ایران در رسانه‌های لبنان

رسانه‌های عربی هر كدام با توجه به چگونگی روابط خود با ايران، ديدگاه متفاوتی را نسبت به مسائل مربوط به آن اعم از حمايت از ایران یا سرزنش آن ابراز می‌‌دارند، ولی عموماً گزيده‌ای از واكنش جهان عرب نسبت به ايران را در لبنان با توجه به آزادی مطبوعاتی و رسانه‌ای حاکم بر آن می‌‌توان مشاهده كرد؛ چرا كه بيشتر كشورهای عربی فاقد آزادی حاكم بر لبنان هستند و به همين دليل مواضع رسانه‌های آنها بيشتر تابعی از چگونگی روابط اين كشورها با ايران است.

رسانه‌های لبنان را به طور كلی می‌‌توان به دو بخش هوادار ايران و مخالف آن دسته‌بندی كرد و از آنجائی كه حضور حزب‌الله در لبنان و روابط خاص اين حزب با ايران بر تمامی امور لبنان تاثير مستقيم می‌‌گذارد، مطبوعات لبنان بخش عمده‌ای از تحليل‌ها و اخبار خود را به ايران اختصاص می‌‌دهند و به طور كلی روزی نيست كه خبرهای پيرامون ايران در عناوين اصلی يا فرعی صفحه نخست ده روزنامه لبنانی به چشم نخورد.

احتمال اقدام نظامی آمريكا عليه ايران، مذاكراتی كه پيرامون پرونده هسته‌ای ايران در جريان است، نقش و تاثير ايران در مشكلات حاكم بر لبنان، عراق و فلسطين و همچنين موضوع حقوق بشر در ايران؛ جزو مهم‌ترين سرفصل‌هائی است كه مطبوعات لبنان به آن می‌‌پردازند.

سركيس نعوم تحليلگر روزنامه مطرح النهار چاپ لبنان در سرمقاله اين روزنامه، پيرامون احتمال حمله نظامی آمريكا به ايران می‌‌نويسد: "كسانی كه با دقت تاريخ درگيری‌‌های ايران و آمريكا را پيگيری می‌‌كنند به خوبی می‌‌دانند كه هر دو كشور به سمت درگيری نظامی در حال حركت هستند و بسيار واضح است كه اين درگيری ظرف دو سال باقيمانده از رياست جمهوری بوش اتفاق خواهد افتاد".

نعوم می‌‌افزايد: "منابع نزديك به واشنگتن می‌‌گويند مسئولان آمريكائی در حال حاضر در بالاترين سطح آمادگی برای روياروئی با ايران هستند و گفته می‌‌شود كه طرح حمله به ايران قبل از اجرا به صورت مخفيانه به داخل ايران درز داده خواهد شد تا واكنش ايران به اين موضوع را بتوان بررسی كرد و چه بسا كه اين پرونده به شورای امنيت نيز ارجاع داده شود تا پس از شانه خالی كردن ايران از اجرای قطعنامه‌های اين شورا، حمله نظامی در دستوركار قرار گيرد".

تحليلگر لبنانی معتقد است: "هر چند ايران از دشواری‌‌های چنين جنگی آگاه است، ولی در مقابل معتقد است كه از اين حمله می‌‌تواند در راستای جلب همدردی ملت‌های مسلمان منطقه استفاده كرده و منافع آمريكا را در خليج فارس يا حتی در ديگر نقاط جهان هدف قرار دهد".

در مقابل روزنامه السفير چاپ لبنان كه ديدگاهی پان‌عربيستی دارد در ارزيابی تحركات جديد ايران می‌‌نويسد: "اگر چه احمدی‌‌نژاد در سخنرانی خود به مناسبت بيست و هشتمين سالگرد پيروزی انقلاب ايران با تعليق غنی‌‌سازی مخالفت كرد؛ ولی در نطق خود مايل به آرام‌سازی به نظر رسيد و با تعويق اعلام دستاورد غيرمنتظره ايران سعی كرد تا غرب را در آستانه جلسه شورای امنيت برای صدور قطعنامه جديد عليه ايران، تحريك نكند".

السفير معتقد است تحركات اخير مسئولان ايرانی ظرف مدت گذشته، مانند مذاكرات علی لاريجانی در وين و علی‌‌اكبر ولايتی در مسكو، بيانگر ورود چهره‌های جديدی در مسير مذاكرات ايران با غرب و تلاش اين كشور برای دور كردن خطر حمله نظامی عليه خود می‌‌باشد كه در اظهارات ملايم محمود احمدی‌‌نژاد و سخنان علی لاريجانی در وين مبنی بر تكذيب وجود طرحی در ايران برای هدف قرار دادن اسرائيل به چشم خورد".

از سوی ديگر نقش ايران در مسائل مختلف منطقه نيز از سوی جرايد لبنانی به شيوه‌های گوناگونی مورد ارزيابی قرار می‌‌گيرد. اكثر رسانه‌های لبنان مذاكرات اخير ايران و عربستان را زير ذره‌بين قرار داده و ديدگاه‌های متفاوتی را در اين مورد اظهار می‌‌دارند.

برخی از رسانه‌های لبنانی معتقدند كه می‌‌بايست جلوی نفوذ ايران در منطقه گرفته شود و اظهار می‌‌دارند كه كشورهای عربی از احتمال هدف قرار گرفتن ايران و انزوای بيش از پيش آن چندان ناخشنود نيستند. در همين زمينه روزنامه اللواء لبنان می‌‌نويسد: "برخی از كشورهای عربی ظرف مدت اخير بودجه نظامی خود را افزايش داده‌اند تا بتوانند با خطر روزافزون ايران و احتمال حمله نظامی آمريكا عليه اين كشور و تأثير آن بر كشورهای حوزه خليج فارس مقابله كنند".

در مقابل گروه ديگری نيز معتقدند كه دخالت‌ها و تأثيرگذاری ايران در امور كشورهای همجوار خود، جزو حقوق طبيعی اين كشور است و با توجه به قدرت و مساحت قابل توجه ايران، طبيعی است كه اين كشور به دنبال منافع خود در منطقه باشد. در همين راستا اين گروه از تحليلگران و رسانه‌ها معتقدند، مصالح اعراب در همراهی و نزديكی بيش از پيش به ايران تأمين می‌شود.

در نهايت موضعگيری رسانه‌های لبنان در مورد ايران را می‌‌توان از دو ديدگاه ارزيابی كرد:

اول ـ نگرانی فزاينده اين رسانه‌ها از خطر حمله نظامی به ايران و پيامدهای منفی آن بر كشورهای منطقه در كنار تلاش اين رسانه‌ها برای نشان دادن تصويری از ايران تحت عنوان كشوری تندرو كه حقوق بشر در آن رعايت نمی‌‌شود.

دوم ـ سرزنش رهبران عربی منطقه، آمريكا و غرب در نحوه تعامل با ايران به عنوان يك قدرت منطقه‌ای و عدم به رسميت شناختن حقوق اين كشور و تلاش برای به تصوير كشيدن ايران به عنوان دموكرات‌ترين كشور در منطقه خاورميانه.

علی مهتدی، گزارشگر صدای آلمان در بيروت