آموزش عکاسی (۱۰): عکاسی چهره
۱۳۹۴ دی ۳۰, چهارشنبهعکاسی چهره که به عکاسی پرتره نیز شهرت دارد به سه دسته کلی تقسیم میشود:
۱) عکاسی از صورت افراد که از بالای سر تا زیر گردن را در بر میگیرد.
۲)عکاسی نیم تنه که از بالای سر شروع شده و تا بالای شکم و یا زیر زانو ادامه مییابد.
۳) عکاسی تمام قد که از بالای سر تا پایین پا را در بر میگیرد.
اگر بخواهیم برای روزنامه و مجله خاصی عکاسی کنیم و تنها چهرهای از یک فرد مشهور که عموم مردم او را میشناسند داشته باشیم، این نوع عکاسی از چهره به دسته اول برمیگردد.
همچنین در عکسهای آتلیهای برای استفاده اداری از عکسها و یا استفاده از آنها در آنهامدارک شناسایی.
عکسی از تایگر وود، گلف باز معروف آمریکایی (عکس بالا) و یا عکسی از استیو جابز، طراح کامپیوترهای اپل و مدیر این کمپانی، که در پایین میبینید از این جمله هستند.
اما اگر چهرهای که در حال عکاسی از آن هستیم در حال استفاده از دستهایش است و حالت دستها تحرک به عکس میبخشد، از نوع دوم کادربندی از چهره استفاده میکنیم. در عکس پایین یک عکس را به دو روش مختلف بریدهایم. عکس سمت چپ را از نیم تنه بریدهایم، به طوری که حالت دستها، چوب گلف و چهره نشاندهنده حالت فردی است که از او عکاسی شده است؛ عکس نه تنها عکسالعمل فرد را نشان میدهد بلکه به آن تحرک بخشیده است. اما درعکس سمت راست که برشی از عکس سمت چپ است، برش نامناسب گویایی عکس را از آن گرفته است.
و دسته سوم برای نشان دادن کامل فضاست. همینطور که در عکس پایین مشخص است بریدن این عکس به دو روش بالا باعث میشد که عکس نامفهوم باشد و درک درست اینکه سوژه داخل عکس ما در حال انجام چه کاری است برای مخاطب دشوار شود.
در هر سه نوع عکاسی پرتره باید به چندین نکته دقت کنیم. در عکاسی از موجودات زنده به خصوص انسان عکس را نباید از روی مفاصل اشخاص قطع کنیم، بلکه عکس باید از بالا و یا پایین تر از مفصلها قطع شود. مورد دیگر فضای خالی بالای سر است که به آن «هد روم» گفته میشود. بیش از اندازه خالی گذاشتن بالای سر باعث انحراف چشم و نازیبا شدن عکس میشود و همچنین بریدن بالای سر، بدون در نظر گرفتن فضای خالی نیز به همین صورت باعث ایجاد به اصطلاح «خفگی» در عکس میشود.
نکاتی برای بهتر شدن عکسهای چهره
اگر در جایی سر باز عکاسی میکنید و نور خورشید وجود دارد، بهترین زمان برای عکاسی از چهره زمانی است که نور با زاویه میتابد. اوایل صبح پس از طلوع و یا پیش از غروب آفتاب بهترین ساعتها و زمانی که آفتاب مستقیم و بالای سر است به جهت ایجاد سایه در زیر چشم بدترین زمان برای عکاسی بدون استفاده از نورهای جانبی است.
اگر چهرهای که از او عکاسی میکنید از دوربین خجالت میکشد، یا با دوربین ناآشناست و یا به محض بالا آوردن دوربین چهره ی واقعیاش را تغییر میدهد، یکی از بهترین کارها برای برگرداندن چهره به حالت اول صحبت کردن با اشخاص است. دوربین را روی چشمتان بگذارید و شروع کنید به پرسیدن سوالهای مختلف از سوژهتان. بگذارید در مورد هر چیزی که دوست دارد صحبت کند و در این میان رفته رفته حالت اولیه ترس از دوربین از بین میرود.
همانقدر که صحبت کردن با سوژه عکس را بهتر و طبیعیتر میکند، همانقدر زیاد به حرف گرفتن سوژه او را خسته و از حالت طبیعیاش خارج میکند.
اگر کسی که از او عکاسی می کنید چاق است، ارتفاع دوربین را بالا ببرید و از کمی بالاتر عکاسی کنید، اما نه خیلی زیاد! اگر صورت خال، جوش و یا … دارد و سوژه فکر میکند بدون آنها عکساش بهتر ثبت میشود آن را در قسمت سایه و یا جایی که کمتر نور ببیند قرار دهید، اما اغراق نکنید. اگر لباسی روشن پوشیده است از پسزمینه تاریک استفاده کنید تا او را پشت زمینه جدا کنید و برعکس اگر لباسی تیره دارد آن را مقابل پسزمینهای روشن بگذارید.
استفاده از ابزاری که مربوط به شغل سوژه است باعث گویاتر شدن عکس میشود. نوازنده موسیقی با سازش، راننده با ماشیناش و …
گرفتن چند عکس پشت سر هم از سوژهای که در حالت حرکت است (Continuous Shooting) باعث میشود که در نهایت بتوانید بهترین عکس را از میان آنها انتخاب کنید. هرچند که باید عکاس خود را عادت بدهد که با کمترین تعداد عکسهای ثبت شده، بهترین کار را خلق کند.