باغبان بستان ادب و وجدان آمریكا

می‌گفت: «نمایشناه تأثیرگذار یعنی بیان رویدادها در زمان فشرده دستكاری‌شده».

آرتور میلر Arthur Miller در یك خانواده لهستانی و اتریشی‌تبار یهودی رشد كرد.

پدرش یک شركت دوخت و فروش پوشاک را اداره می‌كرد و مادرش با ادبیات آشنایی ژرف داشت.

۱۴ ساله بود كه پدرش ورشكسته شد. او به سختی دیپلم گرفت و كارهای روزمزد از جمله رانندگی كامیون می‌كرد.

۱۹ ساله بود كه به دانشگاه میشیگان راه یافت، تاریخ و اقتصاد و سپس ادبیات می‌خواند و شب‌ها به عنوان گزارشگر شب در روزنامه شهر كار می‌كرد.

۲۳ ساله بود كه نخستین نمایشنامه‌اش یک جایزه ادبی گرفت و از آن پس به نویسندگی پرداخت.

به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید

۳۳ ساله بود كه بلندآوازه‌ترین نمایشنامه‌اش "مرگ دستفروش" را نوشت كه آخرین ترجمه آن به فارسی با عنوان "مرگ پیله‌ور" در تهران چاپ شده است.

او در این اثر سرگذشت پدر خانواده‌ای را ترسیم می‌كند كه ساده‌لوحانه به رویاهای پیشرفت اقتصادی فرد در آمریكا دل می‌بندد ولی هرچه جان می‌كند به هیچكدام از آنها دست نمی‌یابد بلكه می‌فهمد كه برخورداری از زندگی بهتر تنها به تلاش فردی متکی نیست و تا زمانی‌‌که مانع‌های اجتماعی سر راه هستند امكان‌پذیر نمی‌شود.

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

این نویسنده سه بار برجسته‌ترین جایزه‌های ادبی آمریكا را به لطف این نمایشنامه دریافت كرد.

او با انتقاد تند و صادقانه از جامعه آمریكا سرمشق و وجدان بسیاری از روشنفكران كشورش به شمار آمد.

۴۱ ساله بود كه به خاطر حفظ نام كمونیست‌های آمریكایی در مقابل مجلس آن كشور به زندان و جریمه نقدی محكوم اما در دادگاه تجدید نظر تبرئه شد.

او در همان ساال ۱۹۵۶ با هنرپیشه بنام مرلین مونرو ازدواج كرد و چند سالی موضوع رسانه‌های جنجالی بود.

او باغبانی را دوست می‌داشت و سال‌های پایان عمر را در باغ كوچكی كه خریده و تهیه كرده بود زیست و نوشت.

می‌گفت: «آدم با باغ انگار توسعه و تكامل پیدا می‌كند».

آرتور میلر در ۸۹ سالگی در روكسبوری در ایالت کنتیکت در شمال شرقی آمریكا درگذشت.