اعتراض عفو بین‌الملل به نقض حقوق کردها در ایران
۱۳۸۷ مرداد ۹, چهارشنبه
این پژوهشگر در مصاحبه با دویچه وله به مواردی از نقض حقوق کردها در ایران اشاره می‌کند: «مثلا به ما گزارش شده که پدرها و مادرها در کردستان اجازه انتخاب اسامی کردی با معنای آزادی یا پرچم و شبیه به آن را برای فرزندانشان ندارند.»
وی همچنین به تبعیض در استخدام کردها و سنی‌مذهب‌ها در کردستان اشاره می‌کند: «در بسیاری موارد به آنها گفته می‌شود که شما پایبند به ولایت فقیه نیستید، بنابراین نمی‌توانید در پست‌های مدیریتی مشغول به کار شوید.»
دایک می‌گوید، از آنجا که سفر اعضای سازمان عفو بین‌الملل به ایران ممنوع است، این سازمان اطلاعات خود را از طریق سایت‌های خبری و نشریات داخل ایران به دست می‌آورد.
وی خاطرنشان می‌کند که برخی از فعالان حقوق بشر که به گفته‌ی وی شجاعت بیشتری دارند به طور مستقیم با عفو بین‌الملل تماس می‌گیرند و گزارشاتی را در اختیار این سازمان قرار می‌دهند.
دایک در مورد ارائه این گزارشات به مجامع رسمی بینالمللی مثل کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل اظهار می‌دارد که هدف سازمان عفو بین‌الملل ایجاد سر و صدا و جار و جنجال نیست بلکه این سازمان بیشتر می‌خواهد خود دولتمردان کشورهای ناقض حقوق بشر مثل ایران و آمریکا و چین را از نقض حقوق بشر در داخل قلمرو حکومتی‌شان آگاه سازد.
وی اظهار امیدورای می‌کند که سازمان‌های بینالمللی مثل کمیساریای عالی حقوق بشر، گزارشات عفو بین‌الملل را مبنای عمل خود قرار دهند.
دره‌وری دایک متولد ۱۹۶۵ میلادی در ترینیداد و توباگو است. وی در کانادا بزرگ شده و در حال حاضر شهروند این کشور است. دایک فارغ‌التحصیل در رشته‌ی مطالعات سیاسی خاورمیانه از دانشگاه منچستر است. یادگیری زبان فارسی را بعد از اولین سفرش به ایران در سال ۱۹۸۵ آغاز کرده و از سال ۱۹۹۹ به عنوان پژوهشگر بخش خاورمیانه و شمال آفریقای سازمان عفو بین‌الملل در لندن مشغول به فعالیت است.
برای شنیدن مصاحبه با دره‌وری دایک به لینک زیر مراجعه کنید!