آینده‌نگر گذشته‌ها
۱۳۹۸ فروردین ۶, سه‌شنبه
۲۶ مارس ۱۸۵۰؛ ۱۶۹ سال پیش در چنین روزی ادوارد بلامی Edward Bellamy در شهر چیکوپی در ایالت ماساچوسِت زاده شد.
می‌گفت در سال ۲۰۰۰ ویژگی‌های خوب آدمیان چنان پیشرفت می‌کند که انسان می‌تواند برای نخستین بار در تاریخ شیفته خود باشد.
پدرش کشیش و مادرش یک مسیحی باورمند بود و هر دو می‌خواستند که فرزندشان راه پدر را دنبال کند. از کودکی شاهد انسانهای رنجور بود و با تلاش خانوادهاش برای بهبود وضع آنها آشنایی داشت و ۱۰ ساله بود که مقاله‌هایی در توصیف زندگی ناهنجار تنگدستان و طبقه محروم جامعه می‌نوشت.
۲۱ ساله بود که تحصیل حقوق را به پایان رساند و پس از یک سال اقامت در آلمان در زادگاه خود وکیل شد.
در کنار وکالت، سالها به عنوان گزارشگر روزنامه عصر نیویورک کار می‌کرد.
۳۰ ساله بود که با برادرش یک انتشاراتی برای درآوردن روزنامه «پیام‌های روز اسپرینگ‌فیلد» تأسیس کرد.
۳۵ ساله بود که همه کارها را کنار گذاشت و وقتش را کاملا به داستان‌نویسی داد.
۳۸ ساله بود که رمان ماندگارش"نگاه به پشت سر از سال ۱۸۸۷ به سال ۲۰۰۰" را منتشر کرد: جولیان وِست در سال ۲۰۰۰ از یک خواب ۱۱۳ ساله در خانه دکتر لیتی بیدار و با آرمانشهری روبرو می‌شود که در آن مردم با کارت اعتباری پرداخت می‌کنند، خبرها را در خانه خود از رادیو می‌شنوند و مصرف‌ها تنها به کمک انرژی‌های تجدیدپذیر انجام می‌شوند.
در آنجا از جنگ و بیدادگری خبری نیست و برابری حقوق زن و مرد برقرار است. زمان کارهای سخت کوتاه است و مردم تنها از ۲۱ تا ۴۵ سالگی کار می‌کنند:
«وِست: یعنی همه باید از اجتماع برابر سهم ببرند؟
لیتی: البته که باید! همه کسانی که به اندازه توانشان نیرو می‌گذارند بهترین کار را کردهاند.»
استقبال از رمان و پیشنهادهای مشخص بلامی تا آن اندازه بود که ۱۶۵ «انجمن بلامی» در آمریکا پدید آمد و حزب ملی‌گرایی که او بنیان نهاد در چند انتخابات بیش از ۱ میلیون رای آورد.
هرچند ایده بلامی به زودی به فراموشی سپرده شد، ولی فرانکلین روزوِلت رئیس‌جمهوری که «حکومت رفاهی» را در آمریکا پیشنهاد و تا اندازه‌ای عملی کرد، تحت تأثیر این نویسنده بود.
ادوارد بلامی در ۵۸ سالگی در زادگاهش درگذشت.