۱۵ می: روز جهانی خانواده

یک "خانواده ایده‌آل" با یک زن و مرد، که ازدواج کرده‌اند و یک یا چند کودک هم دارند، به تصویر کشیده می‌شود. تصویری که هنوز هم محبوب است، با آنکه این تصویر از نظر تاریخی بیانگر فضای فکری در دهه ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ است. دورانی که "عصر طلایی ازدواج" نامیده می‌شد.

زندگی زناشویی مدت‌هاست که دیگر آن قوام و داوم ۵۰ سال پیش را ندارد و کم نیستند پیوندهایی که به جدایی می‌انجامند. بعدهم یکی از والدین مسئولیت کودک را به‌عهده می‌گیرد که در اکثر موارد این مسئولیت به مادر سپرده می‌شود. امروزه طلاق امری طبیعی است. کودکان طلاق گاه نزد پدر می‌مانند، گاه نزد مادر و گاه در دو یا چند خانه می‌بالند و تربیت می‌شوند. گاهی نیز تنها با یکی از آن دو در یک خانه زندگی می‌کنند.

خانواده‌های رنگین کمانی به خانواده‌هایی می‌گویند که در آن دو همجنسگرا نقش پدر و مادر را به عهده دارند. کودکان خانواده‌های رنگین کمانی یا نتیجه بارداری از طریق لقاح مصنوعی هستند یا حاصل رابطه پیشین یکی از دو شریک زندگی. والدین همجنسگرا می‌توانند کودکی را به عنوان فرزندخوانده بپذیرند و یا تنها کفالت او را به عهده بگیرند.

گاه همسران پس از جدایی با متارکه‌کنندگان دیگری آشنا می‌شوند و به‌همراه کودک یا کودکان شریک جدید زندگی خود، کانون خانواده دیگری را بنا می‌کنند. به چنین خانواده‌هایی اصطلاحا می‌گویند "خانواده چهل تکه‌ای" که با تولد خواهر یا بردار دیگر یا پیوستن پدربزرگ یا مادر بزرگ، اجزای ‌آن بیشتر و کانون آن بزرگتر می‌شود؛ تعریف کاملا جدیدی از مفهوم خانواده بزرگ.

گاه بنا به دلایل مختلفی والدین برای مدتی طولانی یا برای همیشه، دیگر قادر به سرپرستی کودک خود نیستند. در چنین وضعیتی سرپرستی این کودک یا کودکان را خانواده دیگری به عهده می‌گیرد. کفالت به معنای پذیرفتن مسئولیتی بزرگ است و کسی که چنین مسئولیتی را می پذیرد، باید توانایی درک و قابلیت انعطاف با شرایط جدید را داشته باشد.

گاه زوج‌هایی که فرزندی ندارند، برای فرزندخواندگی اقدام می‌کنند. آنان کودکی را همچون کودک خود می‌پذیرند و این کودک، که نسبتی با آنان ندارند، از تمامی حقوق یک کودک بیولوژیک برخودار است.