پیشرو در موسیقی هدفمند

پدر فرانتس لیست (Franz Liszt) پیشکار یکی از والیان موسیقی‌دوست غرب مجارستان بود و دست خوشی در نواختن ویلونسل داشت و بر آن بود که تنها فرزندش فرانس، تمام وقتش را صرف موسیقی کند.

فرانتس هفت ساله بود که بی‌آموزگار نت‌نویسی آموخت و نُه ساله بود که نخستین کنسرتش را با یکی از آثار خودش در زادگاهش اجرا کرد.

۱۰ ساله بود که با پدرش به وین رفت و شاگرد استاد بنام پیانو کارل چرنی شد و آهنگسازی را نزد آنتونیو ساليِری آموخت.

۱۲ ساله بود که به پاریس رفت و دیری نپایید که در نواختن پیانو به "استاد کوچک لیست" شهرت یافت.

۱۵ ساله بود که پدرش را از دست داد و دو سال موسیقی را کنار گذاشت تا تحصیل مدرسه رها کرده را جبران کند.

۲۴ ساله بود که با اشراف‌زاده متأهلی یار و همنشین شد و با او به سوئيس گریخت و در شهر بازل زندگی را با تدریس پیانو گذراند.

به باور او موسیقی هدفمند است و نباید و نمی‌تواند تنها "هنر برای هنر" باشد. هر اثری باید طوری ساخته و اجرا شود که شنونده بتواند پیامی از آن دریافت کند.

او از پرکارترین و پربارترین آهنگسازان زمان خود بود و بیش از ۱۳۰۰ اثر از خود بر جای گذاشت و از آنجا که بهترین اجرای آثار خود و دیگران را ارائه می‌داد، موسیقی هدفمند را در اروپا مطرح ساخت و جا انداخت.

درحالیکه آثار او تا ۵۰ سالگی‌اش چیره‌دستی و تردستی در نوازندگی را می‌طلبند، پس از آن آرام‌تر و درونگراتر می‌شوند.

۵۴ ساله بود که از پاپ لقب روحانی گرفت و از آن پس به ساختن آثار درونگرا با درونمایه‌های عرفانی پرداخت.

اما ماندگارترین آثارش همان قطعات دوران جوانی مانند "سونات در سی مینور"اند که سرعت و دقت و رقت احساس را با هم دارند.

فرانتس لیست در ۷۴ سالگی در بایرُیت در جنوب آلمان درگذشت.