باكتريهاى همزيست روده انسان در افزايش وزن موثرند
۱۳۸۵ دی ۱۰, یکشنبهيكى از دلايل افزايش وزن، فعاليت گونه خاصى از باكتريها در روده آدمهاى چاق است. پژوهشگران دانشگاه واشينگتن در آخرين شماره مجله Nature گزارش جالبى در اين مورد منتشر كردهاند.
تغيير نوع باكتريهاى روده انسان با توجه به رژيم غذايى پيش از اين در موشهاى آزمايشگاهى مشاهده شده بود. نتيجه اين تغيير كه نوع سازش تكاملى است، كمك به رودهها در هضم مواد غذايى و تجزيه بهتر چربىهاست. عملكرد اين باكتريها هضم و جذب مواد غذايى را افزايش مىدهد. اما در نهايت بهبود پروسه هضم و جذب منجر به افزايش وزن مىشود. تغيير رژيم غذايى و استفاده كمتر از مواد غذايى چرب نوع اين باكتريها را تغيير داده و محيط روده را به حالت طبيعى برمىگرداند.
با آنكه وزن بالا در درجه نخست ريشه ژنتيكى دارد، اما مشكل چاقى كه در دهه گذشته و در كشورهاى مرفه و صنعتى شايع شده است نشانگر آنست كه فاكتورهاى ديگرى مانند نوع تغذيه و كمتحركى در افزايش وزن موثرند.
«» «» «»
چند ساعت از شبانهروز را در خواب به سر مىبريد؟ اگر خوش خواب نيستيد و بيشتر از هشت ساعت در روز نمىخوابيد، يك سوم عمرتان را خوابيد! آيا ساعاتى را كه در خوابيم بايد بخش از دست رفته زندگى به شمار آوريم؟ مدتهاست كه دانشمندان بر سر اين موضوع بحث و جدل مىكنند كه چرا انسان مىخوابد، آيا خوابيدن تنها پاسخى است به نياز فيزيكى بدن براى رفع خستگى؟ در طول تاريخ تكامل بسيارى از عادات و خصوصيات انسانها هوشمندانه تغيير كرده است اما اينكه چرا بدن انسان نياز دارد چند ساعتى در شبانه روز بىهوش و حواس گوشه دنجى در آرامش به سر برد و ارتباطش را با دنياى اطراف قطع كند، سئوالى است كه بسيارى از پژوهشگران به دنبال يافتن پاسخ آنند.
در همايش نورونشناسى كه چندى پيش در آتلانتا برگزار شد محققان دانشگاه هاروارد مقاله تازهاى ارائه كردند كه نتيجه يافتههاى تازهشان در مورد پروسه خواب است. اين پژوهشگران معتقدند خوابيدن حافظه را شارژ مىكند. اطلاعات تازهاى كه براى حفظ به سلولهاى مغزى سپرده مىشود زمانيكه مغز در آرامش كامل به سر مىبرد يا به عبارتى خاموش است، بهتر بايگانى مىشوند. حتى اطلاعاتى كه به حافظه كوتاه مدت سپرده شدند در اين مدت بهتر پردازش و ذخيره مىشوند.
از قرار معلوم اين توصيه كه شب امتحان كتاب را زير بالش بگذاريد و بخوابيد چندان هم توصيه بىموردى نيست! به عنوان مثال پژوهشگران دانشگاه هارواد از دانشجويان داوطلب شركت كننده در تحقيق خواستهاند هشت ليست مختلف را به خاطر بسپارند. هر كدام از اين ليستها شامل دوازده داستانهاى كوتاه بود كه در آنها از لغات سادهاى مثل نخ، سوزن، پارچه يا گره استفاده شده بود.
دانشجويان به دو گروه تقسيم شدند، گروه اول شب قبل از امتحان و گروه دوم صبح روز امتحان، ليستها را در اختيار داشتند. به هر دو گروه زمان درخواستى مورد نياز براى حفظ مطالب داده شد با اين تفاوت كه گروه اول قبل از امتحان فرصت داشتند چند ساعتى در آرامش بخوابند. زمان امتحان دانشجويان اين گروه نه تنها به مراتب بهتر از گروه دوم لغات و مفاهيم را به خاطر آوردهاند بلكه ناخودآگاه بخشهايى را هم به داستانهاى كوتاه اضافه كردند. جالب اينجاست كه بخشهاى اضافه شده به خاطرات شخصى هر كدام از دانشجويان ارتباط مستقيم داشته است. اين تحقيق كه در ادامه تحقيقات مشابهى در اين زمينه صورت گرفته نشانگر آنست كه اطلاعات تازهاى كه وارد حافظه مىشوند با خاطرات قديمى و آنچه كه پيش از آنها در حافظه ضبط شده ادغام مىشود. اينكه پس از مدت كوتاهى هر كدام از ما حوادث را به گونه خاص خودمان تجزيه و تحليل مىكنيم ريشه در خاطرات و تجربيات شخصىمان دارد.
شبنم نوريان