علی صمدی احدی، سینماگر آلمانی ایرانی‌تبار، در فیلم کمدی ـ جاده‌ای "۴۵ دقیقه تا رام‌الله"، عناصر ژانر Buddy-Movie را هم به‌کار گرفته است.
در این گونه فیلم‌ها، دو "قهرمان" هم‌جنس که معمولا با یکدیگر دوست یا خویشاوندند، ماجراهای فیلم را بازگو می‌کنند و ضمن حل کردن مشکلاتی که با آن‌ها روبرو می‌شوند، داستان را به پیش می‌برند و به سرانجام می‌رسانند. این دو "قهرمان" معمولا از ویژگی‌های شخصیتی متفاوتی برخوردارند که اغلب به درگیری‌های مضحک و کشمکش میان آنان منجر می‌شود. به این خاطر اغلب فیلم‌های این ژانر، ماجراجویانه و پرتحرک است.
دو شخصیت کاملا متفاوت فیلم
گابریل بورن‌اشتاین، فیلم‌نامه‌نویس ۶۵ ساله‌ی اسرائیلی نیز شخصیت دو قهرمان فیلم "۴۵ دقیقه تا رام‌الله" را بر اساس همین الگو پرداخته است: رفیق، با بازی کریم صالح، بازیگر سرشناس فرانسوی لبنانی‌تبار، و جمال، با هنرنمایی نوید اخوان، هنرپیشه‌ی آلمانی ایرانی‌تبار، دو برادرند با دو شخصیت کاملا متفاوت.
رفیق در آلمان زندگی میکند و سال‌هاست که از ارزش‌ها و موازین سنتی فاصله گرفته و "اصل و نسبت خانوادگی" خود را فراموش کرده است. این فلسطینی که در اردن شرقی به دنیا آمده، ترجیح می‌دهد در هامبورگ با ظرفشویی در یک رستوران شلوغ زندگی و امرار معاش کند تا مانند برادر خود جمال، در اورشلیم و در مکنت و رفاه، اما زیر سایه‌ی خانواده‌و تحت کنترل آنان.
رفیق چنان به قید و بندهای خانوادگی و اجتماعی بی‌اعتناست که وقتی در راه سفر به رام‌الله با جمال، از فشار مثانه‌ی پُر خود بی‌تاب می‌شود، او را وامی‌دارد خودرو را کنار دیوار "مقدس" فلسطینی‌ها ادرار میکند.
پسر سربه‌راه
جمال، قهرمان دیگر فیلم، در برابر، به همه‌ی اصول و موازین خانوادگی، مذهبی، اجتماعی، اخلاقی خانواده پای‌بند است و از این‌رو به عنوان یکی از دو فرزند ذکور خانواده، محبوب همه، به‌ویژه مورد علاقه‌ی شدید پدر مقتدر و مستبد خود است؛ پدری که در فیلم در نقش و لباس نمونه‌وار یک فلسطینی تنها چند دقیقه ظاهر می‌شود و در حال کشیدن قلیان و سر جنباندن همراه موزیک تند در مراسم ازدواج جمال، با رفیق دعوای مفصلی راه می‌اندازد، در نتیجه به شدت برآشفته می‌شود و در اثر سکته‌ی قلبی ناگهان جان به جان‌آفرین تسلیم میکند.
این پدر تنها یک آرزو دارد: در زادگاه خود رام‌الله به خاک سپرده شود. مادر خانواده، که کمتر از پدر مقتدر و مستبد نیست، "پسرهای محبوب" خود را وامی‌دارد،جسد "بزرگ خانواده" را مخفیانه به مناطق تحت اشغال اسرائیل منتقل کنند و به این ترتیب به تنها و واپسین آرزوی او جامه‌ی عمل بپوشانند.
موانع بسیاری که در راه انجام این وصیت قرار دارند، هر چند در ابتدا به تنش میان این دو قهرمان دامن می‌زنند، ولی سرانجام نزدیکی عاطفی آنان را به دنبال دارند.
داستانی روشن با ساختاری ساده
علی صمدی احدی، کارگردان کمدی "سالامی علیکم"، کوشیده است در فیلم "۴۵ دقیقه تا رام‌الله" نیز با تمرکز بر یک داستان مركزی در چارچوب ساختاری ساده، ویژگی‌های ژانر "کمدی موقعیت" را رعایت کند و مقوله‌هایی مثل زمان‌بندی اجرای شوخی‌ها، طراحی حركت‌های بازیگران و ریتم این نوع کمدی را نادیده نگیرد. پایان خوش، صحنه‌های طولانی رقص و پایکوبی، موسیقی متن شاد و تهییج‌کننده که به وفور در فیلم "سالامی علیکم" گنجانده شده بود، در این کمدی هم بکار گرفته شده است.
این فیلم آلمانی از سوی شرکت تولید فیلم "بریو نیو ورک" که مدیریت آن به عهده‌ی تهیه‌کننده‌ی ایرانی، محمد فرخ‌منش است، در هامبورگ، اسرائیل و اردن فیلم‌برداری شده است و از ۵ دسامبر در سینماهای آلمان به نمایش درمی‌آید.