1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

ایران در رسانه‌های آلمانی‌زبان: تهران در انتظار است

۱۳۸۷ شهریور ۱۵, جمعه

بحث درباره‌ تاثیرات بحران قفقاز بر مناقشه اتمی ایران ادامه دارد. چنین تصور می‌شد که بحران قفقاز در اجماع بین‌المللی علیه تهران شکاف ایجاد کرده و مسکو بیشتر از گذشته جانب تهران را خواهد گرفت، اما چنین چیزی اتفاق نیافتاد.

https://p.dw.com/p/FCBe
عکس: Picture-Alliance /dpa/AP/DW

طبق ارزیابی «تاگس‌تسایتونگ»، در مناقشه بر سر برنامه‌ی اتمی ایران که از آغاز سال ۲۰۰۵ همواره از نو تشدید می‌شود، دریافتها، میدانهای بازی و گزینه‌های مهمترین بازیگران این مناقشه در تهران، واشنگتن، مسکو و برلین، در ماه‌های پیش از آغاز جنگ گرجستان تغییر کرده‌اند. دلایل آن، انتشار تحلیل تازه‌ی سرویس مخفی آمریکا از تهدیدات در پایان سال ۲۰۰۷ و نیز تحولات عراق، افغانستان و پاکستان بود. جنگ گرجستان این تغییرات را دامن زد.

جنگ گرجستان، کار تهران را برای ادامه‌ی برنامه‌ی اتمی خود تسهیل و ممکن ساخت که این کشور آخرین ماه‌های کابینه‌ی بوش را بدون مصالحه در مسایل مربوط به غنی‌سازی اورانیوم، به انتظار بنشیند. این انتظار در پیوند با امید برای گزینش بارک اوباما به ریاست‌جمهوری آمریکاست که دست‌کم در نخستین مراحل کارزار انتخاباتی خود، از «مذاکرات بی‌قیدوشرط» با ایران سخن گفته بود.

رهبران ایران همزمان روی این مساله حساب می‌کنند که روسیه از تلاشهای کنونی آمریکا و اتحادیه‌ی اروپا، برای تصویب قطعنامه‌ی تحریمی سومی در شورای امنیت سازمان ملل علیه ایران، دیگر پشتیبانی نمی‌کند و در صورت لزوم با یک وتو مانع از آن خواهد شد.

از سوی دیگر، در ایران بی‌اعتمادی نسبت به روسیه به خاطر پشتیبانی این کشور از اقلیتهای آبخاز و اوستیایی‌های جنوبی گرجستان افزایش یافته است. هر چه باشد در ایران نیز فقط ۵۰ درصد جمعیت ایرانی هستند و بقیه از ملیتهای دیگرند.

منتفی نیست که مسکو پیشنهاد سازش خود را که در مارس ۲۰۰۶ مطرح ساخته بود، بار دیگر پیش نهد. طبق آن قرار بود ایران به خاطر حفظ آبرو اجازه داشته باشد در تاسیساتی محدود به ۱۶۴ سانتریفوژ، در خاک خود به غنی‌سازی اورانیوم بپردازد، البته تحت نظارت و کنترل دائمی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی. ولی غنی‌سازی صنعتی برای کسب انرژی می‌بایست در تاسیساتی در خاک روسیه انجام گیرد.

آنگلا مرکل صدراعظم آلمان، آن زمان از این پیشنهاد در جریان یک گفت‌وگوی تلفنی با ولادیمیر پوتین رییس‌جمهوری وقت روسیه استقبال کرد، پیش از آن که مسکو این پیشنهاد را به خاطر فشار شدید کابینه‌ی بوش پس بگیرد. ولی اکنون پس از تشدید وخامت اوضاع در قفقاز، دست‌کم تا مدتی هیچ یک از این دو امر قابل تصور نیستند: نه تمکین روسیه در برابر آمریکا و نه پشتیبانی آلمان از پیشنهاد سازش مسکو.

اینکه چین و اسراییل پس از منازعه‌ی قفقاز، چه رفتاری در قبال ایران در پیش خواهند گرفت، هنوز روشن نیست.

اعتراض علیه معامله با ایران

به گزارش روزنامه‌ی «دی ولت»، در آلمان در برابر اجازه‌ی دولت این کشور برای ساختن چندین مرکز تاسیساتی گاز مایع در ایران، مقاومتی در حال شکل‌گیری است. روز شنبه (۳۰ اوت) تظاهراتی در شهر زیگن برگزار شد که مرکز شرکت «اشتاینر» در آنجا قرار دارد. این شرکت یک قرارداد ۱۰۰ میلیون یورویی با ایران امضا کرده است. در این میان یک سری از سیاستمداران آلمانی نیز مخالفت خود را با این پروژه اعلام کرده‌اند. «هارتموت شاورته» معاون پارلمانی وزارت اقتصاد از حزب دمکرات مسیحی آلمان ـ که اجازه‌ی معامله میان شرکت اشتاینر با ایران را صادر کرده ـ نیز مورد انتقاد قرار گرفته است.

این معامله‌ی گاز در ماه اوت، بحرانی دیپلماتیک میان اسراییل و آلمان ایجاد کرد. یک سخنگوی مطبوعاتی دولت اسراییل گفت که این کشور به خاطر «مناسبات ویژه»، از آلمان انتظار بیشتری داشت.

«گرت وایس‌کیرشن» سخنگوی کمیسیون سیاست‌خارجی حزب سوسیال دمکرات آلمان گفت که بهتر است این معامله لغو شود. در صفوف حزب دمکرات مسیحی آلمان نیز سیاست «شاورته» با مخالفت روبرو شده است. «گیتا کونه‌من» نماینده‌ی پارلمانی این حزب گفت: «به نظر من این معامله از نظر سیاسی زیان‌آور و از نظر اخلاقی پرسش‌برانگیز است. زیرا موضوع بر سر معامله با کشوری است که رییس‌جمهوری‌اش محمود احمدی‌نژاد، نه تنها تهدید کرده که اسراییل را نابود می‌کند، بلکه حتا تلاش می‌کند این تهدید را عملی سازد».

رادیو دویچه وله