با چهره طبيعی، مشهور در جهان شد

می‌گفت: «از نكردههايم پشيمانم نه از كردهها».

مادر اينگريد برگمان Ingrid Bergman آلمانی و از خانواده‌ای توانگر بود. دو سال و نيمه بود كه او را از دست داد. پدرش نقاش و عكاس بود و می‌خواست او را خواننده اپرا و پيانونواز بار آورد.

می‌نويسد: «اما من شيفته بازيگری بودم. ۱۰ ساله بودم كه يكبار با پدرم به تئاتر رفتم و به او گفتم اينها همان كارهايی را می‌كنند كه من در خانه می‌كنم. تازه پول هم برايش می‌گيرند؟ و تصميم گرفتم هنرپيشه شوم».

۱۳ ساله بود كه پدرش را هم از دست داد و ۱۷ ساله بود كه در آزمون هنرپيشگی مدرسه عالی سلطنتی سوئد قبول شد و عمويش را راضی كرد كه به جای موسيقی دنبال بازیگری برود.

پيش از آن نقش‌های كوچكی در چند فيلم داشت.

۲۱ ساله بود كه با فيلم "ميان‌پرده" به كارگردانی فيلمساز سرشناس سوئدی گوستاف مولاندر چنان گل كرد كه اين فيلم را بار ديگر در هاليوود به كارگردانی دِيويد سِلسنيك بازی كرد.

او از آغاز كار در هاليوود تأكيد كرد كه بی هيچ آرايش و تغيير قيافه نقش‌آفرينی می‌كند و اين كار یکه و بیسابقه را تا پايان كار ادامه داد و اين ويژگی را نشان و تفاوت برجسته‌اش با هنرپيشگان ديگر ساخت: «من نه اسمم را عوض می‌كنم نه قيافه‌ام را».

او با همان چهره و قيافه طبيعی از محبوب‌ترين هنرپيشگان سده بیستم به شمار می‌رود. در پنج كشور و به پنج زبان تئاتر و فيلم بازی كرد و با دريافت سه اسكار به خاطر بازی در فيلم‌های "كازابلانكا"، "آناستازيا"، و "قتل در قطار سريعالسير شرق" از ركوردداران اين جايزه به حساب می‌آيد.

آلفرد هيچكاك فيلمساز بلندآوازه‌ای كه در فيلم‌هايش از هنرپيشگان سرشناس زن تنها يك بار بهره میگرفت، او را در سه فيلم شركت داد.

او سه بار ازدواج كرد. همسران دوم و سوم او فيلمسازان و كارگردانان بنامی بودند و با نقش‌آفرينی او چند فيلم ماندگار ساختند.

سرانجام در آخرين سال زندگی با وجود بيماری سخت در فيلم "زنی به نام گولدا" در نقش نخستوزير اسرائيل (گولدا مایر) نقش آفريد.

اينگريد برگمان در ۶۷ سالگی در لندن درگذشت.