پيشآهنگ عكس و عكاسی

نام او به دليل تاثيرگذاری و خدمات شايانش به جهان دانش در كنار ۷۱ نام ديگر بر روی برج ايفل ثبت شده است.

لويی داگر Luis Daguerre در یکی از مناطق حومه شمال غرب پاريس زاده شد.

پدرش منشی دادگاه بود و وضعيت مالی خوبی نداشت.

۱۴ ساله بود كه مدرسه را رها کرد و نزد يك معمار نقشه كشی و اصول پرسپكتیو را آموخت. پس از اين دوره به طراحی دكور تئاتر و اپرا علاقه‌مند شد و سالها در اين زمينه آموخت و شاگردی كرد تا اينكه خود در اين حرفه دارای نام و نشانی شد.

۳۴ ساله بود كه با همكارش شارل بوتون نخستين تئاتر چندرسانه‌ای را برپا كرد كه در آن با بازی با نور بر پرده‌های بسيار بزرگ نقاشی، تصويرهای نزديك به پيكرهای سه بُعدی را ايجاد می‌‌كرد. او نام اين تئاتر را "ديوراما" گذاشت و برای افزايش تصويرهای تأثيرگذارتر كوشيد به جای پرده‌های نقاشی راهی برای عكاسی پيدا كند.

۳۹ ساله بود كه با ژوزف نيِپس آشنا شد و از روش او برای ثبت تصوير بر روی فلز توسط آميزه‌ای از سيمان و روغن آگاه شد و تا  مرگ آن مخترع چهار سال با او همكاری كرد.

۴۴ ساله بود كه روش نيِپس را كامل كرد. يك ورقه مسی را صيقل و سپس آب نقره داد، در محلول یُد خوابانيد و در نور خورشيد درون يك دوربين گذاشت تا تصوير جلوی آن دوربين را جذب كند سپس آن فلز را در تاريكخانه جيوه اندود كرد و روی آن را آب طلا داد تا ثابت بماند.

او به اين ترتيب توانست تصويرهای روشنتر و گوياتری بر روی فلز ثبت كند و نام روش توليد خود را "داگِروتيپی" گذاشت.

سپس نتيجه آزمايش‌‌‌هايش را به آكادمی علوم فرانسه فرستاد و توانست حق امتياز اين كشف را به دولت فرانسه واگذارد و در مقابل از دولت به خاطر اين اختراع تا پايان عمر سالی شش هزار فرانك دريافت كند.

پس از بررسی‌‌‌‌‌های انجام شده روی نوشته‌ها و يافته‌های داگر، دولت فرانسه كار او را هديه‌ای به جهان دانش دانست و آن را رايگان در اختيار همگان گذاشت.