جهانی حفاظت از جو زمین در بالیعکس: AP

کنفرانس از روز دوشنبه (سوم دسامبر) در جزیره بالی در اندونزی آغاز شده است و از همان روز نخست موضع کشورهای گوناگون روشن بود. سازمانهای غیردولتی در حاشیه برگزاری این اجلاس انتقاد کرده و گفتند که کشورهای صنعتی باید هنوز، هم همت بیشتری از خود نشان دهند، از جمله برای تعیین اهدافشان، هم به وضعیت کشورهای در حال رشد توجه بیشتری داشته باشند.

مسئولیت کشورهای صنعتی

“کشورهای صنعتی ثروتمند باید پول بیشتری در اختیار بگذارند تا کشورهای فقیر جهان بتوانند با پیامدهای تغییر جو زمین کنار بیایند.“ این درخواستی بود که سازمان جهانی کمک‌رسانی اوکسفام در حاشیه اجلاس سازمان ملل متحد در باره جو زمین در بالی مطرح کرد. در گزارشی که اوکسفام منتشر کرده است می‌خوانیم که کمک مالی‌ای که تاکنون بر سر آن توافق شده اهانت‌آمیز است. به گفته کیت راورث، کارشناس جو زمین در سازمان اوکسفام، کشورهای فقیر بیشترین صدمه را از تغییرات جوی می‌بینند، تغییراتی که باعث آن کشورهای صنعتی هستند.

کیت راورث می‌گوید: “کشورهای فقیر بسیار آسیب‌پذیرند. این کشورها از طوفان، سیل و خشکی بیشتر رنج می‌برند. ماهیگیری و کشاورزی آنها صدمه می‌بیند. کشورهایی که بیشترین آسیب را دیده‌اند، فقیرترین کشورهای جهان هم هستند و وسیله‌ای در اختیار ندارند تا از پس این مشکل‌ها برآیند. کشورهای صنعتی سالها دی اکسید کربن تولید کرده‌اند و در عین حال ثروتمند شده‌اند. این وظیفه‌ای اخلاقی است که حتی درکنوانسیون جو زمین هم درج شده است که کشورهای ثروتمند بایست به کشورهای فقیر کمک کنند تا بتوانند با واقعیت جدید کنار بیایند.“

کمکی معادل هزینه‌ی کرم ضدآفتاب آمریکایی‌ها

کیت راورث می‌گوید که پولی که تا کنون در اختیار کشورهای در حال رشد قرار گرفته تا خود را با تغییرات جوی تطبیق دهند به هیچ وجه کافی نیست. به گفته این کارشناس چنین تطبیقی هر سال دست کم ۵۰ میلیارد دلار هزینه برمی‌دارد.

کیت راورث در این مورد توضیح می‌دهد:“کشورهای در حال رشد تنها برای تطبیق فوری با پیامدهای تغییر جو نیاز به دست کم یک تا دو میلیارد دلار دارند. کشورهای غنی تا کنون ۶۷ میلیون دلار را آماده کرده‌اند. این پولی است که در امریکا مردم در یک ماه فقط برای کرمهای ضدآفتاب خرج می‌کنند. چطور ممکن است که با چنین مقدار پولی همه کشورهای در حال رشد بتوانند با پیامدهای تغییر جو مقابله کنند؟“

لزوم تشکیل صندوق کمک مالی

یکی از درخواستهای سازمان کمک‌رسانی اوکسفام از نمایندگان کنفرانس جو زمین سازمان ملل متحد در بالی ایجاد صندوق کمک مالی برای کشورهای در حال رشد است. این سازمان خواستار آن است که به هنگام مشاوره در باره قراردادی که پس از سال ۲۰۱۲ در مورد حفاظت از جو زمین بسته خواهد شد، یعنی پس از به پایان رسیدن مدت پروتکل کیوتو، به نیاز مالی کشورهای فقیر به طور شایسته توجه شود.

کیت راورث، کارشناس جو زمین در سازمان اکسفام در این باره می‌گوید: “ما انتظار داریم که طی مذاکراتی که در باره ایجاد صندوقی برای کمک مالی به کشورهای در حال رشد صورت می‌گیرد این کشورها هم حق اظهار نظر داشته باشند. چون چنین چیزی را نمی‌توان کمک به کشورهای فقیر نامید، بلکه این پولی است که برای جبران هزینه‌های سنگینی پرداخت می‌شود که در کشورهای فقیر بوجود آمده تا این کشورها بتوانند مشکلهای جوی‌ای را حل کنند که کشورهای غنی باعث‌اش هستند. بعد از اینکه صندوق کمک مالی آماده شد، باید کشورهای ثروتمند همه پولی را که به آن نیاز هست، در اختیار بگذارند و نه فقط بخشی از آن را. آن وقت خواهیم دید که این کشورها تا چه حد در کارشان جدی هستند.“

به گزارش سازمان اوکسفام در حالی که کشورهای در حال رشد تنها پولی ناچیز دریافت می‌دارند، کشورهای صنعتی مبالغ هنگفتی را صرف مقابله با آثار و نتایج تغییرات جوی در قلمرو خود می‌کنند.

پرش از قسمت در همین زمینه

در همین زمینه