استفاده آدم ربایان از احساسات عمومی

در مورد کریستینا ام (Christina M) همه چیز بسیار سریع اتفاق افتاد. او تنها یک روز ونیم پس از ربوده شدنش آزاد شد. بلافاصله پس از آنکه وی از یک ساندویچ فروشی در کابل ربوده شد، پلیس ردپای گروگان گیر ها را گرفت وعملیات بزرگی آغاز شد. ربایندگان موفق نشدند از کابل خارج شوند و کریستینا ام را با خود ببرند. جالب است که آدم‌ربایان در همین مدت کوتاه موفق به تهیه فیلمی ویدیویی از کریستینا ام شده و آنرا در اختیار یک فرستنده خصوصی در افغانستان گذاشته بودند. این فرستنده تلویزیونی که در محل سکنای سیاستمداران در کابل مستقر است فیلم را بصورت گزارش ویژه پخش کرد، بطور کامل. کریستینا ام که به زبان دری صحبت می‌کند، درباره این فیلم می‌گوید:

"فیلم ویدیویی اقدامی بود برای تحت فشار گذاشتن اذهان عمومی از طریق ایجاد حس همدردی با گروگان ها تا ربایندگان به خواستهایشان برسند. خواست آنها آزادی اسرای این گروه جنایتکار بود، خواستی که حکومت افغانستان به آن گردن نخواهد گذاشت، بخصوص پس از افزایش این‌گونه آدم ربایی ها در سال جاری. آدم ربایان هم چنین امیدوارند که با استفاده از احساسات عمومی در قبال مهندس ۶۲ ساله آلمانی رودلف ب به درخواستهایشان جامه عمل بپوشانند."

یکی از فیلم‌هایی که اواخر ماه ژويیه از فرستنده تلویوزیونی الجزیره پخش شد در همین راستا بود. آدم ربایان خواهان آزادی افراد طالبان و خارج شدن ارتش چند ملیتی از افغانستان شده بودند. البته کارشناسان گمان می‌برند که این بار نه رهبری طالبان، که یک گروه محلی بدون انگیزه های سیاسی پشت گروگان گیری های اخیر قرار دارد.

هفته گذشته آدم ربایان چند تماس تلفنی میان خبرنگاران و رودلف ب را سازمان دادند که آخرین آنها تماس وی با کانال آ−ر−د در کابل بود. رودلف ب مهندس آلمانی ربوده شده در این تماس‌ها گفت که در وضع جسمانی خوبی به سرنمی‌برد، تقاضای تلاشهای بیشتر سفارت آلمان را کرد و پرسید که چرا به خواستهای ربایندگان عمل نمی‌شود؟ این تماسها از سوی ناظران به معنای تلاشی برای استفاده از احساسات عمومی تعبیر شده است، زیرا از سال ۲۰۰۱ همواره گروگانگیری به عنوان یکی از روشها برای مخالفان حکومت افغانستان استفاده شده‌، اما هرگز چنین شمار وسیعی از خارجیان ساکن افغانستان قربانی این روش نشده بودند، بویژه در چند ماه اخیر.

هارون میر کارشناس مسائل امنیتی در افغانستان افزایش گروگان گیری را وارد شدن گروه های جنایتکار به این میدان ارزیابی می‌کند:

"زمان حضور روسها و بحران با آنها هرگز به چنین اقداماتی توسل جسته نشده بود. حتی خانواده های روسی می‌توانستند بدون مزاحمت در خیابانهای کابل حرکت کنند. این یک پدیده جدید پس از یازده سپتامبر است و جنگ عراق. گروه القاعده تاکتیکهای خود را به گروه های افغانی سرایت داده، باوجود اینکه این روشها با سنتها و آیین مذهبی افغانها مغایرت دارد. گروگان گیری و کشتن گروگانها برخلاف این سنتها و ارزشها هستند."

تروریست‌های طالبان دو تن از گروگان های کره ای خود را تابه حال کشته اند. دو نفر کره ای مسیحی از یک گروه کمک رسانی که حدود یکماه پیش ربوده شدند.

حال آدم ربایان کوشش می‌کنند با استفاده از فیلمهای ویدیویی هولناک و تقاضاهای عاجزانه ۱۹ گروگان باقی مانده افکار عمومی را تحت تاثیر قرار دهند. در اینجا نیز خواسته های آدم ربایان بیش از حد برآورده شدن است: آزادی اسرای گروه طالبان! نباید فراموش کرد که به هنگام ربوده شدن خبرنگار ایتالیایی، ماستروگیاکومو، فشار دولت ایتالیا حکومت افغانستان را در شرایطی قرار داد که ناچار از آزادی عده ای سران طالبان از زندان شد.

کریستف هاینسل