پی‌گیرترین استعمارگر انگلیس در آفریقا

می‌گفت: «هدف اصلی عبارتست از تأسیس یک امپراتوری جهانگیر زیر پرچم و فرمان بریتانیا».

مادر سسیل رودز (Cecil Rhodes) پیوسته ۱۱ فرزندش را نگهداری و پرستاری می‌کرد. پدرش کشیش بود و او را که گرفتار بیماری سل مزمن بود در ۱۷ سالگی برای درمان و بهبود نزد برادرش به سرزمین گرم و خشک آفریقای جنوبی فرستاد.

او از همان نوجوانی بومیان را اجیر می‌کرد که برایش زمین را حفر کنند و از معدن‌ها الماس بیرون بکشند.

۲۰ ساله بود که از بازرگانان سرشناس الماس در آفریقای جنوبی به شمار می‌آمد.

او هزمان با گردآوری و فروش الماس در دانشگاه آکسفورد تحصیل در رشته ادبیات باستان و حقوق را به پایان رساند.

رودز بریتانیا را نژاد برتر می‌دانست و رسالت خود را در "متمدن ساختن نژادهای دیگر" می‌انگاشت که بی‌گمان توجیه مناسبی برای سروری بر مردم اقصا نقاط جهان و استعمار و تصاحب سرزمین‌های ایشان بود.

به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید

می‌گفت: «اگر می‌خواهید از جنگ داخلی در انگلیس جلوگیری کنید باید امپریالیست باشید و سرزمین‌های دیگر را تصرف کنید».

۳۵ ساله بود که شرکت "دِبِرس" را تأسیس کرد و امتیاز انحصار الماس در آفریقا را از جانب ملکه انگلیس نصیب خود ساخت و یکی از ثروتمندترین مردم جهان شد.

او بخشی از ثروت خود را با اجازه ملکه انگلیس صرف تصرف قهرآمیز سرزمین‌های جنوبی و شمالی آفریقا کرد و در این کار بی‌رحمانه پیش رفت.

او بنیادی هم به نام خود در آکسفورد برپا ساخت که با پشتیبانی آن "مردان برگزیده بریتانیایی و آمریکایی" بتوانند به تحصیلات عالی بپردازند. هماکنون پشتیبانی این بنیاد بر خلاف باورهای زن‌ستیزانه و غیرانسانی بنیانگذار آن نصیب زنان و مردان مستعد از کشورهای دیگر هم می‌شود.

کشورهای کنونی زامبیا و زیمبابوه تا سال ۱۹۸۰ به یاد او رودزیا نامیده می‌شدند.

سسیل رودز در ۴۸ سالگی در موزنبرگ در آفریقای جنوبی درگذشت.