انتخابات شیلی؛ نامزدهای راست افراطی و چپ به دور دوم رفتند
۱۴۰۰ آذر ۱, دوشنبه
پس از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری شیلی در روز یکشنبه ۲۱ نوامبر، رقابت انتخاباتی میان دو سر طیف چپ و راست افراطی اوج تازه‌ای گرفت. دفتر انتخابات اعلام کرده است که نامزد جناح راست خوزه آنتونیو کاست، آلمانی الأصل، راست‌افراطی و نماینده پیشین کنگره شیلی، ۲۸ درصد آرا و گابریل بوریک، نماینده جوان چپ‌گرای کنگره شیلی، ۲۵ درصد آراء را به دست آورده‌اند. بر خلاف رسم چند دهه اخیر، رای دهندگان به احزاب سنتی چپ میانه و راست میانه در این انتخابات اقبالی نشان نداند.
به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید
با توجه به این که هیچکدام از کاندیداها به ۵۰ آرا نرسیداند، انتخابات به دور دوم می‌کشد که روز ۱۹ دسامبر برگزار خواهد شد. کاست ۵۵ ساله، طرفدار جایگزینی اقتصاد نئولیبرالیستی، کاهش مالیات و محدود کردن مهاجرت است. او هرگز به وضوح از دیکتاتوری نظامی آگوستو پینوشه (در فاصله سال‌های ۱۹۷۳ تا ۱۹۹۰) فاصله نگرفته و با ژائیر بولسونارو، رئیس جمهور راست افراطی برزیل، نزدیک است.
کاست در تبلیغات انتخاباتی خود رقیبش گابریل بوریک را متهم به دفاع از "تروریسم" و "بی‌ثباتی" برای شیلی می‌کند. برخی از رسانه های شیلیایی کاست را در زمره افراط گرایان راست و فاشیست می‌گذارند.
شیلی می‌تواند کشوری عادلانه‌تر و شایسته‌تر باشد
گابریل بوریک تنها نامزد از ائتلاف انتخاباتی چپ "آپروبو دیگنیداد" (من به نفع کرامت انسانی رای می‌دهم) است. او ۳۵ ساله است و بر گسترش دولت رفاه، حفاظت از آب و هوا و حقوق زنان تاکید می‌کند و معتقد است که "شیلی می تواند کشور عادلانه‌تری باشد". او که رهبر سابق دانشجویی است در جریان مبارزات انتخاباتی است گفته: «شیلی مهد نئولیبرالیسم بود، همچنین گور آن خواهد بود.... جنگ صلیبی ما در این مرحله این خواهد بود که امید بر ترس در سراسر شیلی غلبه کند. ما مفتخریم که نسل جدید می‌گوید شیلی می‌تواند کشوری متفاوت، عادل‌تر و شایسته برای همه باشد.»
نتایج این انتخابات تاریخی است. برای اولین بار از زمان سقوط پینوشه در سال ۱۹۹۰، احزاب سنتی چپ میانه و راست میانه حتی به دور دوم انتخابات راه پیدا نکردند. شیلی به عنوان یک نمونه مثبت در منطقه‌ای که با فقر، خشونت و ناآرامی های سیاسی درگیر است شناخته می‌شود.
به کانال اینستاگرام دویچه وله فارسی بپیوندید
این کشور بالاترین درآمد سرانه را در آمریکای جنوبی دارد و در مبارزه با فقر در دهه‌های اخیر به میزان قابل توجهی موفق بوده است. علاوه بر این شیلی دارای یک جامعه مدنی فعال است. از زمان بازگشت به دموکراسی، دولت‌های چپ و راست میانه‌رو به تناوب در این کشور روی کار آمده‌اند.
اما شیلی که مهد ثبات در این بخش از جهان به شمار می‌رفت، اکنون دو سال است که دچار بحران است. این کشور در سال ۲۰۱۹ با موجی از اعتراضات مواجه شد که ماه‌ها ادامه داشت. صدها هزار نفر علیه نابرابری شدید اجتماعی، علیه نفوذ نخبگان سیاسی دوران پینوشه و قانون اساسی که برگرفته از دوران دیکتاتوری است، به خیابان‌ها آمدند.